Mijn vader werkte in de diamantsector. In zijn vrije tijd was hij muzikant. Hij was veel met muziek bezig, hij speelde piano maar vooral viool. Lange tijd heeft hij in een (viool)kwartet gespeeld. Hoewel hij amateur was, speelde hij wel met professionals. Vader speelde echter vooral voor zijn plezier. Vroeger heeft hij wel les gehad en wel van Henk Stuurop . De zoon van Henk Stuurop, Jean Louis, heeft nog in het Concertgebouworkest gespeeld. Toevallig was mij dat opgevallen. Mijn vader heeft een soort van privé les gehad van Henk Stuurop, hij heeft nooit op een muziekschool gezeten.
Of het vioolkwartet waarin hij speelde ook een naam had, dat weet ik niet meer zo direct. Het waren wel vier prominenten bij elkaar. Eén van hen speelde trouwens ook wel piano. De leden van het kwartet waren naast mijn vader; Max Tak , Nico van der Linden en Meijer de Haas. De zoon van Nico van der Linden, die ook Nico heet, is net als zijn vader musicus (en hij is een zeer bekend pianist!).
Meijer de Haas was degene die behalve viool ook de piano bespeelde in dit kwartet. Hij heeft mij nog pianoles gegeven. Meijer de Haas was ook de vioolleraar van mijn zusje Carla. Meijer de Haas is in de oorlog ook ‘weggehaald’.
Voordat ik les kreeg van Meijer de Haas heeft eerst mijn vader mij lesgegeven. Maar ik luisterde niet zo naar mijn vader. Vandaar dat Meijer de Haas mij les heeft gegeven. Veel heeft het allemaal niet geholpen. Ik was geen studiehoofd. Ik had niet zo’n zin om te studeren, ik wilde liever gaan spelen. Ik speelde wel op de piano, maar dan uit mijn hoofd, zoals mijn kinderen dat ook doen. Maar, zo maar iets spelen, dat mocht natuurlijk niet. Spelen of studeren van bladmuziek, dat vond ik maar niets.