Het abattoir was een echte familiekliek

Verteller: Bertus Hoekman
Dapperbuurt, Oostelijk Havengebied

Bertus Hoekman, nu marktkoopman, op de Dappermarkt, werkte vroeger op het abattoir. "Een vreemde kwam daar nooit tussen."

 Bertus Hoekman (Bertus Zuur), vroeger huidenbewerker, later marktkoopman bij zijn augurkenkraam op de Albert Cuip.

Bertus Hoekman (Bertus Zuur), vroeger huidenbewerker, later marktkoopman bij zijn augurkenkraam op de Albert Cuip.

Alle rechten voorbehouden

Vroeger woonden we op de Zeeburgerdijk, aan de waterkant. We keken uit op het abattoir. Er werkten zo'n duizend mensen, vooral uit Amsterdam-Oost. Ik heb er dertig jaar gewerkt. Als er een plaatsje vrij kwam, werd er altijd familie bijgehaald. Het was een echte familiekliek. Als vreemde kwam je er echt niet tussen.

In de jaren vijftig verdiende je gemiddeld 50 gulden in de week, maar in het abattoir wel het dubbele. En je kreeg natuurlijk vlees. Dat was heel wat na de oorlog. Er viel ook altijd wat bij te verdienen. Wij noemden dat nooit stelen. Iedereen deed dat, van hoog tot laag. Daarom werd er ook niemand gepakt. Stel, een bout van 78 kg ging naar een slager. Dan prikte de grossier daar een kaartje aan van 87 kg. Dus die stal 9 kg van die slager. Dan mocht zo'n jongen die bij de grossier werkte ook wel 2 kilo pikken. Zo werkte dat dus.

Vroeger waren de meeste vleesgrossiers joden. Die werkten niet op de sabbat. Vandaar dat er zaterdags nooit op het abattoir werd gewerkt.
Net als mijn vader zat ik in de huidenhandel, als crouponeur (huidenbewerker). Wij exporteerden leer naar Frankrijk. Maar toen de milieubeweging kwam opzetten, kregen we geen vergunning meer. Ik verhandelde later nog wel eens partijtjes leer en textiel. In 1978 kreeg ik een marktvergunning. Samen met mijn vrouw heb ik een augurkenkraam gehad op de Albert Cuyp. Bertus Zuur werd ik wel genoemd. Later ben ik verhuisd naar de Dappermarkt waar ik nu textiel verkoop. Handel moet je verdienen zeg ik altijd. Je kan niet met zo'n ponum achter de kraam staan. Een beetje toneelspelen is nooit weg.

Alle rechten voorbehouden

12809 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Bertus Hoekman samen met zijn vrouw voor hun augurkenkraam.

Bertus Hoekman samen met zijn vrouw voor hun augurkenkraam.

Alle rechten voorbehouden

26 reacties

Voeg je reactie toe
Sam

Zoon van Bertus Hoekman

Wat een mooie verhalen, ik heb hem ongeveer 30 jaar geleden mogen ontmoeten. Ik had toen een relatie met zijn zoon Albert (Appie), ik zou graag in contact willen komen met hem, even weten hoe het met hem gaat. 

Sam

Tiny van Altena Punt

Hoekman

Ben nog bevriend geweest met de broer van Bertus  Hoekman..

Dat was Fred Hoekman hij woonde in Balk en had een slechte gezondheid.

Was een van de weinige die contact met hem had

Hij is een paar jaar geleden overleden zo rond de kerstdagen ,was 's avonds  nog bij hem geweest

Ik mocht hem graag zien

 

Tiny van Altena Punt

 

 

Tiny

Re: Bep Verzijl

Bep Verzijl:
Hallo bertus en Wil weten jullie nog dat er sraat feesten waren in de Tidore sraat Was dat vlak na de oorlog en wie organiseerde dat

Ik bedacht net IK heb toen net na de oorlog een pakje maïzena gewonnen ,met de hardloopwedstrijd Tidorestraat ,en ik dacht dat Ome Jani en Tante tTrijn Staal die feesten organiseerde ?

Tiny

Re: Bep Verzijl

Bep Verzijl:
Hallo bertus en Wil weten jullie nog dat er sraat feesten waren in de Tidore sraat Was dat vlak na de oorlog en wie organiseerde dat

Hoy Bep ,ben jij de Bep ,die boven Slager Koeleman Woonde !! Ik ben Kaatje van Mourik ,in het portiek ,van de Dikke Haringman

Bert Barf

abattoir

mooie verhalen en allemaal beleefde ervaringen, zo ook die van mijn vader die op de middenstandsbank werkte. prive boekhouder was van Velleman en Uileman en daarvoor de nota's deed. familie bedrijven waar hard gewerkt werd als grossiers voor de slagers in Amsterdam.
natuurlijk indien in de handel zit eet je mee. vele gezinnen hebben er hun profijt van gehad maar ook de smakelijke verhalen die er gingen. Een wereld op zich waarbij boeren, transporteurs, handelaren, verwerkers en toeleveringsbedrijven hun brood verdienden. Achter op het terrein de worstfabiek en de fietsen maker Nico bij het toegangshek. Aan de andere zijde de slachterijen met hun geslepen
personeel en altijd de drukte er om heen gaf een bijzondere sfeer.
leuk om allemaal weer te lezen een groet.

Henk Waardenburg

Re: waardenburg

claudia:
mijn oom heeft ook op het abattoir gewerkt hoorde ik van mijn vader
hij heet jelte waardenburg mijn vader zat daar tegen over op school vertelde hij
mijn vader heet herman waardenburg

Claudia, jouw vader is een neef van mij en ik ben naar hem op zoek in verband met een familie reunie dus zou ik graag weten hoe ik hem bereiken kan.

Saskia Heide

Re: Re: abottoir

Arie Heide:
dolly otte:mijn ex schoon vader heeft ook jaren op het abottwoir gewerkt hij hete dirk brouwer en woonde op de zeeburgerdijk nr 78 mijn zwagermeindert brouwer werkte bij slagerij piet krijnen en gerrie vlaandere prikkie genaamd heeft daar ook gewerkt voor dat hij in de dapperstraat samen met zijn vrouw marijke cafe trefpunt over nam van de fam van meegen echt een mooie tijd
de vader van mijn moeder had de naam BEREND RIESENBECK en heeft 40 jaar in het abotoir gewerkt. Mijn moeder vertelde mij altijd dat opa heel erg sterk was en in staat om een bange koe aan haar 2 hoorns in bedwang te houden terwijl een andere slager de keel van de koe doorsneed. Wi kan Berend Riesenbeck herinneren ???

Berend Riesenbeck heb ik niet gekend maar hij is wel mijn overgrootvader. Mijn vader en mijn broer zijn naar hem vernoemd.

Anneke Koehof

'Mijn vingertjes waren helemaal plat, maar niet eens gebroken'

Als fanatieke verhalenschrijfster is dit een zin die ik een keer MOET gebruiken, dat is bijna literatuur!
Let maar op, in een van mijn verhalen duikt de zin een keer op! Leuk dat je reageerde Wil Botter!
Mijn vader heeft als elektricien veel voor Bartels gewerkt en ook voor Beusen. We hadden dus regelmatig vlees zal ik maar zeggen. Jullie oude huis had hij goed beveiligd en wel met 220! Toen er een keer werd ingebroken heeft de inbreker een optater gehad die hij niet snel zal vergeten. Zijn sleutelbos lag achterin de slaapkamer, die had hij laten vliegen en zelf vloog hij de trap af. Hoe snel de buurvrouw (Carla Vos) ook keek, de vogel was gevlogen (een openstaande deur in misschien?) Dat raadsel is nooit opgelost, wel klonk er een sirene door de hele Indische Buurt, want die had mijn vader als alarm aangesloten. De dief zal het zich nog wel herinneren, al is mijn vader nu al 12 jaar dood...

Arie Heide

Re: abottoir

dolly otte:
mijn ex schoon vader heeft ook jaren op het abottwoir gewerkt hij hete dirk brouwer en woonde op de zeeburgerdijk nr 78 mijn zwager
meindert brouwer werkte bij slagerij piet krijnen en gerrie vlaandere prikkie genaamd heeft daar ook gewerkt voor dat hij in de dapperstraat samen met zijn vrouw marijke cafe trefpunt over nam van de fam van meegen echt een mooie tijd

de vader van mijn moeder had de naam BEREND RIESENBECK en heeft 40 jaar in het abotoir gewerkt. Mijn moeder vertelde mij altijd dat opa heel erg sterk was en in staat om een bange koe aan haar 2 hoorns in bedwang te houden terwijl een andere slager de keel van de koe doorsneed. Wi kan Berend Riesenbeck herinneren ???

wil botter

Re: Re: Botters

Anneke Koehof:
Wil Botter:Wie kent niet de naam Botter als je terug denkt aan het abattoir? Mijn grootvader Roelof Botter bij de huiden; mijn oom Jan Botter bij de levers en de worsten; mijn oom Henk en dan natuurlijk mijn lieve vader Theo Botter, voor velen "Ome Theo". En dan nog de andere tak van de familie: Termeulen. Oom Piet Termeulen..de grote sterke man en zoon Bep Termeulen. Inderdaad een familiebedrijf en iedereen woonde ook heel dicht bij elkaar: Baweanstraat en omliggende straten. Ik dacht als heel klein meisje dat iedereen bij het abattoir werkte. Ik vond de lucht niet altijd even prettig maar ben toch heel trots op mijn vader. Een heel sociaal mens. Hij is alweer 5 jaar dood.
Mijn ouders hebben eind jaren zestig of begin jaren zeventig een woning gekregen aan de overkant van de straat op 12, I hoog (ze woonden eerst in de Baweanstraat 5 hs, aan de zonnige kant van de straat, daar ben ik opgegroeid). Volgens mij woonde de fam. Botter eerder op nr. 12 I. Aan die kant heetten de woningen: 'het gouwe stukkie', het waren mooie woningen met een heerlijk zonnig balkon aan de achterkant en daar uitzicht op de mooie tuinen van de fam. Goetjes, Slager Bartels, Zand, Beusen enz. Met mijnheer Zand ging mijn vader altijd naar Ajax, hij werkte niet op het abattoir maar bij de Spoorwegen.

Ja, Anneke...dat klopt. Wij woonden op 12 1 hoog. Wij verhuisden eind jaren 60 naar de Archimedeslaan en jouw ouders kwamen in ons huis. Met Toos Bartels heb ik nog wel contact en ook met Wil Koning die nu op 10 huis woont. Ik woon nu al jaren in Weesp. Maar wat heb ik daar heerlijk gespeeld in de Baweanstraat. Ik herinner mij dat ik als heel klein meisje met mijn handje tussen jullie deur heb gezeten. Mijn moeder moest bij jullie aanbellen om mij er weer tussenuit te krijgen. Mijn vingertjes waren helemaal plat...maar niet eens gebroken.

Anneke Koehof

Re: Botters

Wil Botter:
Wie kent niet de naam Botter als je terug denkt aan het abattoir? Mijn grootvader Roelof Botter bij de huiden; mijn oom Jan Botter bij de levers en de worsten; mijn oom Henk en dan natuurlijk mijn lieve vader Theo Botter, voor velen "Ome Theo". En dan nog de andere tak van de familie: Termeulen. Oom Piet Termeulen..de grote sterke man en zoon Bep Termeulen. Inderdaad een familiebedrijf en iedereen woonde ook heel dicht bij elkaar: Baweanstraat en omliggende straten. Ik dacht als heel klein meisje dat iedereen bij het abattoir werkte. Ik vond de lucht niet altijd even prettig maar ben toch heel trots op mijn vader. Een heel sociaal mens. Hij is alweer 5 jaar dood.

Mijn ouders hebben eind jaren zestig of begin jaren zeventig een woning gekregen aan de overkant van de straat op 12, I hoog (ze woonden eerst in de Baweanstraat 5 hs, aan de zonnige kant van de straat, daar ben ik opgegroeid). Volgens mij woonde de fam. Botter eerder op nr. 12 I. Aan die kant heetten de woningen: 'het gouwe stukkie', het waren mooie woningen met een heerlijk zonnig balkon aan de achterkant en daar uitzicht op de mooie tuinen van de fam. Goetjes, Slager Bartels, Zand, Beusen enz. Met mijnheer Zand ging mijn vader altijd naar Ajax, hij werkte niet op het abattoir maar bij de Spoorwegen.

Wil Botter

Botters

Wie kent niet de naam Botter als je terug denkt aan het abattoir? Mijn grootvader Roelof Botter bij de huiden; mijn oom Jan Botter bij de levers en de worsten; mijn oom Henk en dan natuurlijk mijn lieve vader Theo Botter, voor velen "Ome Theo". En dan nog de andere tak van de familie: Termeulen. Oom Piet Termeulen..de grote sterke man en zoon Bep Termeulen. Inderdaad een familiebedrijf en iedereen woonde ook heel dicht bij elkaar: Baweanstraat en omliggende straten. Ik dacht als heel klein meisje dat iedereen bij het abattoir werkte. Ik vond de lucht niet altijd even prettig maar ben toch heel trots op mijn vader. Een heel sociaal mens. Hij is alweer 5 jaar dood.

Tim Hogenbirk

Mijn moeder is op het abattoir geboren en heeft er in haar jeugd in een dienstwoning gewoond.

Mijn grootvader was er een beamte van de gemeente en woonde er met zijn gezin in een dienstwoning. Mijn moeder vertelde ij dat in haar jeugd de kalveren met gebonden poten van uit schuiten op de wal werden gegooid. De dierenbescherming bestond toen nog niet.

claudia

waardenburg

mijn oom heeft ook op het abattoir gewerkt hoorde ik van mijn vader
hij heet jelte waardenburg mijn vader zat daar tegen over op school vertelde hij
mijn vader heet herman waardenburg

H.moinat

portegies

mijn opa en oom hebben ook op het abottoir gewerkt ,nico portegies liep er nog met paard en wagen het vlees rond te brengen bij slagererijen, zijn zoon dirk heeft dit ook een hele tijd gedaan alleen ging dat toen al met een vrachtwagen, zij woonden vroeger in de sumatrastraat. Mijn opa nico en oma mien hadden drie kinderen annie dirk en mijn moeder dien.

diny aarsman

diny aarsman

He Bertus , ik ben diny en we hebben samengewoont in de lineusstraat zou leuk zijn als ik je nog een keer zie
'groetjes Diny en van Bob 0320255490

dolly otte

abottoir

mijn ex schoon vader heeft ook jaren op het abottwoir gewerkt hij hete dirk brouwer en woonde op de zeeburgerdijk nr 78 mijn zwager
meindert brouwer werkte bij slagerij piet krijnen en gerrie vlaandere prikkie genaamd heeft daar ook gewerkt voor dat hij in de dapperstraat samen met zijn vrouw marijke cafe trefpunt over nam van de fam van meegen echt een mooie tijd

h,m vd sluijs

Re: p.abcouwer@chello.nl

p.abcouwer@chello.nl:
Mijn grootvader Zeeger Abcouwer heeft in de jaren ik geloof 1935 tot 1960 ofzo op het abottoir gewerkt in Oost ik vraag me af of er mensen zijn die hem gekend hebben en of er misschien fotos zijn uit die tijd. Ik zou het zeer op prijs stellen om informatie te krijgen.
piet Abcouwer

zo heeft ook mijn opa op het slachthuis gewerkt als vleesrijer ze noemde hem altijd ouwe jan vd sluijs volgens de overlevering luste hij ze echt wel hij stond dan ook als de bonte hond bekent zuipen als een tempelier en bonje make was hij niet vreemd van hij woonde op kattenburg en als hij bonje kreeg op het slachthuis ging hij met halver rundere smijten
later heb ik zelf ook nog enige tijd gewerkt bij kees rosen naast de kap want onder de kap kon ik geen werk krijgen omdat ze daar bang waren dat ik hetzelfde zou zijn als ouwe jan ,maar bij kees moest dan hersentjes kloven dus runderkoppen de kap af slaan maar wel zo dat de hersens heel bleven dat was een lekkernij die voor frankrijk bestemt was vond het trouwens gekook zelf ook lekker,wie kende de ouwe jan

Een bezoeker

indische buurt

het was altijd gezellig
iedere zaterdagmiddag ,zolang wij in oost hebben gewoond ,,en er ging echt geen zaterdag voorbij ,of wij maakte ons ommetje ,van uit de Baweanstr;; ,Javastr; Javaplein weer Javastr;;Van SWindenstr;; naar de dappermarkt , brachten daar soms veel tijd door en er werd een patatje gekocht
ja men vond altijd wel wat met langs alle kramen te lopen en gezellig te snuffelen weer de zelfde weg soms terug en op de hoek Javastr; -Soembawastr in het cafe namen wij dan nog een afzakkertje , de tassen onder de tafel geplaatst ,ja het was echt toen gezellig soms werd er nog ge biljart en natuurlijk werd het dan wat later nou dan namen we nog een bittergarnituur en uit eindelijk gingen wij tevreden naar huis dat zijn nogeens leuke herinneringen

Harry de Vries

Harry de Vries

Hallo Betus,

Jaren met jou gewerkt in de huiden (Kalk en Morden). en AHC.
Tussen de middag voetbalden wij op het stukje gras voor de Amsterdamse Huideb Club.
Wij hebben samen nog op de 3e Elthetoschool gezeten.
Fijne tijd gehad in de Indische buurt.

Harry