Op 29 juni 2018 fietste ik aan het einde van de middag van de Linnaeusstraat de Polderweg op. Aan het einde de hoek om naar de brug over de ringvaart en tot mijn verbazing staat daar opeens in de plantsoenstrook langs het spoor een been. Uit het niets: een been. Het eerste dat mij te binnen schiet, gedeformeerd als ik ben na 53 jaar langs het spoor wonen, “afgereden door de trein”. Zo’n rare gedachte duurt korter dan een seconde en ik stap af. Verbluft. Een been van zes meter hoog, gegoten in brons. Volgens mij stond het er niet eerder en ik heb er nergens iets over gelezen. Ik ga naar huis om mijn fototoestel te halen, dat ik natuurlijk niet bij mij heb op het moment dat ik iets aparts zie.
Maar waarom staat dat been daar? Geen idee. Gelukkig geeft het internet antwoord op bijna al je vragen. In het definitief ontwerp inrichtingsplan openbare ruimte Oostpoort Oost van 20 januari 2015 wordt ‘Het Been’ als ‘special’ binnen Oostpoort genoemd zonder verdere omschrijving. Het blijkt dat het been gewoon “Het Been” of “Noch einmal” heet. Het is geen unicum. Iedere keer als kunstenaar Henk Visch een exemplaar kan verkopen wordt ‘noch ein Mal’ een been gegoten.
Dit exemplaar van ‘Het Been’ is gemaakt in opdracht van woningcorporatie Ymere voor een woonwijk in Haarlem. De gemeente heeft daar echter nooit een vergunning afgegeven om het te plaatsen. Ymere zat met een fors been in zijn maag. Voor de in 2011 gehouden solo tentoonstelling van de maker van het beeld Henk Visch, is het in Amersfoort voor kunsthal ‘Kade’ geplaatst. Omdat Ymere er nog steeds geen goede bestemming voor had, heeft 'Het Been' daar asiel gekregen tot 28 juni 2018. Meteen de volgende dag is het aan de Polderweg op zijn definitieve plek geïnstalleerd.
Maar Amsterdam blijft Amsterdam. Toen ik een week later weer langs ‘Het Been’ kwam waren de nagels rood gelakt. Zo kreeg het confectie been toch een exclusief tintje.
