Cheerleaden is niet zomaar hupseflupsen

"De allereerste keer dat ik als cheerleader bij een wedstrijd was, voelde heel vreemd aan. Ik wist niet precies wat ik moest doen en ik had echt het gevoel dat iedereen naar me keek. Ik kende ook de spelregels van het American Football nog niet en dat maakte het extra moeilijk", aldus Mila. Ze is nu bezig aan haar derde jaar als cheerleader bij het American Footballteam Amstelland Panthers en heeft het erg naar haar zin bij de vereniging. "Het is gezellig zo met al die meiden van je eigen leeftijd om je heen. En het belangrijkste is dat ik gewoon lekker kan dansen."
Omdat cheerleaden in Nederland nog niet zo heel bekend is, merkt Mila dat mensen al gauw aan het clichébeeld van een domme, blonde stoot denken. "Veel mensen reageren toch snel van ‘Wie wordt er nu cheerleader?’, omdat ze niet echt weten wat het inhoudt", legt ze uit. "Het is niet zomaar wat hupseflupsen langs de zijlijn. We hebben heel veel verschillende yells en dansjes die op bepaalde momenten van de wedstrijd worden ingezet. Ook hebben we veel streetdance invloeden in de dansen en ken ik inmiddels de regels van het American Football."
Het leukste aan het cheerleaden vindt Mila het dansen bij de wedstrijden en het aanmoedigen van het team. "Als we winnen is het natuurlijk helemaal mooi", lacht ze. Maar er zijn ook mindere kanten. "In de winter is het erg koud en we staan toch een paar uur in die korte rokjes. Dat is wel minder." Maar dat is dan ook direct het enige nadeel wat Mila kan noemen en voorlopig is ze nog lang te bewonderen bij de Amstelland Panthers.