Ringdijk 58

De Vergulden Eenhoorn - Het Parool 27 juni 2015

Klik rechts (icoontje) bovenaan op de tekst en de tekst wordt vergroot weergegeven.

Bron:

Ringdijk 58

Boerderij "de Vergulde Eenhoorn", gebouwd in 1702. Diverse bewoners gehad. In 1906 betrok boer Hendrik van de Fanger (toen al weduwnaar) met zijn 11 jarige dochter Cornelia Adriana, "De Vergulde Eenhoorn".

Hij leefde van de opbrengst van de melk van zijn koeien die in de weilanden achter de boerderij (tussen Klein Dantzig en de Schagerlaan) liepen. In de hooitijd huurde hij knechten in Friesland om hem te helpen. De dochter trouwde in 1919 Met Hendrik Prins die de boerderij overnam. Boer Hendrik van de Fange bleef tot zijn dood op de boerderij bij zijn dochter en schoonzoon helpen. Zij kregen zeven kinderen (vier jongens en drie meisjes).

Achter de boerderij lag toen ongeveer 10 hectare grasland. Zij hadden 15 koeien, een paar varkens en een heleboel kippen. De melk werd gebruikt voor het maken van boter en kaas.

Ook werd met een prachtige melkwagen met zwart paard er voor, later met een moterbakfiets, uitgevent aan klanten in de Watergraafsmeer. Dat paard liep uitzich zelf naar de volgende klant en keek dan om of zijn baas hem volgde. De kinderen hielpen mee met maken van boter en kaas. En met het verpakken van de boter in zilverkleurige wikkels met daarop "De Vergulde Eenhoorn". Op de boerderij werden de produkten aan de deur verkocht aan de klanten.

In 1939 (de weilanden achter de boerderij waren toen al eigendom van de gemeente Amsterdam) werd de boerderij verkocht aan Gerrit Kars die er 40 jaar woonde. Zijn zoon Willem Kars boerde ook nog een paar jaar en verhuisde in 1970 naar Driemond.

Enige jaren van leegstand van de gehele Boerderij. Vanaf 1975 een reuze gezellig Buurtcentrum "de Vergulde Eenhoorn" met diverse clubs. Ga eens kijken hoe een van de laatste boerderijen van de Watergraafmeer voor afbraak gespaard is gebleven en een nuttige functie heeft in onze buurt.

Helaas door de bezuinigingen is rond 2013 het buurthuis gesloten. Het staat sindsdien leeg en wacht op een nieuwe bestemming, waarschijnlijk horeca. (Jo Haen 2015)

Bron: Jan van Deudekom