Levensmiddelenbedrijf 'Pietje Heuvel'

Voor vele bewoners van de Sumatrastraat en het Sumatraplantsoen was Levensmiddelenbedrijf ‘Pietje Heuvel’ een jarenlang begrip! Mijn grootouders en ouders hebben hun winkeltje op de hoek van de Sumatrastraat gerund van 1928 tot 1974. Het was voor hen altijd keihard buffelen, vaak van ’s morgens vroeg tot in de nacht, om hun klanten te bedienen. En dat ging door van maandag tot en met zondag! Werkweken van meer dan 100 uur waren de normaalste zaak van de wereld. Niet zelden werd er om 11 uur ’s avonds gebeld en dan stond er iemand aan de deur die aan mijn vader vroeg: "Ome Piet, heb je nog een kratje bier voor me? Ik heb visite en ze hebben nog dorst! Enne, ik betaal volgende week wel effe, het komt nu niet uit!" Ook kwam het regelmatig voor dat er klanten een boodschappenlijstje brachten en vroegen of de boodschappen bezorgd konden worden. Ik sleepte vaak als jochie van een jaar of twaalf met dozen boodschappen of kratjes bier naar drie hoog en kreeg als dank daarvoor een aai over mijn bol. Velen van de lezers zullen dit zeker herkennen.
Toen ik op een leeftijd kwam dat ik voor mijn eigen kostje moest gaan zorgen, hebben mijn ouders een keer geopperd om de zaak over te nemen en zo de derde generatie Van den Heuvel in het levensmiddelenbedrijf te vormen. Die discussie heeft, wat mij betreft, zeven woorden geduurd: "Van mijn lang zal ze leven niet!" Tot op de dag van vandaag heb ik daar geen spijt van gehad. Ik werk nu al meer dan 22 jaar op zee bij een aardgasproducent en ga er van uit daar mijn pensioen te halen.
Vanaf 1984 woon ik in het Noord-Hollandse Blokker en ik denk dat ik mijn twee dochters daar dezelfde onbezorgde jeugd heb kunnen geven die ik zelf heb gehad in de Indische buurt. Iets wat, in mijn ogen, niet mogelijk was geweest als ik in Amsterdam was gebleven. Er verhuisden toen steeds meer buurtbewoners naar Lelystad, de Bijlmer, Hoorn, Purmerend en ga zo maar even door. De sociale controle viel weg, huizen werden gesloopt, dichtgetimmerd en de buurt vervuilde. Als ik nu nog eens in de buurt kom, weet ik zeker dat ik in 1984 de juiste beslissing genomen heb.