Gut ja, de figuurzaagclub. Hoe kon ik die nou vergeten? Mijn vader leidde die club, heel in het begin. Nog in het oude clubhuisje. Dat van die drie weken schuren kan heel goed kloppen, want hij was een prefectionist. Maar als kind wil je het werkstuk natuurlijk zo gauw mogelijk mee naar huis nemen, om trots aan je ouders te laten zien. Logisch. Later is er ook nog een tijdje een balletclubje geweest. De lessen werden gegeven in een lokaaltje van kleuterschool de Merel. Op de foto: wachten op de Sint is deze school nog vaag te zien, net als het noodgebouwtje van de Pieter Zeemanschool.