De liefde voor laatjes ( met allerlei onderdelen)

Verteller: Theo van Kalken

Jongens waren ze nog, een jaar of veertien, toen Theo van Kalken en zijn vrienden Ben en Johnny op een zaterdagmiddag in de Javastraat de winkels langs gingen om een zaterdagbaantje te bemachtigen. Johnny belandde bij bakkerij de Luifel, Ben bij een winkel waar Theo de naam niet meer van weet en Theo werd zelf aangenomen bij de ijzerwinkel van de familie Woortman in de Sumatrastraat. Zijn keuze voor de ijzerwinkel was niet toevallig. Theo werd eigenlijk al van kleins af aan aangetrokken door al die kasten met laatjes waarin de verschillende gereedschappen en onderdeeltjes zaten.

Dit is een van de verhalen die eerder gepubliceerd zijn op de website "Buurtwinkels" van het Amsterdam Museum. De verhalen die in Oost spelen zullen vanaf 2019 overgeplaatst gaan worden naar het Geheugen van Oost, vanwege sluiting van de oorspronkelijke website.Dit is een verhaal uit 2011

IJzerhandel Theo van Kalken. Foto: Willem Melching

IJzerhandel Theo van Kalken. Foto: Willem Melching

 

Hij zat toen op de Derde Ambachtschool aan het Timorplein.. Nadat hij zijn timmerdiploma had gehaald, ging Theo fulltime aan het werk bij Woortman en studeerde daarna nog negen jaar aan de avondschool. Hij haalde vervolgens zijn middenstandsdiploma, diploma detailhandel en volgde daarnaast nog verschillende cursussen, waaronder etaleren. Toen zijn baas de zaak wilde verkopen, nam Theo zijn kans waar en met behulp van de financiële steun van zijn familie nam hij in 1982 de zaak over.

De vorige eigenaar had in zijn laatste jaren in de winkel niet meer zo open gestaan voor nieuwe ontwikkelingen. Zo besteedde hij bijvoorbeeld helemaal geen aandacht aan de etalages en kon er ook niet altijd goed mee omgaan dat er steeds meer vrouwen gingen klussen. Theo, daarentegen, heeft het etaleren altijd erg leuk gevonden om te doen, hij volgde er een speciale avondcursus voor. Toen Theo de zaak eenmaal had overgenomen begonnen er ook steeds meer vrouwelijke klanten naar de winkel te komen. In de loop der jaren heeft hij de winkel fors uitgebouwd. Eerst werd de tuin van het pand werd erbij getrokken. Toen de bakkerswinkel naast hem sloot, huurde Theo deze ruimte erbij en trok deze bij de bestaande winkel. In de tuin van dit pand heeft hij een zagerij opgezet.

Theo vindt dat zijn winkel een buurtfunctie heeft. De meeste klanten willen altijd wel even een verhaal kwijt. Na al die jaren verbaast het Theo nog steeds dat klanten soms bij wijze van spreken hun hele hebben en houden op de toonbank leggen. “Ze vertellen meer aan mij in een half uur, dan dat ze in hun hele leven aan hun partner vertellen.” Hij weet soms in één oogopslag de klant al in te schatten. Dat vind hij leuk, al die verschillende soorten mensen. Eigenlijk is het contact met de klanten het leukste aspect van zijn werk.

Theo ziet de samenstelling van de buurt veranderen. Je ziet tegenwoordig veel ouders van studenten die voor hun kind een appartement kopen en dit vervolgens gaan opknappen. Als studenten eenmaal zijn afgestudeerd en een goede baan hebben, blijven ze tegenwoordig vaak hangen in de buurt en kopen hier hun eerste appartement. De winkel levert ook kleine hand- en spandiensten zoals boren, verven en laminaat leggen. Een groeiende markt volgens Theo, want voor dit soort kleine klusjes kun je bij een aannemer niet snel terecht en ondanks alle klusprogramma’s en klustijdschriften van tegenwoordig “blijf je nou eenmaal mensen houden die gewoon niet zo handig zijn. Voor dit soort kleine klusjes kun je dus bij ons terecht.”

Spannende tijden
Kleine zelfstandigen hebben het niet makkelijk vindt Theo. Zelfstandigen zouden wat hem betreft belastingtechnisch best wat voordeel mogen hebben ten opzichte van mensen die in loondienst werken en bijvoorbeeld een dertiende maand opstrijken. Ze hebben het op dit moment zwaar, met steeds hogere winkelhuurprijzen en de aanhoudende recessie. Als de gemeente zegt moeite te willen doen om buurtwinkels te behouden, waarom laat ze dan toe dat er op zaterdag recht tegenover zijn winkel een marktkraam staat die ook gereedschap verkoopt? Juist op zaterdag, een dag waarop hij doorgaans de grootste omzet maakt en waar hij het dus van moet hebben. “Het zal allemaal wel een hoger plan dienen, maar ik begrijp het gewoon niet” .

En dan is er natuurlijk ook nog de steeds harder wordende concurrentie met de grote bouwmarkten. “Soms komen mensen bij mij nadat ze net bij zo’n bouwmarkt zijn geweest - dat zie je dan aan het tasje met logo - en constateren dan dat ik helemaal niet duurder ben dan de grote ketens. Ik probeer het verschil te maken met mijn service, maar ik heb er moeite mee om uitgebreid uitleg te geven aan mensen die vervolgens naar de bouwmarkten stappen omdat ze denken daar goedkoper uit te zijn. Helaas kun je dat niet altijd van te voren inschatten.”

Nu heeft de verhuurder geconstateerd dat de funderingen onder beide panden niet goed meer zouden zijn en heeft aangegeven deze te willen vervangen. Theo ziet dit met argwaan tegemoet. Het is nog helemaal niet duidelijk of de winkel een goede vervangende locatie zal krijgen en het is ook onduidelijk of de kelder, die nu dient als opslag, beschikbaar blijft. Hij is bovenal bang dat de verhuurder na de renovatie de huur van de beide winkelpanden fors gaat optrekken. Al met al spannende tijden voor Sumatrastraat 41-43.

Alle rechten voorbehouden

624 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe