Wagenaarstraat 16

Wagenaarstraat 16

Ik ben in 1941 geboren in de wagenaarstraat op nr.18 en mijn vrouw in 1940 in de Wagenaarstraat op nr.14
Het huidige cafe op nr. 16was in onze jeugdjaren een klein kruidenierswinkeltje.
De eigenaar en zijn vrouw woonden achter het winkeltje.
Hoe ze precies heetten weet ik eigenlijk niet maar de meeste bewoners en klanten noemden ze Eusie.
Ze verkochten oa. petroleum, zachte groene zeep waarvan uit een vaatje een grote klodder op een stuk grauw papier werd gedaan en dan werd gewogen.
Ook verkocht men losse bruine bonen en spliterwten'
Waar je als kind graag naar keek was als er koffie werd gemalen in de grote rode handbediende koffiemolen met een grote tandwiel overbrenging en draaiwiel.
Deze stond midden op de toonbank.
Eusie had ook klanten zoals vroeger veel gebeurde die op de pof kochten en die eenmaal per week kwamen betalen.
Er kwam ook geregeld een kar om grote staven schaafijs afteleveren om sommige waren koel te houden. Een koelkast was er nog niet.
Wij vroegen dan altijd om een stukje van dat ijs.
s.Avonds na het eten als we nog een uurtje op straat mochten spelen zat Eusie vaak voor zijn winkeltje achterste voren op een keukenstoel met zijn armen op de leuning
Bewoners en ook onze ouders namen dan ook wel eens de keukenstoel mee naar beneden en gingen dan naast Eusie zitten ook achterste voren , net als hij.
Dan begonnen de gesprekken over van alles en nog wat.Dit was toch een gezellig straatbeeld in die tijd.
Nadat Eusie was gestopt met zijn winkel is er een koffiehuis annex cafeetje in gekomen.
Een rustige zaak die bijna wekelijks een klaverjas avond hield. Daarna heeft er nog een Chinees/Indisch restaurantje in gezeten en daarna weer een cafe wat nu nog steeds zo is.