Cowboytje spelen:
Over Roy Rogers gesproken: m'n moeder was een begenadigd naaister en had nét zo'n pakkie voor me gemaakt. Van m'n oom had ik een klappertjespistool met bijbehorende gordel gekregen en samen met Freddie Jaggie van de von Liebigweg in de Bio op woensdagmiddag zo'n film gezien. Toegegeven, een paard als de blonde Trigger hadden we niet, die kon het paard van Van Gemert niet vervangen, maar cowboytje en indiaantje spelen kónden we. Freddie had immers kundig een pijl en boog in elkaar geflanst!En zeg nou zelf: dat hoge gras aan de overkant van de Fahrenheitsingel zag er toch net zo uit als die precinemascopische prairie waar onze Roy altijd op indianen jaagde?Freddie de boog en ik het pistool; de keuze was snel gemaakt wie wíe zou spelen (met daarbij in het achterhoofd het einde van de desbetreffende western). Maar hoe anders zou het aflopen."Tik-a-tik-a-tik" klonk het eigenlijk weinig imponerende geluid van het klappertjespistool, waarvan al snel het eerste rolletje op was."Zoefffff", hoorde ik nog, voordat die kundig gemaakte, en méér dan kundig afgeschoten pijl m'n schedel schampte en het bloed over m'n gezicht en de Roy Rogers outfit droop.Lekker dan: een klappertjespistool tegen een échte pijl en boog.Sinds die dag bekeek ik die films vanuit een toch wat andere perspectief, maar mijn liefde voor Trigger is altijd gebleven.Gr.,Erik
Roy Rogers ligt in de etalage in de Staalstraat.En meer prachtige Posters. (Vogue etc.)