In de leer.
De leertijd in de diamantfabriek duurde ongeveer twee jaar. Als leerling verdiende je helemaal niets. Pas na het behalen van je diploma ging je verdienen. Je werkte op stukloon. Je werd betaald voor wat je maakte. Toen ik eenmaal mijn loon kreeg, verdiende ik soms wel 40 gulden in de week. Voor die tijd was dat best een hoop geld. Zeker voor een meisje, jonge vrouw, van net 18 of 19 jaar oud.
Ik ben iets meer dan twee jaar in de leer geweest bij Barend Blik, dat ging prima. Het was een gewone man, een prettige leraar. Tijdens de leertijd was elk product, elke briljant of diamant, die door de leerling was bewerkt ‘voor de leermeester’. In feite was dat de inkomstenbron van de leraar, voor het lesgeven dat hij of zij deed. Onder de naam van de leermeester werd het product afgeleverd en daarvoor werd dan betaald. Na ongeveer twee jaar deed je examen. Ook het examen deed je bij de fabriek van Asscher. Maar degene die het examen beoordeelde was natuurlijk wel een ander dan de eigen leraar.
Extra
Voor meer informatie over het gezin Blik, lees hier over de onderduik en de periode daarna. Het zijn een aantal verhalen die gaan over vader Barend maar vooral over de dochter van Barend Blik: Manja de Vries-Blik.
De leerlingenkaart
Uit de leerlingenkaart van Lotty (Vakgroep Brillantsnijden) blijkt dat zij in februari 1940 haar proef heeft afgelegd bij ‘Schijveschuurder’.
(Overigens een prachtige naam voor een diamantbewerker. De naam slaat op de schijf waarmee de diamant wordt geslepen en die regelmatig moet worden schoon geschuurd. Ga je op zoek naar de betekenis van dit begrip, dan krijg je vooral veel verwijzingen naar de familienaam Schijveschuurder! Aaanvulling F.S.)
Kort daarop wordt zij ook lid van de vakbond (ANDB).
Cathy die een jaar eerder was begonnen, deed haar examen bij de Vakschool. Fré heeft haar proef afgelegd bij de ‘Gebr. Deining’ (?).