Jongen, jongens, daar ben ik toch even aan ontsnapt! Ik had niet alleen een boosaardig broertje zitten op het Kameel in 1944, maar blijkbaar toch ook een beschermengeltje. Oh boy, wat had er niet allemaal kunnen gebeuren op dat Kameel. Ontploffingsgevaar! Toe maar!
Zelfs later heeft datzelfde beschermengeltje mij behoedt, om soms uit de buurt te blijven van die levensgevaarlijke “schoffie’s" van de Indische Buurt (jaargang 1940-1941). Ik ben echt blij dat de jongens van toen, mij telkens hebben weggejaagd, als zij weer eens hun gevaarlijke streken, met lucifers gingen uithalen. Wie weet wat er had kunnen gebeuren. Ja, ja, die jeugd van toen, waar geluk nog heel gewoon was! Dus moet ik nu zeggen, "dank je wel Bertus en Henk, jullie hebben toen, mijn leven gered." Vandaar dat jullie nu nog steeds, met weliswaar een time-out van 50 jaar, tot mijn vriendenkring behoren, want dankbaarheid duurt bij mij, best wel erg lang. Groetjes Nella.