Babs de Leeuw, geboren Bakker, wonende op de Zeeburgerdijk 130 tussen Molukkenstraat en Makassarstraat van 1947 tot 1968

Met veel plezier lees ik de verhalen en ja ook bij mij komen fijne herinneringen boven. Voorbeeldjes: De woonboten die voor onderhoud naar het dok moesten en net wat te hoog waren om onder de brug in het verlengde van de Molukkenstraat te kunnen varen. Oplossing? Laat een groot aantal kinderen over de brugleuning klimmen, til ze aan boord en de boot komt vanzelf wat dieper in het water te liggen. Aan de andere kant van de brug beloon je ze met een snoepje, til ze weer van allemaal van dek op de brug en je vaart verder.
Een ander verhaal waar ik met mijn 2 zussen en 3 broers nog met veel plezier aan terug denk: door een mij nu onbekende oorzaak, kantelde op de toen nog rustige Zeeburgerdijk een grote vrachtauto met een lading Nobo-spritsen. De deuren van de auto vlogen open, de pakken koek rolden over de straat en binnen enkele minuten stroomden de kinderen toe die zich dit buitenkansje op zoveel lekkers (tenslotte kregen we dat thuis nauwelijks of niet) niet lieten ontgaan. Het was dus ook niet zo verwonderlijk dat veel kinderen buikkrampen hadden en die avond al helemaal geen trek meer hadden in hun avondeten.
Op het 'landje' (een niet bebouwd stuk grond op de hoek van de Molukkenstraat en de Zeeburgerdijk) voetbalden jong en oude(er), jongens en meisjes, ook met elkaar. En natuurlijk was ook hier drie hoekschoppen een doelpunt. Wanneer je moe was ging je simpelweg op het muurtje zitten en keek wat uit over het Lozingskanaal of pakte je een hengel en ging je wat vissen. Ja, waar is die tijd gebleven!!???