Spel en trouw in Betondorp

Verteller: Marianne Kok
Brink, Betondorp

In 1952 onstond op de Brink een speciale vriendschap tussen Kees van nummer 10 en de jonge Marianne van nummer 6.

 Brink nummers 6 en 10 (2004)

Brink nummers 6 en 10 (2004)

Alle rechten voorbehouden

Marianne kwam in 1940 in Betondorp wonen, op Brink 6. "De Brink was fijn om te spelen," vertelt ze, "mooi groot plantsoen middenin, veel paadjes achter de huizen waarlangs je je kon verstoppen." Het tuindorp waar zij kwam wonen was ver van de benauwende stad in de jaren twintig door Keppler, directeur van de Gemeentewoningdienst, gebouwd voor geschoolde, socialistische arbeiders. Er komt in de buurt uiteraard geen kerk, maar wel een bibliotheek en een verenigingsgebouw. De wijk ademde eendracht en dat beaamt Marianne: "Betondorp was gezellig, je kende veel mensen. En dat is ook nu nog." Als ze niet buiten speelde, zat ‘Marianne met de lange vlechten’ binnen op de pianokruk. Urenlang speelde ze piano. Over de oorlogstijd herinnert de vroegere gymnasiumleerlinge zich ook het een en ander, "… een noodkacheltje zo groot als een conservenblik. We woonden in de keuken met vijf personen, met kou en honger. Het eten van de gaarkeuken werd vermengd met suikerbieten, dat was bijna niet te eten. We kregen één boterham per dag. Mijn kleren waren totaal versleten. Maar in Betondorp kon je veel mensen vertrouwen, er heerste een soort samenhorigheidsgevoel. Mijn vader luisterde met een in bewaring gekregen radio naar de Engelse zender en ging daarna bij diverse buren verslag uitbrengen." Daarbij ging vader ook langs bij de buren op Brink nummer 10. Daar woonde de familie Kok. Zoon Kees (1922) studeerde farmacie en hield van muziek en zang. In 1952 onstond op de Brink een speciale vriendschap tussen Kees van nummer 10 en de jonge Marianne van nummer 6. Het paar trouwde in 1954. Marianne woont anno 2003 in Abcoude, heeft twee kleinkinderen en speelt nog steeds piano.

Alle rechten voorbehouden

8222 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

 Markante, moderne gevelbetondorp De 'markante, moderne gevels' die Betondorp zo bekend maken.

Markante, moderne gevelbetondorp De 'markante, moderne gevels' die Betondorp zo bekend maken.

Alle rechten voorbehouden
 Er kwam wel een bibliotheek Er kwam wel een bibliotheek, gebouwd in 1934 (foto 2004)

Er kwam wel een bibliotheek Er kwam wel een bibliotheek, gebouwd in 1934 (foto 2004)

Alle rechten voorbehouden
 De 'opvallende tegels' van de bibliotheek aan de Brink (2004)

De 'opvallende tegels' van de bibliotheek aan de Brink (2004)

Alle rechten voorbehouden

30 reacties

Voeg je reactie toe
Een bezoeker

altink,hans

mijn vader adrianus dirkus altink heeft op het huismanshof gewoond.geboren 1933
en is in 1944 naar ameland geweest.
heeft iemand nog herinneringen over hem-familie.hij had een een hond ,kruising tussen een setter en boxer.over die tijd blijft alles duister

Een bezoeker

Jukius Mulder

Ik heb ook in het Betondorp gewoont gedurige de oorlog. Ik woonde op de Zaaiersweg en ging naar de Watergraafsmeerschool, waar ik in dezelfde klas zat als Els Ackerman. Ik heb nog een foto waar hoofdjuffrouw Boots, Meneer Lavelle an Mevrouw van den Bosch op staan met hun klassen, ook al de kinderen die Els noemt. Als iemand deze foto wil zien zend maar een email naar jmulder@iprimus.com.au dan stuur ik die wel op.

Een bezoeker

Mildred Denney (Geb. Muller)

En NOG meer GEWELSIGE fotoos! Hiervan krijg ik ongelooflijke heimwee. Ik ben geboren in 1948 en opgegroeid in de Veeteeltstraat, nr. 51. Mijn vader was jeugdsecretaris van Ajax, later bestuurslid. Deze fotoos, vooral die van de ingang van de Bieb, jeetje zeg, wat een herinnerigen... Ik heb wat een boeken afgelezen.
De foto van de voorkant van de huizen aan de Brink, daar woonde de familie Mulder, met kinderen Coen, Tineke en Agnes. Coentje, daar heb ik nog eens een blauwe maandag 'verkering' mee gehad.
Ik heb nog niet veel namen gezien die ik herken. Als iemand mij of mijn familie (mijn broer Theo, geb. 1941) herkent, ik ben reuze beneiwd! Mijn email is: mdenney@together.net.
Dag, groetjes, Mildred - taking a walk down memory lane...

Visitor

Richard Keijzer

Schitterend, die foto's. Weet iemand misschien hoe die letter heet die aan de gevel van de bieb zit? Op de medicijnpost zit-ie ook.

Visitor

Anneke Torenvliet

Ik dacht al dat het me bekend voorkwam... ik heb zelf in de Indishe buurt gewoond, maar ik kwam in Betondorp veel want een neef en nicht (Arie en Ernie ) een kruidenierswinkel hadden in die buurt en ik was er veel. Ik woon al 39 jaar in Australia, maar het is zo leuk om dat allemaal te zien! Anneke

Visitor

Aafke de Jong

Dag Dineke Rizzoli,Door ziekte heb ik nu pas je berichtje van 5/11/04 gelezen. Hartelijk dank daarvoor. Inmiddels is mijn verzoek aan de redactrice Maartje Pronk verzonden. Aake de Jong

Visitor

Aafke de Jong

Leuk de reactie van Els Akkerman. Ik herinner me haar heel goed. Hoe kom ik in contact met Marianne en Els? Dat zou ik namelijk heel leuk vinden.

Visitor

Els Ackerman

Ook mijn jeugd heeft zich afgespeeld in Betondorp. We woonden op de Zaaiersweg, vlak achter het Huismanshof. Aafke de Jong en haar zusje Annie ken ik uit die tijd, net als haar vader en moeder. De Watergraafsmeerschool was misschien twee minuten lopen van mijn huis, en het Huismanshof was de plek waar we allemaal speelden. Vriendjes van school waren Jopie van Diejen en Auke Hartman. Ik was lid van de speeltuinvereniging aan het Onderlangs en van de operetteclub. Omdat ik niet kon zingen, maar wel toneelspelen, kreeg ik de spreekrollen. Ook op school werd veel toneel gespeeld, daar heb ik nog ergens foto's van.

In 1947 gingen mijn ouders verhuizen naar de Rivierenbuurt, dus ik ben al heel lang weg uit Betondorp. Ik herinner me nog goed de maaltijden tijdens de hongerwinter, die de kinderen enkele malen per week konden krijgen. Er zijn trouwens ook heel wat kinderen in die periode naar Friesland gebracht, een lange en gevaarlijke tocht per schip, waar mijn vader een van de begeleiders was. Hij was lid van het Noodcomité, georganiseerd, voor zover ik weet, door dokter Wagenaar.

Aafke (van die andere reactie) heeft mij nog bijles wiskunde gegeven toen ik op de middelbare school zat, want daar was zij erg goed in en ik niet. Op de Brink ging ik altijd naar de Bibliotheek, ofwel de Leeszaal zoals dat toen heette. Op de hoek zat de slager, en bakkerij Van Lente. Er was ook een kruidenier, van der Kaay of zoiets, maar daar kocht mijn moeder niet, want die (de kruidenier) was fout in de oorlog.

Visitor

Aafke van de Riet-de Jong

De Brink ken ik goed. Ik woonde vanaf 1939 op het Huismanshof erachter en zat op de Watergraafsmeerschool in de klas met o.a Hans, de broer van Marianne. Naast de familie de Vries, woonden ook Jan en Emmie (?), Ilma Jansen en Nono Draaisma en haar oudere zus Ellie; deze was in mijn ogen al een hele dame. We speelden meestal op de Brink. In de laatste oorlogsjaren was er een toneelvereniging, waarvan mijn vader, Leo de Jong, de regie deed. Een deel van Woutertje Pietersen is door hem bewerkt als toneelstuk en hij koos voor de rolbezetting mannen en vrouwen uit die volgens hem de uitstraling van de personages hadden. Het stuk was een reuze succes.
Onze jeugd in Betondorp was een groot feest met, naast de angst vanwege de oorlog, alleen maar zonnige zomers. Geweldig! Door die oorlog was er ook een groot solidariteitsgevoel. In de hongerwinter werden de grote populieren op het Huismanshof bij het schoolgebouw omgehaald in de donkere nacht. We werden wakker van de klap en de volgende dag zaagden mijn vader en onze buurmannen de boom in stukken. De takken, mochten wij kinderen de volgende dag meehelpen afzagen. Thuis in de achtertuin kon ik mijn vader met de trekzaag helpen een deel van de boom in stukken te zagen.