mientje buiytenhek

ook ik heb op nr. 39 gewoond gedurende mijn hele jeugd samen met mijn familie: broers henk,theo,giel en piet en zussen fietje en gon.
een leuk verhaal is het verhaal van ome jan en tante jans debruin (maar ome jan stond ook wel bekend in de volksmond al ome jan de zakkenaaier) ome jan zijn bestaan was het oud papier ophalen bij diverse winkels in amsterdam daar heb ik hem vaak bij geholpen maar zoals veel mensen in die tijd vulde ome jan zijn inkomen aan met het verkopen van eenden (door hem steevast uitgesproken als "eelden" ) deze had hij achter in het piepkleine tuintje lopen in twee rennetjes achter de schutting onder de poort
welke hij voerde met schillen gedoneerd door de hele straat toen zijn er twee niet nader te benoemen kwajongens (wie zich aangesproken voelt mag het zeggen?) geweest die een berg peper tussen de schillen gegooid hebben waarop ome jan de hele dag water heeft lopen sjouwen.
ook een leuk verhaal over ome jan is dat hij bij tijd en wijlen van een flinke borrel hield(vooral als hij de week opbrengst weer binnen had moest dit natuurlijk even gevierd worden in de kroeg op de hoek) als ome jan aan zijn tax zat werd steevast broer jaap ingeseind door de kroegbaas die halverwege de straat woonde. die ging vervolgens (met handkar) richting kroeg om ome jan thuis te brengen vervolgens werd tante jans ingeseind die daarop de schuurdeuren opende en ome jan werd met handkar en al in de schuur gepositioneerd waar hij vervolgens de hele nacht verbleef om de volgende morgen wakker te worden met enorme hoofdpijn en een kwaaie tante jans.
gr. mientje pet-buytenhek