23 juni 1954

23 juni 1954

Achthonderd woningen in Oost slecht gebouwd

Duplexwoning: een noodmaatregel die permanent werd.

De wijk Jeruzalem (officieel Tuinpark Frankendael) is in 1950 in één jaar uit de grond gestampt met geprefabriceerde grijs-witte montagebouwstenen als een van de eerste naoorlogse uitwerkingen van het Algemeen Uitbreidingsplan (AUP). (Arch. merkelbach en Elling). De buurt is met name uit cultuurhistorisch oogpunt interessant. Zo was de toegepaste hovenverkaveling in die tijd het nieuwste op het gebied van stedenbouw.

De buurt heeft de naam Jeruzalem gekregen omdat de bewoners in de witte huizen met platte daken de architectuur uit de Israëlische hoofdstad herkenden. De duplexwoningen, eengezinshuizen die vanwege de woningnood in die tijd zijn gesplitst in aparte boven- en benedenwoningen, zijn klein. De gemiddelde oppervlakte varieert van 30m2 voor een tweekamerwoning tot bijna 40m2 voor een driekamerwoning. Verder zijn de woningen kwalitatief slecht en gehorig.

Het 'tijdelijke' van de woningen is een rekbaar begrip gebleken want na ruim 60 jaar staat de wijk er nog steeds al is men van plan de wijk gedeeltelijk af te breken, nieuwbouw te plegen en de overblijvende woningen te renoveren. Maar ondanks de nadelen wonen de mensen er graag. De huren zijn laag en er is veel groen, ontworpen door de bekende tuinarchitecte Mien Ruys.
In 2010 kreeg het wijkje de status van Rijksmonument.

Lees meer over deze interessante buurt in de Watergraafsmeer

Jeruzalem in tuindorp Frankendael en
Rijksmonument Jeruzalem

Jo Haen

Bron: KEI Stedelijke Vernieuwing.