Els Moorman

Remine Alberts ken ik niet maar de fietsenstalling van Ome Jan (altijd dronken) en de horlogemaker weet ik mij nog goed te herinneren. Bij de horlogemaker woonde een klein dametje die altijd een sjaal droeg om haar keel omdat zij daar een enorme verdikking had zitten.
Ook Yvonne met haar blonde korte koppie kan ik nog voor mij halen.
Het was een leuke straat met nog oog voor elkaar, iedereen hielp iedereen als het nodig was.
Wij hebben daar tot 1970 gewoond.