Wat leuk te zien dat de Leeshal nog steeds bestaat! Ik woon nu weer al lang in het Zuiden, maar was altijd wel benieuwd wat er nog over was van de straat... Ik ben als zesjarig jongetje in 1958 in de Commelinstraat komen wonen, op nr. 55, boven de dierenwinkel. Vanaf het begin tot de verhuizing, in 1969, heb ik wekelijks mijn stripverhalen en later de magazines en boeken gehaald in de Leeshal: kopen of ruilen, net als nu nog.
Ik heb dus ook de vorige eigenaar en zijn ouders gekend, die oorspronkelijk in de winkel hebben gestaan - en overigens ook een kraam op de Dappermarkt hadden. Aardige mensen, beide paren. Zij woonden toen nog in het kleine woongedeelte van de winkel, boven. De zoon is later wel verhuisd naar een woning, in West, geloof ik. Een deel van de tijdschriften die in de hal werden verkocht, werd overigens gekocht bij de papierhandel die toen in de Dapperstraat was (in de buurt van de "bakker op de hoek"). Daarheen bracht de buurt het oud papier, voor een paar centen per kilo, en de handelaar sorteerde de kranten van de tijdschriften en verkocht die weer aan de hal. De kringloop bestond toen al.
Ik zie aan de foto dat er zo goed als niets is veranderd. Alles is nog op dezelfde wijze opgestapeld, in dezelfde gestruktureerde chaos. Ik denk dat rechts de kassa is en achter dat 'pad' het trapje naar beneden. Daar lagen toen de strips. In die tijd was er geen geld voor abonnementen in die buurt - het was een echte volksbuurt. Dus dit was de enige, betaalbare manier om te kunnen lezen. Maar wel thuis!!! Er werd altijd streng op toegezien - ook bij mij, buurjongen en vaste klant - dat er niet te lang in de tijdschriften werd gebladerd. En je kreeg een reprimande als het te lang duurde - jong en oud. Ook moest je de stapels wel netjes houden. Aan de andere kant werd er - als je dat vroeg - ook een nieuw nummer van je favoriete strip opzij gelegd, zodat je de eerste was om het te lezen.
In de etalage lagen voorbeelden van allerlei boeken en tijdschriften die er te koop waren. De opwindende, meestal getekende plaatjes van sommige boekjes waren allemaal keurig met een papierband afgedekt. Maar voor ons, de opgroeiende jongens uit de buurt, bleef er genoeg te zien om te bespreken.