Ouwe Jelle" de paling plukker "

Vandaag ben ik snot verkouden. Op het kussen van mijn oude divan hangen verse slierten groen slijm! Waar had ik dat eerder gezien? Na alweer zo'n lekkere snottebel te hebben gelanceerd, wist ik het weer als de dag van gisteren! Het was op de Vallie! (Valentijnkade voor de mensen van buiten). Het was hartje zomer begin jaren vijftig. Ik stond met open mond van verbazing, naar wel honderden naar lucht happende vissen te kijken. De kant bij de brug was van grote op elkaar gestapelde basaltblokken,waar tussen gras de kans zag te groeien! Aan dat zelfde gras hingen lange gedroogde slierten snot.!..Nee...tientallen palingen,ook naar lucht te happen! Paling...dacht ik , die zijn duur en hartstikke lekker! Dus gauw naar huis. Vlug Ma; geef me 'n emmer, want ik ga paling plukken! Zij keek mij verbaast aan ,haalde haar schouders op, en gaf 'n emmer. Terug bij de Vallie was het op m'n buik een kleine moeite de niet meer gladde paling tussen het gras vandaan te plukken! Ook viste ik nog een lange op een hengel lijkende stok uit het water en liep trots met een emmer vol paling en hengel de straat in...Thuis wat water er bij ,en de paling werd weer zo glad als snot...en lekkerrrr.....!!