Heerlijke gedachten (28)

even wachten

Ik weet het,dat jullie brave borsten,zitten te popelen om het vervolg te lezen.
Maar deze jongeman,inmiddels ook een zestiger,heb ik opgespoort en gevraagt:
Heb jij nog foto,s voor het _{geheugen van oost} en kreeg direct als antwoord,dat hij die na zijn vacantie zal opzoeken,daar hij op punt stond,om 4 weken op vacantie te gaan .
Dus brave _{de oost aanhangers}even 4 weken of meer geduld hebben ,om mijn verhaal _{heerlijke gedachrten 29} verder te lezen

ruudje stekker en de bekende weg

Ruudje Stekker was volledig de weg kwijt. Wat hadden ze hem nou weer geflikt. Onderverdeeld bij 32, zodat hij medeverantwoordelijk zou zijn voor de instandhouding van de stroomverzorging van de gehele Wetbuurt, maar die leermeester van 'm spoorde voor geen meter. Verhaal 28 noemde hij zich, terwijl iedereen bij het GEB wist dat hij 32 heette en toen ze eenmaal in de Peerelstraat met dat elektrakastje bezig waren zei hij dat ie maar goed op moest letten hoe 34 het deed. 'Had ik verdorie net zo goed stratenmaker kunnen worden', dacht het 16-jarige joch bij zichzelf, terwijl 32-28-34 een 16-volts kabeltje met een 240-er verbond. Plof, zei het, terwijl de ampères hem om de oren vlogen, maar Ruudje had er wel wat van geleerd: van die elektrahuisjes in de Peerelstraat moest je gewoon met je fikken afblijven.

Re: Ruudje Stekker

Erik:
Ruud baalde als een stekker in een niet geaard stopcontact. Wat had zijn vader hem nou weer geflikt! Alleen omdat hij het verdomde om vieze vingers te halen in het drukkersvak, werd hij voor de keuze gesteld: of stratenmaker op zee of elektricien onder 32. Geen keuze dus, want als hij een kraan hoorde lopen werd hij al zeeziek, om van eelt op z'n handen nog maar te zwijgen. Dat had zijn vader al genoeg, zoals hij bij elke opsodemieter mocht ondervinden. Bovendien was leermeester 32 verantwoordelijk voor de stroomverzorging in de Wetbuurt, dus wat kon dáár nou misgaan in die piepkleine huisjes. Maar hoe anders zou het aflopen.....

Beste Erik,
Dat je respect heeft voor de ouderdom,waardeer ik,maar dat je mij zo oud zou schatten,dat ik volgens jouw schrijven ,verantwoordelijk was voor de stroomvoorziening in de Wetbuurt,vind ik wel wat overdreven en hoop dat ik wel zo oud mag worden.
Ik was 11 jaar,dat ons gezin in 1944 uit de Wetbuurt ging en in 1946 stapte ik naar de ambachtschool.
Reken maar uit,in welk jaar ik dit verhaal 28 schrijf,toen was ik zelf 34 jaar en Ruud Harlaar 16 jaar
Nu weet je ongeveer mijn en mijn gewezen collega de leeftijd.
veel succes brave borst.
joop 32

Ruudje Stekker

Ruud baalde als een stekker in een niet geaard stopcontact. Wat had zijn vader hem nou weer geflikt! Alleen omdat hij het verdomde om vieze vingers te halen in het drukkersvak, werd hij voor de keuze gesteld: of stratenmaker op zee of elektricien onder 32. Geen keuze dus, want als hij een kraan hoorde lopen werd hij al zeeziek, om van eelt op z'n handen nog maar te zwijgen. Dat had zijn vader al genoeg, zoals hij bij elke opsodemieter mocht ondervinden. Bovendien was leermeester 32 verantwoordelijk voor de stroomverzorging in de Wetbuurt, dus wat kon dáár nou misgaan in die piepkleine huisjes. Maar hoe anders zou het aflopen.....