Erik:
Ruud baalde als een stekker in een niet geaard stopcontact. Wat had zijn vader hem nou weer geflikt! Alleen omdat hij het verdomde om vieze vingers te halen in het drukkersvak, werd hij voor de keuze gesteld: of stratenmaker op zee of elektricien onder 32. Geen keuze dus, want als hij een kraan hoorde lopen werd hij al zeeziek, om van eelt op z'n handen nog maar te zwijgen. Dat had zijn vader al genoeg, zoals hij bij elke opsodemieter mocht ondervinden. Bovendien was leermeester 32 verantwoordelijk voor de stroomverzorging in de Wetbuurt, dus wat kon dáár nou misgaan in die piepkleine huisjes. Maar hoe anders zou het aflopen.....
Beste Erik,
Dat je respect heeft voor de ouderdom,waardeer ik,maar dat je mij zo oud zou schatten,dat ik volgens jouw schrijven ,verantwoordelijk was voor de stroomvoorziening in de Wetbuurt,vind ik wel wat overdreven en hoop dat ik wel zo oud mag worden.
Ik was 11 jaar,dat ons gezin in 1944 uit de Wetbuurt ging en in 1946 stapte ik naar de ambachtschool.
Reken maar uit,in welk jaar ik dit verhaal 28 schrijf,toen was ik zelf 34 jaar en Ruud Harlaar 16 jaar
Nu weet je ongeveer mijn en mijn gewezen collega de leeftijd.
veel succes brave borst.
joop 32