Spelen in en om de Dapperbuurt

re een vraag

de banketbakker in de van swindestraat heette de goede

een vraagje

ja dat adres ken ik ook wel als ik vroeger met de buurvrouw de hond uit ging laten belden we altijd aan bij labberdepoepie en op een gegeven moment kwam daar een hand uit de muur een soort skelet nou zou je daar niet meer van schrikken maar geloof me toen wel en ik heb het nooit meer gedaan! Maar dus de vraag de banketbakker in de 1 e v Swindenstraat met de mokkataartjes hoe heette die ook alweer?Bedankt, groetjes Corry Dirkzwager, Mallorca

Jan Rijskamp

Het labberdepoepie ...

Het is geweldig, ben je meer dan veertig jaar weg uit Mokum en dan vind je op het web dit verhaal ...
Maar het verhaal van Maria van der Pels verdient enige verduidelijking.
Aan de Mauritskade staan of st0nden twee laboratoria. Op Mauritskade 61stond het Anatomisch Laboratorium van de universiteit van Amsterdam. Naast dat lab op nummer 60 stond vijfenveertig jaar geleden een huis. In dat huis ben ik opgegroeid, mijn vader was daar destijds conciërge, ik weet dus waar ik over ik schrijf.
Op dat lab kregen medische studenten een deel van hun medische opleiding.
In dit lab was ook een snijzaal waar medische studenten vertrouwd werden gemaakt met de menselijke anatomie.
Op Mauritskade 57 was een ander lab gevestigd, wat daar gebeurde is mij niet erg duidelijk, maar wel weet ik dat daar iets zat dat ‘tropische hygiëne’ heette. Personen die naar de tropen gingen kregen daar prikken tegen tropische ziekten. In dat lab was voor zover ik weet geen snijzaal.
Maria van der Pels heeft dus bij het verkeerde lab staan griezelen.

O.R.J. de Bie *11-12-1930

Labberdepoepie, prachtnaam die alleen maar spontaan in Amsterdam kan ontstaan, maar de geruchten bavatten waarheid, het is nl. het Anatomisch laboratorium (ook wel ontleedkundig la.) van de universiteit van Amsterdam en mogelijk heeft ook jouw arts of chirurg hier geleerd hoe jij er van binnen uitziet. Ik heb er in opdracht van mijn werkgever ooit eens gewerkt en inderdaad in de snijzaal op de beganegrond en vrieskasten beneden liggen daar veel stoffelijke resten van o.a. mensen die hun licham na hun dood ter beschikking van de
wetenschap stelden. Ik had toen een chef die daar ook niet tegen kan en toen hij eens kwam kijken hoe het werk vorderde is hij er hardlopend weer vetrokken. Omwille van de Ethiek zal ik hier verder geen details onthullen. Dolf.

Jannie van Galen-van den Bosch

Ik woonde in de 2e van Swindenstraat 55 beletage. Ja ik herinner mij de labberdepoepie nog goed, de meest bizarre verhalen hoorde je daarover, dat er lijken lagen, en doodskoppen, en dat ze experimenteerde op mensen... brrr... Ik vond het echt eng! En ja de kinderen uit de zijstraten van de Linnaeusstraat waren het mindere volk in hun ogen... maar je raad het al, ik ben getrouwd met een jongen uit de Linnaeusstraat, en dat al 31 jaar. Lees mijn verhalen maar: Dansend Paard; van Markt naar Supermarkt; De niet te vergeten Dapperbordee; De ventwedstrijd winnaar; en Dapperstraat 7. Leuk om weer een verhaal uit de 2e van Swindenstraat te lezen. Jannie