Herinneringen

Verteller: Peter Hendriks
1 Fan
Fahrenheitstraat, Amsteldorp/Wetbuurt

Loop maar mee door de Fahrenheitstraat van de jaren vijftig...

 De Fahrenheitstraat in 1950 (nummers 71 t/m 83)

De Fahrenheitstraat in 1950 (nummers 71 t/m 83)

Alle rechten voorbehouden

In mijn gedachten is het 1950. Ik sta bovenaan de stenentrap op de Weesperzijde en kijk uit over de Wetbuurt. Achter mij, aan de overzijde van de Weespertrekvaart, staat de werkplaats van Polderman en de aannemer Molleman. Verderop het groene houtenhuis van tante Riek en ome Bertus van Anrooy (de pontjesbaas) en links garage Slagboom. Plotseling staat er een man naast me. Hij heeft lang zilvergrijs haar en baard en draagt een lange jas. "Hier geboren?", vraagt hij. Ik knik. "Loop maar mee de Farhenheitstraat door", zeg ik.

We komen langs diverse winkels: Van Geenen (groente), Dweelaard (melkboer), Tempelaar (Spar) en slagerij Vis. Onder het lopen vertel ik: "Hier op nummer 80 ben ik geboren, naast vishandel Zwaan." 100 meter verder staat ‘jeugdhonk’ Frankendaal. Op de hoek met het Dulongpad staat de Prinses Julianaschool met daarvoor de rode brandmelder. Bij de Abraham van Riebeeckschool kijken wij van de achterzijde over het land naar de Emmakerk. Voor de kerk de volkstuintjes ‘Klein Dantzig’ waar in het najaar heerlijke appels en peren te verkrijgen waren! "Kom," zeg ik, "we gaan naar de sportvelden." Via de Fizeaustraat komen we bij J.O.S. waar juist een wedstrijd van het eerste elftal is begonnen. Na een boeiende eerste helft stapt in de rust Joop Vis (van de slagerij) in de middencirkel met zijn hond. De boxer zit en Joop gooit een tennisbal telkens hoger en hoger. De hond vangt elke bal met een luide klap van zijn kaken! Een luid applaus klinkt op, voor hond en baas én voor de spelers die het veld weer opkomen.

Dan zie ik mijn ‘gast’ met wapperende haren en jas weghollen, achterop zijn jas de woorden "Vadertje Tijd". Hij roept mij toe: "Bedankt voor je herinneringen, ik zal ze goed bewaren". Maar mij lijkt deze site daarvoor beter geschikt.
---------------------------------------------------------------------------
.
Voor meer verhalen van Peter Hendriks ga naar:
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/14800a>
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/5773a>
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/8314a>
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/12794a>
https://geheugenvanoost.amsterdam/page/1063
------------------------------------------------------------------------

Alle rechten voorbehouden

32564 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Tuindorp Amsteldorp gezien vanaf de Weesperzijde.

Tuindorp Amsteldorp gezien vanaf de Weesperzijde.

Alle rechten voorbehouden
 Uitzicht vanaf de Weesperzijde naar de Wetbuurt anno 2006.<br />(foto Jo Haen)

Uitzicht vanaf de Weesperzijde naar de Wetbuurt anno 2006.
(foto Jo Haen)

Alle rechten voorbehouden
 Dit is een foto- gemaakt in 2011- van Harm de Jong die vrijwel zijn hele leven in de Fahrenheitstraat heeft gewoond. In de reacties hieronder, wordt over zijn herinneringen verteld

Dit is een foto- gemaakt in 2011- van Harm de Jong die vrijwel zijn hele leven in de Fahrenheitstraat heeft gewoond. In de reacties hieronder, wordt over zijn herinneringen verteld

Alle rechten voorbehouden

394 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

John de Koning, Fahrenheitstr. 107

Ik had al eens eerder op deze site gereageerd, maar geen reactie gekregen. Zeker iets misgegaan. Wij woonden meer achter in de Fahrenheit. Wij woonden boven de familie de Gooijer. In ons stukje speelden we met Jopie Haagsma, Dickie van Winden, Toontje de Gooijer, Jantje Houthuizen, John Bleesing, Kootje Schellinkhout, Jopie Zwart en nog meer. De mensen die tot nu toe gereageerd hebben kende ik wel, de meesten zijn iets ouder dan ik (1942) De verhalen van Jantje Jansen komen mij bekend voor. Die was toch van de kolenboer? Ik loop al een tijdje met het idee om weer eens in het buurtje te gaan kijken.

Een bezoeker

Aafje Smit-Hendriks en Frans Smit

Wij willen alle Wetbuurters en Oud Wetbuurters een fijn en gezond 2007 toewensen.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste Hennie Dweelaard van Geene, Ik ben de verhalen op deze site aan het doorlezen en ontdekte bij het lezen over de paarden van je vader dat jij dus een dochter bent van Frank van Geene. Ik dacht aldoor van Janus. Hoor jij nog wel eens iets over je neef Ko van Geene? Deze is een zoon van je oom Herman van Geene die een botenstalling had. Ko heeft het schoenherstelva ,na de oorlog bij Ekelschot op de Ringdijk geleerd en is later naar Australië geëmigreerd. Groetjes Joop

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste Ferry Heersping, Brave borst, ik heb je broer Gerard gesproken. Als jullie elkaar zien, maak er een feest van en vergeet die 35 jaren, het leven wordt steeds korter. Misschien tot schrijfs. Gr.gr. Joop

Een bezoeker

Ferry Heersping

Joop Jansen, Mijn broer Gerard zit met smart te wachten tot je mij jouw telefoonnummer door belt!! Je hebt het beloofd maar je doet het niet. Nu wel hoop ik...0650222324 Ferry (vroeger Albert of Bert) Heersping van de bakkerij op het Iepenplein 33. Of je mailt het ff door naar aforisme38 * chello.nl hé doen hoor....

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste Alwin, Op je vragen antwoord te geven of er in mijn tijd tegenover de ingang van de begraafplaats nog tuinderijen waren, dat kan ik mij niet herinneren. Zelf dacht ik van niet en was het al door de Duitse weermacht bezet gebied, maar ik kan mij vergissen en wie het weet mag het schrijven.
Over boer Van Rijn gesproken: Achter zijn boerderij had je de volkstuintjes en aan de zijkant richting Duivendrecht had je weiland. Hij zal daar ongetwijfeld ook wel wat land gehad hebben, maar gezien dat hij een koeienboot had die deze beesten naar de overkant van de Keulsevaart kon brengen, zal zijn meeste land wel achter de Wetbuurt geweest zijn. Deze landerijen zijn net in het begin van de oorlog opgespoten, maar nadat er weer gras op ging groeien heeft hij daar in de oorlog zijn koeien weer opgezet.
Meer weet ik er ook niet van. M.vr.gr Joop

Een bezoeker

Alwin Müller

Beste Joop, ik vind dat je mooie wandelingen beschrijft. Ik heb sinds een week het boek "Watergraafsmeer van dorp tot stadsdeel" van J.H. Kruizinga in bezit gekregen. De afgebroken boederij naast de begraafplaats staat daar in afgebeeld en heette Meergenoegen. Ook wordt daarin de boerderij van de Fam. Nagel genoemd op hoek van de Kruislaan en Weesperzijde, gesloopt in 1941 ivm de aanleg van sportcomplex Drieburg.
Waren in jouw tijd tegenover de ingang van de begraafplaats nog tuiderijen gevestigd, zoals in het boek beschreven?
Overigens nog een vraag; in het boek wordt de boer B. van Rijn genoemd, Duivendrechtsekade 20, op de boerderij genaamd Rust na Onrust. Had hij alleen zijn land aan de Kruislaan kant?
Groetjes, Alwin.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste luitjes van de Wetbuurt die mijn geheugen vanuit de oorlogsjaren willen lezen, hier ben ik weer. Mijn conditie is nog steeds in orde gezien mijn levenswijze en eetgewoonte. Wij lopen vanuit ons huis in de Reaumurstraat door de Toricellistraat, Celsiusstraat, over het zelfontstane paadje langs de huisjes van de leeuwenkuil, langs het prikkeldraad van het weiland (eigenlijk een opgespoten land) van boer Van Rijn, de kolenopslagplaats, de schooltuintjes en dan de Kruislaan op. Volgens mij had de Kruislaan in die tijd geen in- of opgang naar de Weesperzijde, maar daar kan ik mij in vergissen.
Wij lopen nu op de Kruislaan met prachtige grote bomen, rechts allemaal weilanden en links een weggetje met op de hoek daarvan een klein gemaaltje. Wij maken even een ommetje over dat weggetje en lopen langs de nieuwe sportvelden. Op het einde heb je het voetbalveld van JOS met een houten tribunne. Dan lopen wij weer terug en gaan verder de Kruislaan richting de nieuwe Oosterbegraafplaats op.
Het is nog zeer landelijk en naast de begraafplaats heb je nog een boerderij staan die zijn land aan de overkant had en waar na de oorlog de witte huizen Jeruzalem op gebouwd zijn, de boerderij is afgebroken voor de uitbreiding van de Oosterbegraafplaats. Tegenover de begraafplaats het terrein van de Duitsers met hun luchtdoelgeschut.
Wij gaan nog even de begraafplaats op en waar nu de oorlogsgraven zijn, was in de oorlog de plaats waar de Duitsers hun medesoldaten begroeven en dat ging met veel toeters en bellen gepaard. Mijn broer Adriaan en mijn persoon hebben dat eens meegemaakt en dan werd er in de lucht geschoten. Als kind vond je dat vreselijk.
Beste mensen, het is een kort wandelingentje en ik hoop dat U een indruk heeft gekregen van hoe het er in mijn tijd nog uit zag. Groetjes Joop

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste Peter, Je bent dus 6 jaar jonger als mijn persoon en je conditie is niet zo best zoals je schrijft. Beste kerel, brave borst, probeer dan die tip die ik aan Alwin gegeven heb en je zult zien dat je mij 6 jaren overleefd (geintje) PS Ik word 94, dus reken maar uit! Groetjes Joop

Een bezoeker

Peter Hendriks

Beste Joop en Alwin. Ome Bertus en tante Riek van Anrooy woonden in het groene houten huis op de Duivendrechtse Kade en de broer van Ome Bertus, Cor van Anrooy, die
woonde in de Fahrenheitstraat in het benedenhuis naast de ingang van de speeltuin. Verder meld ik hierbij dat ik wat leeftijd betreft mooi tussen jullie inzit (1938) en dat mijn conditie niet om over naar huis te schrijven is! Geintje!! Groeten Peter.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Beste Alwin, Op de vraag, de Nederlands Hervormde kerk is mij niet bekend. In mijn periode waren er in de Wetbuurt geen kerken en daar ik zelf rooms katholiek ben, moesten wij helemaal naar de Rijnstraat om naar de Thomaskerk te gaan. Op jouw vraag weet ik dus geen antwoord.
Over conditie gesproken; daar zal ik je een tip voor geven.
's Morgens, ik sta altijd om 6 uur op, neem ik een bordje Brintapap, 's middags 3 boterhammen, 1 met reuzel en 2 met kinnebakkenspek (het spek en de reuzel moet wel koud zijn). Het avondeten bestaat uit bruine bonen of kapucijners met vette jus en 2 speklapjes (deze wel goed uitbakken). Op tijd naar bed en dan zeker je vrouw drie keer in de week achterna zitten. Kerel, dan krijg je een conditie als een jonge hond, probeer het maar eens.
Over ome Bertus gesproken. Ook ik dacht dat hij daar woonde, daar ik hem in mijn tijd nooit in de buurt heb gezien. Ik ben er haast zeker van dat hij er in mijn tijd wel heeft gewoond en dat zijn vader of broer ook daar inwoonde.
De achternaam heb ik ook nooit geweten en nu dus wel. Groetjes Joop

Een bezoeker

Alwin Müller

Beste Joop, je loopt wat af, volgens mij heb je een ijzeren conditie! Ik kwam een foto tegen van het Amstelveer, waarbij op een bord aan de Amsteldijk kant stond: M.i.v. 1 juni 1956 opgeheven. Weet dat ik in jonge jaren altijd dacht dat veerbaas ome Bertus Overhaal heette, pas via het Geheugen kwam ik er achter dat hij Van Anrooij heette; ik heb een aantal keren bij hem en zijn vrouw wat gedronken in het houten huisje aan de Duivendrechtsekade, waarvan ik dacht dat hij er ook woonde; ook dat was niet overeenkomstig de werkelijkheid, hij woonde in de Fahrenheitstraat. Weet je veel als klein jochie! Groetjes, Alwin.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Hallo, hier is hij weer. Vervelend of niet, ik wil nog even een wandeling naar de Zuidergasfabriek maken. U moet weten dat velen vaders uit de Wetbuurt een volkstuin hadden, gelegen naast de Zuidergasfabriek met de ingang ongeveer tegenover de scheepswerf "Conrad", dat nog wel onder een andere naam bestaat en op de Ouderkerkendijk is gevestigd. Wij zijn met ome Bertus zijn pontje over gevaren en gaan langs die opslagplaats van hei-materialen onder het viaductje door en zien rechts nog een hout spoorweghuisje staan, waar vroeger het spoor op de begane grond over een brug, welke over de Keulsevaart ging. Links ziet U de oude spoorweg dat nu de Wenckelbachweg is. Rechts zien we de werf en het botenhuis van Herman van Geene, dan een herenhuis waar aan de zijkant, naar ik mij nog kan herinneren, de naam Conrad stond. Wij lopen verder, zien links de volkstuinen liggen en komen bij de ingang van dit komplex. Ieder had op zijn manier een tuinhuisje gebouwd, ze waren in die tijd nog niet aan bouwvoorschriften gebonden.
Enkele namen van de Wetbuurtbewoners wil ik u niet onthouden: de familie De Groot, 3 stuks, de familide Van de Wal enz. Er staat mij nog bij dat de vader van deze familie De Groot daar ook een landje had en met het spitten van zijn land hij zijn trouwring weer vond, welke hij 25 jaar geleden kwijt was geraakt. Deze man was diep gelovig en liet in de Thomaskerk een mis hiervoor opdragen, uit dankbaarheid. Ik moet U wel bekennen dat wij in de oorlog eenmaal met mijn broer Adriaan van zo'n tuintje andijvie hebben georganiseerd. Wij moesten toch ook eten, niet waar.
Terug naar onze wandeling. Wij lopen door, zien rechts nog wat boten en een woonboot liggen en komen bij de gemeentepont dat een verkleinde uitgave van de grote ponten over het IJ is. Tegenover de pont een mooi hek dat de ingang van de Zuidergasfabriek is en waar veel van de Wetbuurtbewoners werkten. Hier is alleen de watertoren, het hek en de mooie houten ophaalbrug nog aanwezig. De pont, welke naar de overkant van de Amsteldijk vaarde, is na dat de nieuwe brug vanaf de Rijnstraat over de Amstel klaar was, opgeheven. Deze pont, welke op stoom ging, was in de winter altijd lekker warm bij de pijp en daar stonden wij ook graag tegenaan.
De wereld verandert, de stad en ook ons dorp is flink verandert, maar de herinneringen blijven gelukkig hetzelfde en daar doen wij het dan maar mee. Tot de volgende keer... Joop

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Hallo Alwin, Brave borst, het is best mogelijk dat van het huisje van je grootouders, maar kan dat mij niet meer herinneren, sorry. Groetjes Joop.

Een bezoeker

Alwin Müller

Hallo Joop, Op je laatste beschreven wandeling moet je langs het huisje gekomen zijn (net voorbij der kalkovens), waar mijn grootouders hebben gewoond; een vrijstaand huisje met een grote tuin er achter. Mijn grootvader heette net als ik en ook mijn vader Alwin Müller; mijn grootmoeder was een Meijer. Later zijn mijn grootouders verhuisd naar de Von Guerickestraat/hoek Celciusstraat. Groetjes, Alwin.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Al hoewel ik de meeste herinneringen op de site van de "de oude Wetbuurt" heb gezet, wil ik via de Fahrenheitstraat een wandeling aan de andere kant van de Weespertrekvaart maken. Wij lopen door de Fahrenheitstraat en gaan de hoek van de Weesperzijde om, gaan de stenentrap van de kluft op, naar het roeibootje van ome Bertus. Wij zijn aan de overkant en zien het houtenhuis van ome Bertus, Rie en ik dacht zijn broer, of was het zijn vader? Op de hoek bij het spoorviaduct was een opslag van allemaal hei-machinemateriaal, maar wij nemen het pad, richting Duivendrecht. Langs het water lopend hebben wij allemaal loodsen en achter een van die loodsen twee stenen kalkovens die je boven de loodsen ziet uitsteken. Wij lopen door, komen langs de boerderij van Van Rijn, moeten om de koeienboot heen, daar deze een eigen haventje heeft, dan langs het draaipontje en lopend langs weilanden zien wij een dropfabriek met de naam Atlas, deze stond ongeveer ter hoogte van de Kruislaan. Daarnaast de houtopslagloodsen van Harff die, ik meen in 2001, geheel is afgebroken. Wij lopen weer verder, langs weilanden en komen bij een tochtsloot waar een molen zonder kap staat. In die tochtsloot had je in mijn tijd nog een botenhuis. Dan krijgen wij de grote behangselfabriek met toren van Rath en Dodehever waar de B.S de Duitse soldaten na de oorlog nog hebben ondergebracht. Wij gaan weer verder en komen bij de filmstudio' die in de oorlog door een Duitse filmindustrie met de naam UFA was ingenomen. Daar heb ik in de oorlog nog aardappelen lopen bedelen. Daarnaast een verffabriekje,wat huizen en zijn wij bij de brug van Duivendrecht, die ook niet meer bestaat, aangekomen.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

De hele wetbuurt was in die dagen ons speelterrein.
De Abraham v. Riebeeckschool had voor de klassen een tuin met een muur er langs en daarop een hek waar wij dan tikkertje op speelden.
Hoe dat precies ging weet ik niet meer, maar wij vermaakten er ons geweldig op. Als er een bal op werd geschopt, klommen wij langs de regenpijp, zo het schuine dak op en haalde de bal uit de goot. Onder de pannen zaten veel vogelnestjes waar wij de eitjes uit namen, deze thuis - door er een gaatje in te prikken - uitbliezen en dan met een touwtje een ketting van maakten. Toen gewoon, maar je moet er nu niet meer aan denken dat ze het doen.
Bij het gele bruggetje, begin van de Schagerlaan, zaten wij ook te vissen, dat noemden wij tukkelen. De hengel was een tak met een draadje, een lucifer als dobber en aan het einde bond je een worm aan. Zo'n worm noemden wij in onze dagen "wurm" en vingen dan veel stekeltjes.
Kikkerdril had je bij de vleet en dat deed je dan in een jampotje, nam je mee naar huis. Het werden bullekoppies, als je geluk had kregen ze ook nog achterpoten, maar stierven meestal voor die tijd van de honger, daar ze in gewoon leidingwater werden gehouden en je geen benul had dat ze ook nog moesten eten.
Ik schrijf dus vanuit de oorlogsjaren en bij dat gele bruggetje had je een electrisch transformatorhuis met gemaal en soms als de straatverlichting het niet meer deed zag je lichtstraaltjes omhoog gaan. Later bleek dat er mannen naar de overvliegende vliegtuigen aan het seinen waren.
Eenmaal hebben mijn broer Adraan en ik deze deur van het transformatorhuis open zien staan en hebben wij dat aan een politieman doorgegeven, hoe stom was dat, maar wij wisten het niet.
Gelukkig is er niets gebeurt, die Duitsers vonden het toch te link om tussen die transformatoren te lopen.
De Schagerlaan, die bij elkaar misschien vier meter breed was aan beide zijden een sloot en geen licht, was zo aarde donker dat mijn moeder met mijn zuster Fiena lopend vanuit de Transvaalstraat op hun knieën soms moesten voelen waar ze op de laan waren. De ouderen weten beslist nog wel hoe donker het in die dagen was.
Groetjes, Joop.

Een bezoeker

Andre Diehl-Alberse

Hallo, Wat ontzettend leuk die Fahrenheitstraat om alles weer te zien. Aan Peter ik denk dat Ellie Oostwal dicht bij je in de buurt woont want het laatste wat ik weet was dat ze in Lemmer woont. Misschien leest iemand dit en weet hoe het met de anderen vroegere bewoners gaat.De eerste auto van Appie Zwaan hadden we de pest in, konden we geen slagbal met rondjes doen. Appie kwam ik nog wel eens tegen op de paardenbaan, hij had paarden, maar verder weet ik niemand. Ik hoop dat er iemand reageert. Dat zou leuk wezen, misschien een reunie of zo iets.

Een bezoeker

Joop Jansen 1932

Koopman: om aan geld te komen op jonge leeftijd in de oorlog, had ik bedacht om katjes te gaan plukken en deze thuis in bosjes te gaan bundelen en ze daarna proberen te verkopen. Dat is mij goed gelukt. Bij ijzerwinkel Joffer in de Reaumurstraat kocht ik van mijn verdiende katjesgeld een doos met lampenglazen, dat waren langwerpige glazen die ze vroeger over de petroleumlampen hadden. Wij hadden geen electrisch licht meer en de meeste mensen hadden een kaars of een soort pitje en had ik bedacht om zo'n glas erover heen te zetten. Goede vondst dacht ik zelf toen. En dat was het ook, daar ik Joffer helemaal leeg heb gekocht. IK weet nog dat ik op de katjes Æ’1.50 per bosje winst maakte en op de glazenw (welke Æ’0.90 kostten) daar ging een gulden boven op. Mijn afzetgebied was meestal de Amsteldijk met omgeving.
De sigarenwinkel in de Fahrenheitstraat schuin tegenover Van Geene had ook een loket van de PTT (postkantoor) en daar ging al mijn verdiende geld naartoe, dat werd op een spaarbankboekje bijgeschreven
Je kon ook spaarzegels van 1 en 5 cent kopen, deze moest je dan in een boekje plakken. Had je 1 gulden geplakt, dan kon je het weer in je boekje bij laten schrijven. Na de oorlog, ik was toen 13 jaar en woonde toen al in Zuid, liftte ik naar Utrecht en kocht ik daar appelen en ging ik met een aardappelenzak vol terug naar Amsterdam. Dat liep ook als een trein. Elke dag ging ik weer naar Utrecht, liften was na de oorlog heel gewoon, om een zak appelen te kopen. Toch ben ik geen zakenman geworden, maar heb ik voor een vak gekozen.

Een bezoeker

Alwin Müller

Hennie Dweelaard, achter jullie winkel heb ik ooit (jaren '60) een schuur helpen bouwen, in dienst van Nico van Wiltenburg. Tot 1953 woonde ik in de Reaumurstraat.