In WW2 woonden wij in de tweede Jan Steenstraat. Wij waren katholiek en gingen naar de kerk in de Willibrorduskerk aan de Ceintuurbaan. De fabriek van Luyckx aan de Weesperzijde moest natuurlijk voor de Duitsers werken. Maar een heleboel "bruine bonen" wern verduisterd en getransporteerd en opgeslagen in de kelders onder de kerk bij pastoor Vis. Mijn broers en zusters konden jaren na de oorlog geen bruine bonen meer zien.
Na de oorlog in 1947 verhuisden we via Eindhoven naar de Graaf Florisstraat. Dus echt naar Oost. Ik herinner me het pontje. Mijn oma woonde in de Lutmastraat. Maar geen pontje. Dat was te duur. Lopen via de Berlagebrug of via de brug bij de Ceintuurbaan.
Ik herinner me de winter van 1947. Alle was bevroren. Het midden van de Amstel werd zo lang mogelijk open gehouden door ijsbrekers. Maar dat hield ook geen stand. De pontjebaas hakte een pad over het midden en vroeg alsnog zijn vijf cent overzetgeld