In november 2015 maakte ik op het Cruquiuseiland foto’s van de bouwvallen die ruim vertegenwoordigd waren en ik was gecharmeerd van de gebouwtjes van“Oliefabrieken Insulinde”. Opgetrokken in een kruising tussen chaletstijl en een boerderijtje met in de voorgevel een crème met lichtgroen tegeltableau met de naam erin. Deze gebouwtjes lagen gewoon aan de straat. Bouwvallen met dichtgetimmerde ramen en gaten in het dak. Het terrein er omheen was met een stevig hek afgesloten Een zoektocht op het internet maakte duidelijk dat de oliefabriek genomineerd was om afgebroken te worden, maar daar leek niet iedereen het mee eens te zijn.
Woensdag 30 januari 2018 zag ik dat de gebouwtjes zijn afgebroken en dat ze opnieuw worden opgebouwd. Eigenlijk is het niet te zien. De bouwplaats is helemaal afgeschermd. Een stuk verwijderd doek verraadt een klein stukje ondermuur. Pompengebouw en ketelhuis worden gerenoveerd. Als een skelet tekenen de daken zich af tegen de hemel. Sinds die dag in november 2015 is er veel veranderd. . Aan de kant van de Entrepôthaven is net een woon- werkgebouw geopend. Dit gebouw ligt op de hoek van de Bottelarijstraat en Mortelstraat die uitkomt bij de Zeeburgerkade. Voor de entree aan de Bottelarijstraat stond nog een boog van zwarte en witte ballonnen, dat op iets feestelijks duidt. Mensen werden rondgeleid, iemand lapte ramen. Alles ziet er nog net niet bewoond uit. Het gebouw heeft fraaie bronskleurige deuren en kozijnen. De gebouwen hebben zonnepanelen en er zijn voorzieningen voor biodiversiteit. Evenals de straatnamen herinneren de zaagtanddaken aan het industriële verleden van dit gebied. Rondom het gebouw zijn kleine plantsoentjes aangelegd voorzien van boompjes en hier en daar een fietsennietje. Geen ongeplaveide straten, zodat het gebied er meteen bewoonbaar uitzien.
Het ontwerp van deze woonblokken is van Arons en Gelauff architecten.
1 februari 2018.
