Verhalenwandeling Betondorp

Herinneringen aan Betondorp

Mijn tante, oom en hun twee dochters woonden Landbouwstraat 26.
Zij zijn er allevier niet meer.

De familie Graeuwert. Een onderwijsfamilie.
Waarvan ondergetekende heeft geprofiteerd, doordat oom Wim mij op zeer deskundige wijze de geheimen van algebra en meetkunde zo had uitgelegd, dat ik het ook snapte. Wat verder niemand was gelukt, ook de leraar op school niet. Maar die kon geen orde houden, dus was het sowieso al moeilijk om iets van dat adacadabra te begrijpen.
Maar oom Wim had geduld en legde mij het op een rustige manier uit. Dat was ook met cryptogrammen het geval, ook dat werd vakkundig door hem uitgelegd. Een echte onderwijzer dus, en mijn nichtjes Henny en Janny, echte goede onderwijzeressen.
Tante Zus deed het huishouden, zo was dat toen, want we hebben het nu over eind jaren vijftig, begin jaren zestig.
Dat huis was voorzien van een voortuintje en een achtertuin. Die achtertuin zag weer uit op een grasveld, dacht ik.
De Landbouwstraat was een soort zijplantsoen, met een perk in het midden en daaromheen de huizen, met wel nog een straat ertussen.
Beneden was een knoert van een WC, nee niet de pot zelf, maar die ruimte waar het ding in stond. Met een wastafeltje. En dan twee kamers ensuite en een keuken. Boven twee slaapkamers.
Mijn oom, of natuurlijk de hele familie, had ook nog een stuk volkstuin, daar bij de sportvelden, achter de apekooi zeg maar.
Met een groenig huisje, waar alleen maar thee gezet kon worden.
Later waren die tuintjes weg, maar volgens mij kwam er toen weer een gedeelte, of is dat ook al weer weg.
Met kinderen uit het Amsteldorp gingen we daar appels en peren jatten. Dat hadden we gelezen in Dik Trom.
Dan was het voor mij extra oppassen, dat niet net mijn oom op de tuin was, gelukkig ben ik nooit betrapt.
Die appels waren trouwens zuur en keihard, maar we aten ze toch op, want gestolen goed gedijt nu eenmaal WEL.
Toen wij nog geen televisie hadden en tante Zus en oom Wim wel, ging ik daar met mijn ouders op zaterdagavond naar toe. Inmiddels was de Oude Gooischeweg er al, en we liepen dat hele stuk naar de Landbouwstraat. Maar dat was toen gewoon, we liepen toch ook altijd zonder morren naar de Brink (leeszaal).
Zaterdagavondakkoorden met Henk en Teddy Scholten. Een programma waar ik nooit meer aan heb gedacht tot nu opeens. Want dat zagen we daar. En dan liepen we om een uur of elf terug. Een keertje stond er een groep hangjongeren onder dat tunneltje bij de Kruislaan zo richting Fizeaustraat.
Dat was best griezelig zo 's avonds laat in het donker en ik hoor nog mijn moeder zeggen, doorlopen, als ze kwaad doen, pappa slaat ze zo in elkaar.
Hahaha, jullie kennen mijn ouders niet, maar dit was werkelijk de enige keer dat ik ze zo een opmerking hoorde maken, want geweld dat kwam bij ons niet voor, daar waren ze tegen.
Nou ja, het zullen Betondorp of Jeruzalemhangjongeren geweest zijn, en ze deden natuurlijk niets.
Wat ik me ook nog herinner is Sjoukje Dijkstra, DE kunstschaatsrijdster aller tijden, die toen met wereld of olympisch kampioenschappen op de televisie was.
En dat mijn tante vertelde, dat het zusje van Leitje (Leida was de vriendin van mijn nicht Janny en woonde ook in dat gedeelte van de Landbouwstraat) altijd naar Sjoukje Dijkstra kwam kijken.
Later woonde de ene nicht in Den Helder, de andere in Schagerbrug en zijn mijn tante en oom ook daar in de omgeving gaan wonen in Alkmaar.
Toen Janny 5 jaar geleden overleed ben ik nog eens naar die Landbouwstraat gegaan. Ik vond het zo raar, dat nu die hele familie er niet meer was.
Voor nummer 26 heb ik zo in mezelf ze nog eens gedag gezegd.
Maar toen ik alweer op weg naar Diemen was, dacht ik, shit ik ben ome Wim vergeten.
Wat nu gedaan. Omdat ik slecht zie en al voorzichtig moet lopen, lijkt het al zo vreemd, een raar mens die daar zo in de Landbouwstraat, waar ze eigenlijk niks te zoeken heeft, rondloopt. En misschien zater er op nummer 26 wel mensen in de kamer, die mij wel zagen maar ik hun niet.
Nu weet ik niet meer of ik ben teruggegaan, maar bij deze doe ik het dan nog maar een keer:
Dag tante Zus, dag oom Wim, dag Henny, dag Janny Graeuwert.

Cons

Loopje

O, wat leuk. Weer een loopje en het betondorp is alom bekend. Ook als je er niet gewoond hebt dan is er altijd nog wel een oom of tante die er woonde, en niet te vergeten al die BN'ers zoals de revetjes, Johan cruyff, en verder kom ik niet, o ja willeke van ammelrooy en vast veel meer.
En als klap op de vuurpijl: DE BIEB.
De leeszaal op de Brink.
Ik kom, tot dan.
Constance
---------------------------------------------------
Ik loop me ,toevallig woont daar ook een oom en tante van mij .
Groetjes Ria
----------------------------------------------