Een school van lichtgeel steen

Verteller: Sarina ter Veer
1 Fan
Jeruzalem / Tuindorp Frankendael

Ik heb warme herinneringen aan die fijne school.

 De klas van meester Blokland, leerjaar 1962/1962. Sarina zit helemaal links vooraan, in een lichte rok en donkere blouse.

De klas van meester Blokland, leerjaar 1962/1962. Sarina zit helemaal links vooraan, in een lichte rok en donkere blouse.

Alle rechten voorbehouden

Ik zat van 1959 tot 1965 op de Pieter Zeemanschool waar de meeste kinderen uit de buurt naar toe gingen. Het was een mooi gebouw, opgetrokken uit zacht geel kalksteen. In het speelkwartier krasten veel kinderen met scherpe stokjes gaatjes in het zachte steen. Het ‘hoofd der school’, mijnheer Borstel, was een kleine man met vriendelijke ogen, hij gaf Franse les aan de vijfde en zesde klassen: Marie a une Poupee, la Poupee est sage.

In de winter konden we bollen kopen op school; tulpen, narcissen, hyacinthen en krokussen. Die werden thuis in een donkere kast gezet en na een aantal weken kwam de bol boven. Vanaf dat moment hing ik iedere dag boven de bol om te kijken of de groei naar wens ging. Daarna werden met alle bollen in de gang een ‘tuin’ aangelegd. De bollententoonstelling rook heerlijk! De kinderen die de mooiste bol kweekten, wonnen een prijsje. Wat weet ik niet meer, maar ik was altijd bloednerveus dus het was wel iets waarvan een kinderhart sneller gaat kloppen. In een kamertje werden prachtige oude schoolplaten bewaard. Heerlijk als de meester een verhaal vertelde bij zo'n mooie plaat. Twee keer per jaar verscheen in het kamertje een ‘martelwerktuig’, de schooltandarts arriveerde… Je kon ook sparen op school, met een automaat met slinger. Kwartje er in, slingertje draaien en het kwartje was op je boekje gezet. Als je trouw spaarde, kreeg je mooie plaatjes.

Het afscheidsavondje van de zesde klas vergeet ik nooit. Wij moesten gedichten van Hieronymus van Alphen opzeggen (vreselijk!). En in crinoline, kuitbroek en pruikje moesten we een Badinerie dansen. Ik was klein en danste met Hans Roosendaal die groot was. Toen hij onder mijn arm draaide, bleef zijn pruikje aan mijn mouw hangen. Het publiek bleef er bijna in. Ik ook, maar dan van schaamte.

---------------------------------------

Om terug te keren naar de Pieter Zeemanschool in de rubriek 'MIjn schooljeugd', klik op Prof. Pieter Zeemanschool.
Eventuele reacties in die rubriek plaatsen.

Alle rechten voorbehouden

10126 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 De klas van juffrouw Tuinman-Koster. Andere meesters en juffen die Sarina zich herinnert zijn: Blokland (zie foto boven), Proost, van Dorp, Jongejans, Hus, Mouzet, en handwerkjuf Betsie Boot. Sarina zit op de 2e rij in het midden, precies voor de juf met het paraplu-tje op de jurk.

De klas van juffrouw Tuinman-Koster. Andere meesters en juffen die Sarina zich herinnert zijn: Blokland (zie foto boven), Proost, van Dorp, Jongejans, Hus, Mouzet, en handwerkjuf Betsie Boot. Sarina zit op de 2e rij in het midden, precies voor de juf met het paraplu-tje op de jurk.

Alle rechten voorbehouden
 De Pieter Zeemanschool anno 2004.

De Pieter Zeemanschool anno 2004.

Alle rechten voorbehouden

22 reacties

Voeg je reactie toe
Henny Kuiper

Van Hoornbeekschool, Den Haag

Ik zat net te denken aan mijn Franse lessen in de 5de en 6de klas.  Ik kon me alleen herinneren "Marie a une poupée.  Papa fume une pipe".  Daarom googelde ik dat en ik vond deze post. Mijn familie is naar amerika geemigreerd toen ik 14 was.  Maar ik heb nog veel goede herinneringen van Nederland.  Ik heb het altijd jammer gevonden dat dat het einde was van Frans en Duits leren.

fred fagel

Re: Een bijzondere juffrouw (schooljaar 1961/62)

Hilda Jagtenberg:
In de vijfde klas hadden we een bijzondere juffrouw: juffrouw Ooms. Ze kwam naar school in een oude zwarte Mercedes én ze had een hond, een heel lieve herder: Janet. Die banjerde vrolijk door de klas en liet zich door iedereen aaien. Het feest van de week was op vrijdag: iemand mocht een stukje leverworst halen (bij slagerij Mulder) en dat later in de klas verstoppen, terwijl Janet op de gang werd gezet. Zij mocht de worst daarna gaan zoeken. Een hoogtepunt was de geboorte van een nest puppies. Die kwamen allemaal in een grote mand mee naar school. Dit alles heeft ons nooit afgeleid van de les, de honden hoorden er gewoon bij. Als kind besef je dat niet, maar ik denk dat er in die tijd veel protest van ouders en schoolleiding is geweest. Voor zover ik me kan herinneren is deze bijzondere juf helaas na een jaar van school verdwenen, maar ze is altijd mijn favoriet gebleven! (En voor Ellen Koekkoek als ze dit leest: Rudolf Koekkoek zat toen bij mij in de klas. Je broer??)In de zesde klas kwam meester Neuman met z'n mooie zwarte snor en baardje, die zulke spannende geschiedenisverhalen kon vertellen. En in de winter van 1963 hebben we via de schoolradio bij hem in de klas die geweldige elfstedentocht kunnen volgen. Ja, als je 12 wordt is zo'n meester ook wel interessant......Het hoofd van de school, meester Borstel, was ook een aardige man. Hij lichtte altijd keurig zijn hoedje op voor ouders van leerlingen die hij toevallig op straat ontmoette. En ook ik ken het eerste Franse lesje van "Marie" uit mijn hoofd. Later heb ik nog met zijn zoon Hans in de klas gezeten op het Van der Waalslyceum.Meester Proost is nooit mijn meester geweest, maar hij kwam wel eens buurten met zijn gitaar, dan zongen de klassen samen over een cowboy die op de prairie reed! En het instuderen van de afscheidsmusical was natuurlijk ook een bijzondere belevenis, met een generale repetitie voor de bewoners van het Willem Dreeshuis.Ja, en die bloembollen op school ...(waar ik ook in andere verhalen over las): de geur van hyacinten doet nog altijd denken aan mijn jeugd.Zo zijn er nog talloze verhalen te vertellen over de Prof. P. Zeemanschool, maar de herinneringen aan de juf met de hond zijn toch wel de meest bijzondere!

Odette Kleeblatt

Goede herinneringen

Ik heb vanaf 1966 op deze school gezeten. O.l.v. dhr Borstel. Ik begon bij de muzikale mw. Bronckhorst die ons leerde blokfluiten. Zij moest echter wegens gezondheidsredenen stoppen. Ik herinner mij ook nog een juffrouw De Vries. Daarna kreeg ik meneer Blokland. Hij studeerde geschiedenis en ging na mijn 5e klasse jaar weg om les te geven aan een middelbare school. Het laatste jaar gaf dhr. Jongejans les. Hij is de enige leraar van deze school waar ik geen fijne herinneringen aan heb. Een onsympathieke man. Hij is op nog jonge leeftijd overleden naar ik heb begrepen. Verder alleen maar fijne herinneringen, met name aan dhr. Blokland.
Herinner mij de afscheidsmusicals/toneelstukken van de hoogste klassen, de bloembollen (waar ik alijd een prijs won) en het hondje Pukkie van klasgenoot Saskia die ons alle 6 jaren in de klas gezelschap hield. Dhr. Borstel kwam altijd op zijn knieen bij ons binnen, om allereerst Pukkie te begroeten. Vele jaren later kwam ik dhr. Borstel nog wel eens tegen als hij als gepensioneerde een wandelingetje in de buurt maakte.

Constance Terlingen

gewoon leuk

ohhhh, wat een leuke herinneringen. Ook ik heb op de Zeemanschool gezeten, in de 1e klas bij juffrouw Wassink, toen een gedeelde klas.
klas 1/2 juffrouw Jansen. Dan moesten we altijd briefjes brengen naar meester Neuman en vice versa. Klas 3/4 juffrouw Blitz. klas 4/5 juffrouw v.d. Heijden en in de 6e klas waren we weer alleen en hadden we meester Sep.
Een fantastische school, je leerde er veel en qua cultuur werd er van alles aan gedaan. Frankedaellessen, museumlessen, naar het concertgebouw. En dan het driedaagse schoolreisje Jan Willem Roskamhuis in Nunspeet.
Meester Schol herinner ik me ook nog, maar daar heb ik niet bij in de klas gezeten. Volgens mij was die een keer helemaal naar (tja naar welk land?) gefietst.

Groetjes van Constance Terlingen

ronald nesenberend

vma borstel

goede herinnering, in 1958 verliet ik de prof. p. zeemanschool, waar hij de hoogste klassen deed en hoofd der school was. eens zag ik hem met zijn vrouw in het flevopark, hij kon als hij de taken op het bord schreef soms reageren met "hoor een, weer een, nog een. een keer veranderde hij een rapportcijfer o.i.d. met een haaltje in het goede getal ! ronald nesenberend 11 juni 2011

Irene

Re: Een bijzondere juffrouw (schooljaar 1961/62)

Hoi Hilda,
Ook ik heb heel goede herinneringen aan die school, vooral juffrouw Wassink. Maar jou herinner ik me volgens mij van de kleuterschool! Je woonde in wat wij noemden 'de bruine huizen', ik woonde in 'Jeruzalem', vlakbij de school. Jij had prachtig lang haar en volgens mij was je jarig op 3 september. raar dat ik dat nog weet, en volgens mij ken je mij juist helemaal niet!
Hartelijke groeten

Hilda Jagtenberg

Een bijzondere juffrouw (schooljaar 1961/62)

In de vijfde klas hadden we een bijzondere juffrouw: juffrouw Ooms. Ze kwam naar school in een oude zwarte Mercedes én ze had een hond, een heel lieve herder: Janet. Die banjerde vrolijk door de klas en liet zich door iedereen aaien. Het feest van de week was op vrijdag: iemand mocht een stukje leverworst halen (bij slagerij Mulder) en dat later in de klas verstoppen, terwijl Janet op de gang werd gezet. Zij mocht de worst daarna gaan zoeken. Een hoogtepunt was de geboorte van een nest puppies. Die kwamen allemaal in een grote mand mee naar school. Dit alles heeft ons nooit afgeleid van de les, de honden hoorden er gewoon bij. Als kind besef je dat niet, maar ik denk dat er in die tijd veel protest van ouders en schoolleiding is geweest. Voor zover ik me kan herinneren is deze bijzondere juf helaas na een jaar van school verdwenen, maar ze is altijd mijn favoriet gebleven! (En voor Ellen Koekkoek als ze dit leest: Rudolf Koekkoek zat toen bij mij in de klas. Je broer??)

In de zesde klas kwam meester Neuman met z'n mooie zwarte snor en baardje, die zulke spannende geschiedenisverhalen kon vertellen. En in de winter van 1963 hebben we via de schoolradio bij hem in de klas die geweldige elfstedentocht kunnen volgen. Ja, als je 12 wordt is zo'n meester ook wel interessant......

Het hoofd van de school, meester Borstel, was ook een aardige man. Hij lichtte altijd keurig zijn hoedje op voor ouders van leerlingen die hij toevallig op straat ontmoette. En ook ik ken het eerste Franse lesje van "Marie" uit mijn hoofd. Later heb ik nog met zijn zoon Hans in de klas gezeten op het Van der Waalslyceum.

Meester Proost is nooit mijn meester geweest, maar hij kwam wel eens buurten met zijn gitaar, dan zongen de klassen samen over een cowboy die op de prairie reed! En het instuderen van de afscheidsmusical was natuurlijk ook een bijzondere belevenis, met een generale repetitie voor de bewoners van het Willem Dreeshuis.

Ja, en die bloembollen op school ...(waar ik ook in andere verhalen over las): de geur van hyacinten doet nog altijd denken aan mijn jeugd.
Zo zijn er nog talloze verhalen te vertellen over de Prof. P. Zeemanschool, maar de herinneringen aan de juf met de hond zijn toch wel de meest bijzondere!

ton schol

goede herinneringen

Met interesse heb ik van voorgaande kennis genomen. Ik was van 1954 tot 1954 onderwijzer op de pieter zeemanschool. Mooie herinneringen heb ik daaraan nu nog na al die jaren. Deze doe ik oudleerling en oud collega's mijn hartelijke groeten.

Ton Schol
Groenhof 276
1186 GG Amstelveen
marietschol.@hetnet.nl

Een bezoeker

Roel Monnik

Zo kom je van het ene verhaal (de Pekelharingstraat) in het volgende terecht. Wat leuk om over de goede oude P. Zeemanschool te lezen. Ik zat van 1959 tot 1965 op deze school, en weet nog heel goed dat ik bij Ingrid in de klas zat. Over juffrouw Mousset heb ik laatst nog een kort verhaaltje geschreven in het kader van een opdracht voor mijn werk; ook mevrouw Sibbelee herinner ik mij nog levendig als een lieve, maar ook wel strenge juf. Daarna bij meester Proost, geen makkelijke man in mijn herinnering, nogal humeurig, maar wel een vernieuwer. Zoals hij ons met het schoolkamp naar Vledder alles zelf liet regelen en organiseren, daar kunnen veel leraren in de huidige tijd nog een puntje aanzuigen, en ik kan het weten, want ik was zowel leraar als directeur en bestuurder in het onderwijs. En dan het laatste jaar nog bij meester Borstel, omdat meneer Proost naar Weesp ging om leraar in het voortgezet onderwijs te worden. Ooit, op een reunie in de jaren "70 sprak ik hem weer, en ook hij wist zich die werkweek nog levendig te herinneren. Wat een prachttijd was het toch, daar in de Watergraafsmeer. Ik ervaar het nog dagelijks als een stevige basis voor wie ik later geworden ben. Groeten aan allen die dit lezen en wie weet komen we elkaar hier of real-life nog weer eens tegen...

Een bezoeker

sandra leijen

ik zat van ongeveer1974 tot 1979 op de prof pieter zeeman school De hoofdleraar was meneer v.m.a. Borstel die zal ik nooit vergeten ...het 25 jarig bestaan van de school was ook een hele happening de afscheidsmuscials waar veel werk van gemaakt werdt een leuke school ...

Een bezoeker

Ingrid Meijerink

Voor de eerste keer op deze site en nu al een warm gevoel. Na kleuterschool de Merel kwam ik in 1958 ook op de prof. Zeemanschool, bij juf Mousset; later in de 2e en 3e bij mw. Sibbelee. Daarna ben ik verhuisd. De bloembollen waar een aantal van jullie over schreven weet ik ook nog wel; en de tandarts! Afgezien van die man allemaal fijne herinneringen. Zo weet ik nog dat de klas eens verdeeld werd omdat mw.Sibbelee er niet was. Ik kwam als kleintje bij die héél grote kinderen van de 6e klas terecht en ik mocht er meeluisteren naar iets heel nieuws: schoolradio!
Groetjes!
Ingrid
i.meijerink@yahoo.com

Een bezoeker

Léon Pleging

ZOOOOOO..... Dat is schrikken! Ik ben de bovenste rij, 6e van links. Ik denk dat ik zie o.a. Dhr. Blokland (Waar is z'n sigaar???) johnny v. Leeuwen, Rob v. Groningen, Sarina ter Veer, Hans Roosendaal, André Bianchi, Tom Heinrich, George Kooremans, Louis Scharenburg, Paula Wiegel, Judith ???,
Leo de Mol, Rob Suer en nadat ze mij erop attent heeft gemaakt op Hyves ook Joke Bijl.
Verder zie ik gezichten die ik wel herken, maar waar ik zo gauw geen naam bij kan halen.
(vinden we elkaar misschien ook op Hyves terug??)
Léon Pleging
e-mail: dodo4president@yahoo.ca

Een bezoeker

Joke Min-Bijl

Zo, dat is schrikken. Zie je jezelf in de meest intelligente look weer terug. 2e rij van onderen in het midden.Ik herken de klasgenoten wel maar weet niet de namen meer goed te herinneren. Wie weet ik nog, ehm: Willem , Henk , Irene , Marjolein Hagens, Henny Bruil , Judith Kruit, Hans Roosendaal, Mariska v.d. Graaf , Sarina ter Veer die niets veranderd is en Paula Wiegel niet te vergeten en dhr. Blokland uiteraard.
Ik heb tot en met de 5e klas op deze school gezeten en ben toen naar Alkmaar verhuisd. Inmiddels woon ik in Heerhugowaard.
gr. Joke

Een bezoeker

Sarina ter Veer

Het moet inderdaad wel een bijzondere dag geweest zijn, de verjaardag van de meester.Ook ik heb het altijd onthouden,5 maart.sarina.terveer@gmail.com

Een bezoeker

Hans Roosendaal

Op de bovenste foto zit ik op de twee rij van onder, 4e van links naast Judith Kruit. Op de onderste rij sta ik bovenaan 3e van links. Sarina was mijn buurmeisje. Wij woonden oorspronkelijk op nr 28 huis en Sarina op 30 huis. Later zijn wij in ons portiek in de Ritzema Bosstraat verhuisd naar 26 1 hoog. Een woningruil met de familie Loth.
De geur van de sigaren van meester Blokland komen in mijn reukorganen terug als ik aan hem denk. Hij was een strenge doch rechtvaardige onderwijzer, die zijn verjaardag vierde op 5 maart. Waarom ik deze datum heb onthouden is mij een compleet raadsel. Wellicht heeft Ajax ooit op deze dag een belangrijke europa cup zege behaald. Anders heb ik er geen verklaring voor. In de jaren 70(1972-73) zijn mijn ouders verhuisd naar Ede (vader werkte bij de verz mij Victoria, die ging fuseren met Vesta). Oorspronkelijk wilde ik absoluut niet mee, aangezien het leek of Ede in die tijd was dichtgeplakt met krantenpapier. Een troosteloos Veluws dorp met door de week op hol geslagen militairen en in het weekend (lees zondag) gesloten gordijnen, volle kerken (toen nog wel) en uitgestorven straten. Kortom niet een woonomgeving om als Amsterdams straatschoffie je leventje op turbulente wijze voort te zetten. Echter...
Op een goed moment, na een 8-tal jaren geen contact meer met elkaar te hebben gehad, kwam ik Leo de Mol tegen, die net zijn relatie had beeindigd. Het zal eind 1973 zijn geweest. Leo staat op de bovenste foto, op de bovenste rij 4e van links (het kleinste mannetje van de foto). Leo wilde met mij wel eens zien of mijn beschouwingen over dat Edese dorpje wel klopte. Na ons eerste stapavond is ons leven eigenlijk wel rigoreus veranderd en moesten wij ons doemdenken eveneens bijstellen. Ik bespaar U de verdere details, maar Leo woont inmiddels in Wageningen, et moi, toch nog steeds in Ede. Ik heb op schoolbank.nl deze foto eveneens waargenomen en wat mij opviel was dat als men mij had gevraagd vier namen van klasgenootjes te noemen ik hier niet toe in staat zou zijn. Maar na het lezen van alle namen, opende zich iets in mijn brein. Ik had niet gedacht nog zo scherp alle namen in mijn geheugen paraat te hebben. Sarina en lezers bedankt.Een leuk verhaal en aan allen het goede toegewenst.

Een bezoeker

Jan-Willem Kunnen

Voor de liefhebbers: op gemeentearchief.amsterdam.nl/archieven/beeldbank zijn hele mooie foto's van de Prof. Zeemanschool te vinden, o.a. van de bouw. Klik op "zoeken" en dan op "geografische namen binnen Amsterdam", zoek op "Lorentzlaan".

Een bezoeker

Jan-Willem Kunnen

Er is dus nog hoop! In mijn hoofd is de school in ieder geval al een Monument.

Een bezoeker

Ellen Koekkoek

Hhhmmmm... ik denk van niet, Jan-Willem. Ik las ergens dat voor "de dubbele H-school aan de Lorentzlaan 71-75" een rijksmonumentenstatus is aangevraagd. Er is momenteel kinderopvang in gevestigd en geen basisschool. De voorkeur voor een nieuwe plek voor een basisschool in Jeruzalem schijnt nu uit te gaan naar het gebouw van de SNWA op de hoek van de Pieter Zeemanlaan en de Van 't Hoflaan. Maar ik vond de berichtgeving niet erg helder, dus pin me er niet op vast.

Een bezoeker

Jan-Willem Kunnen

Heb ik het goed begrepen dat onze mooie school in 2007 gesloopt gaat worden?

Visitor

Sarina

Soepzooi op de Schooltuintjes, een leuk stukje over de schooltuintjes die wij ook met de klas bezochten, geschreven door Rob de Gereedschapsman. Te vinden bij de verhalen over het Amsteldorp.