Op bezoek in het AHM

Ik ben vorige week in het Amsterdams Historisch Museum geweest met het kinderpersbureau van de Indische Buurt en ik ga je nu vertellen wat ik daar allemaal heb gezien: we zijn in heel sjieke kamers geweest, daar hebben vroegen de regenten (soort bazen van de stad) allemaal belangrijke beslissingen genomen. Het waren ook kamers waar vroeger weeskinderen hebben gewoond. We zagen ook allemaal schilderijen van de mensen die in die kamers hebben gewoond en gewerkt. Nu is het weeshuis omgebouwd tot een Amsterdams Historisch Museum. Daar hebben we een rondleiding gemaakt.
Er was een heel grappige keuken, waar een wc pot in stond. Dat was een houten plank met een gat erin, daar moest je op zitten. Onder die plank stond dan een emmer waar alles in opgevangen werd. En je moest je achterwerk afvegen met de krant. En dat dan allemaal naast het aanrecht waarop je ook het eten moest klaarmaken. Lijkt me echt heel goor, als je aan het koken bent en er gaat iemand naast je zitten poepen. Het was nog een keuken uit deze eeuw.
Ik was van tevoren wel benieuwd naar het museum. Ik had ook al wel wat ervan op tv gezien, maar in het echt zag het er anders uit dan ik verwacht had.
Als ik zelf de rondleiding zou geven, zou ik de Amsterdamse wapens laten zien. Daarmee bedoel ik niet wapens waarmee je kan schieten, maar zo’n plakkaat met allerlei afbeeldingen. Er was er een met drie kruisjes en twee leeuwen. De kleuren waren altijd rood, zwart en wit. Dat waren ook de kleuren van de kostuums: rood staat voor de liefde, zwart voor rouw. Want de kinderen die in het weeshuis woonden, waren hun ouders kwijt (dus in de rouw), maar in het weeshuis kregen ze wel heel veel liefde (rood).