Mijnheer A.P.Bouquet was een schrijfmachinemonteur, die samen met zijn vrouw – Tijmetje Donkelaar – op de Tugelaweg 84 woonde in de 40er jaren van de vorige eeuw.
Al jong ontwikkelde hij een grote liefde voor de muziek; op zijn 17e trad hij al op als dirigent. Hij was actief als pianist, accordeonspeler en componist. Zijn vader –Bouquet sr. – was een van de oprichters van Excelsior, een muziekvereniging die in 1919 ontstond.
Het was een orkest voor amateurs, de meeste spelers konden geen notenschrift lezen en kregen de muziek onder de knie door na te doen wat de voorman deed. Toch trad men regelmatig en met veel succes op en men was zelfs zo vermetel om zichzelf aan te prijzen als een vereniging met 30 accordeonisten, terwijl het in feite 20 waren. Men loste dit op door tijdens optredens ‘loze spelers’ mee te laten doen op geleende instrumenten waar de toonblokken waren uitgehaald.
Toch slaagde A.P. Bouquet erin om Excelsior tijdens de jaren 1929-1931 naar de afdeling ‘uitmuntendheid’ van de Nederlandse Accordeon Bond te leiden. Ter gelegenheid van het 25 jarig jubileum in 1944 componeerde hij de Festival Suite en kort voor zijn overlijden in januari 1948 de A.P. Bouquet mars. Op zijn sterfbed zou hij dat stuk aan zijn schoonzoon overhandigd hebben.
Ruud van Schaik is een kleinzoon van A.P. Bouquet, die via zijn moeder de dirigentenstok van opa geërfd heeft. Zelf heeft hij zijn opa niet gekend maar van zijn moeder wel verhalen gehoord over opa. Die zou altijd in een wit pak zijn opgetreden i.p.v. het gebruikelijke zwarte pak en als er muzikanten over de vloer kwamen, dan zette oma schoteltjes op de vloerbedekking opdat de instrumenten geen schade zouden aanrichten.
Zelf heeft Ruud eveneens op de Tugelaweg gewoond en wel op nr. 84, een hoog.
Om wat meer te weten te komen van zijn opa is Ruud via accordeonverenigingen gaan speuren en heeft toen via een voormalig lid van Excelsior het boekje dat ter gelegenheid van het 50 jarig jubileum Van Excelsior is verschenen opgeduikeld. Ook heeft hij weer na jaren – via het programma ‘adres onbekend’ - contact gekregen met zijn oudste neef. Deze neef – die nog bij de tramharmonie heeft gespeeld – heeft ook veel belangstelling voor het muzikale verleden van opa. Desondanks hebben ze nog nooit een uitvoering gehoord van de stukken die hun grootvader heeft geschreven en zouden ze graag in het bezit komen van de muziek.
Lees ook:Wie kende Piet Bouquet?
