Hierop reageerde in 2024 Ineke Koks:
Ik ben Ineke Koks ,ik woonde na de oorlog op de Fahrenheitsingel 96
Ik lees zojuist over Cisca en Herman Telghuis dat waren vrienden van mijn ouders en werden door mijn zusje Joke en mijzelf Oom Herman en Tante Cisca genoemd ,de gruwelijke oorlogsverhalen die door hen en mijn Vader en Moeder verteld werden hebben mij als kind een trauma bezorgd, als ik uit mijn bed stiekem op de trap ging luisteren.
Mijn Vader maakte een apparaatje voor Tante Cisca waar zij een sigaret tussen kon stoppen zodat zij kon roken.
Mijn Oma breidde van wol grijze en bruine pols bandjes zodat haar polsen niet te koud werden .Het verhaal over haar door trein afgereden handen staat mij nog goed bij ,ik gruwelde ervan, tot in de finesses ken ik het afschuwelijke verhaal.
Ik was éen van de kinderen met zware Astma die met het eerste transport na de oorlog van het Rode Kruis met de trein naar Zwitserland ging om te herstellen.
Toen ik uit Zwitserland kwam woonden mijn ouders inmiddels op de Fahrenheitsingel ,ingang in het Dulongpad ik kwam op school op de Abraham van Riebeeckschool. Mijnheer Bakker was de directeur. Waar ik mee speelde waren de kinderen van de fam. Lodijzen ook op de Fahrenheitsingel en Peter Gräber en lieve vriendinnetjes van mij waren o.a Carla den Breems , Willeke Polderman ,en een meisje wat volgens mij Deutekom van haar achter naam heette. Mijn zusje was 1 1/2 jaar jonger en heet Joke Koks.
Ik kwam op het Kinderkoor" het Harpje " en we wonnen nog een keer een prijs op een concours met het Lied van de Schöne blauwen Donau.
Na de lagere school ging ik naar de Mulo op de Arntzeniusweg.
Ik hield erg veel van tante Cisca en Oom Herman Telghuis, vaak aten we er tussen de middag een boterham. In mijn herinnering waren ze erg lief ,maar hadden in de oorlog ook veel mee gemaakt en ze hadden een klein lief hondje . Ik herinner mij ook nog een naam Gortworst ,ik wandelde na het eten vaak met hun zoon, we voelden ons tot elkaar aangetrokken, ik denk dat we verliefd waren. Ik heb een bij Schoolbank gezeten en jaren geleden ook een oproep gedaan bij " het geheugen van Oost ,toen zag ik de naam Sunnotel staan en Rob Sunnotel was destijds ook een vriendje van mij ,maar dat bleek zijn broertje te zijn.
Tegenwoordig zie je op de TV vaak een journalist met de naam Gortworst en denk ik vaak zou dat een kleinzoon van hem zijn? Deze jongen woonde in het eerst volgende portiek.
Onder ons woonden de Heer en Mevrouw Quint ,destijds al oud , maar lieve mensen.
Het was een volkomen andere tijd dan tegenwoordig ,je had als kind en ook de ouders, na de oorlog, weinig spullen en weinig geld. De meeste mensen moesten opnieuw beginnen Maar als kind wist je niet beter en je was tevreden en blij met een kleinigheid.
