Leo- voormalig handelaar in groente en fruit en nu gepensioneerd - komt het eerst aan het woord. Hij vind de markt van nu maar matig en denkt met weemoed terug aan de tijd dat hij begon - zo rond 1965 -toen het aanbod van groente en fruit nog seizoengebonden was en de huisvrouw kilo's spinazie kocht. "Het waren natuurlijk grote gezinnen toen, maar men had ook meer tijd ". Hoewel het hard werken was, zag hij ook veel gein op de markt: "nu begrijpen ze de humor niet meer ". Als voorbeeld noemt hij dat zijn vrouw bang was voor grote honden, maar een mede koopman had haar wijsgemaakt dat Leo een grote hond gekocht had. Alle kooplui amuseerden zich kostelijk met de daaruit voorkomende echtelijke onmin...
André van Beek is daarentegen heel positief over de markt van nu; zijn negotie - noten - loopt als een trein. Zijn oom Jan Gotjé was de eerste die gebrande koffie en gebrande noten op de markt bracht en sindsdien zit de hele familie in de branche. André geniet van het onvoorspelbare element dat soms een rol speelt op de markt. Hij herinnert zich een koopman die de hand wist te leggen op een partij vliegtuig maaltijden van de KLM waar geen wikkel meer om heen zat. Uiteraard wist niemand meer precies wat er in de verpakking zat, maar de koopman verkocht het als "Steak Jambalaja". Dat gaf de nodige heibel met een koopster die alleen groenten aantrof in haar pakket.
Niels van Beek - een buurtbewoner - vertelt over zijn lievelings kunstwerk dat in de Dapperstraat stond; een metalen mobile dat in de wind bewoog. Jammer genoeg stond het vlak achter de viskramen en de reigers die altijd aangetrokken worden door vis, vonden het een prima observatiepost. Dat zorgde voor zoveel vogelpoep overlast dat het kunstwerk is verwijderd.
Fred Koster staat ook al lang op de markt - met kaas,broodjes,olijven - en is beter bekend als 'boer Gert'. Ooit begonnen met vleeswaar heeft hij nu zijn hart verpand aan kaas, hij kan zich niet voorstellen dat mensen geen kaas lusten. "Ik laat mensen proeven met hun ogen dicht en dan vinden ze het bijna altijd lekker. Naar kaas moet je niet kijken, want dan zie je soms schimmel". Volgens hem worden marktkooplui heel oud en ontstaan er gelukkige liefdes op de markt, wat bijdraagt aan het grote familiegehalte van de marktgemeenschap. Daarom hebben ze in zijn familie afgesproken dat op verjaardagen de eerste die begint over de markt een etentje voor de hele familie moet betalen: "want anders heb je het nooit meer over iets anders".
Tijdens de gesprekken komen anekdotes voorbij over vroegere collega's, al dan niet met bijnamen als 'slappe Joop' . Een mooie gaat over Frans, die een viskraam had.
"Die man had 2 persoonlijkheden. In zijn vrije tijd was hij een Egyptoloog die hele goede rondleidingen gaf in Leiden, maar achter zijn kraam kon hij zeer onbeschoft zijn. Er drentelde eens een vrouw voor zijn kraam die hij toevoegde "wat mot je ?", waarop ze antwoordde "de helft van je schoonheid". Hij riposteerde "daar ben je dan mooi mee gered, met je paardenkop ".
