Verhalen bij de 5 mei wandeling 2024

Het gedicht over de razzia 1943 Pretoriusstraat 37-39 Geschreven door Willy Sennebad Heinrich en door haar voorgedragen bij de dodenherdenking op 4 mei aan de Tugelaweg.

Het gedicht over de razzia 1943 Pretoriusstraat 37-39 Geschreven door Willy Sennebad Heinrich en door haar voorgedragen bij de dodenherdenking op 4 mei aan de Tugelaweg. Door: Dineke Rizzoli,

Alle rechten voorbehouden

5 Mei wandeling 2024 - de route

Het rode dorp
Ab Caransa:
Hier woonden veel Joodse intellectuelen, vakbond- en partijbestuurders. Verderop, in de Retiefstraat, was het wijkgebouw van de SDAP, daar werden de spandoeken geschilderd en het verspreidingsmateriaal uitgedeeld.

Winkelier del-Rio is Elkan Roe
Dineke Rizzoli:
Elkan Roe is in Amsterdam geboren op 22 januari 1911. Hij sterft in het vernietigingskampkamp Sobibor op 16 juli 1943. Ook zijn vrouw Sara Roe-Blok is op dezelfde dag omgebracht. Zij is dan 38 jaar oud. Tussen 3 maart en 20 juli 1943 komen meer dan 34.000 Joden vanuit kamp Westerbork, verdeeld over 19 transporten, naar Sobibor.

Polderwegverhalen
Frits Slicht:
Serie over geschiedenis Polderweg - alle verhalen over de Polderwegsynagoge op de hoek van Linnaeusstraat en het Polderweggebied, vanaf het eerste idee tot en met het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Polderweg geschiedenis 
Dineke Rizzoli
Stefan Glerum De beide glas-in-lood gevels vertellen verhalen van de geschiedenis van Oostpoort, of het Oostergasterrein dat rond het begin van de 20e eeuw buiten bedrijf raakte en verschillende bestemmingen heeft gehad.

Jodenmanussie
Frits Slicht:
Manussie zou ontleend zijn aan het Latijnse woord: manus of hand. In dit geval zou het om een schertsend gebruik gaan. Het zou dan gaan om het verkopen van allerlei waren (zie bijvoorbeeld de “manusje-van-alles”- winkeltjes) of om iemand die allerlei verschillende bezigheden bij de hand heeft.

Voorland en Jeugdland
Ivonne Kruk:
Je kon er alleen met een bootje naar toe varen.

Polygoonjournaal 1957:
1957: Jongensland in Amsterdam-Oost

Kinderjaren in Betondorp II
Andries v.d. Graaf:
Ook tulpenbollen hebben we moeten eten. Je had mazzel als je er aan kon komen en voor geld waren ze vaak niet te koop.

Kou en honger!
Bij het Muiderpoortstation zag ik een groep mensen waar koorden om heen waren gespannen. Samen liepen ze richting station. Mijn moeder wilde niet vertellen waarom dat was.
De periode van 1944 – 1945 in de ogen van een kind. Een verhaal van Chris Zandvoort

Schoenzolen stoken
En omdat brandstof zo schaars was stookte mijn vader oude zolen en hakken in een potkacheltje in de schoenmakerij. Het was een enkelwandig kacheltje.
Een verhaal van Joop Rijkenborgh

Warmte voor licht, licht voor warmte
'Elke avond kon hij zo enkele uren lang een 6 volts fietslampje helder laten branden. Hij had licht, wij warmte!’
Een verhaal van Henk de Koning

Herinneringen aan de oorlog
Nellie Visser-Engelgeer:
Wij hoefden geen ster te dragen. Toen de beperkende maatregelen voor de Joodse bevolking duidelijk werden, heeft mijn moeder zichzelf en mij gemeld bij ‘de autoriteiten’, zij als halfjood en mij als kwartjood.

Alle rechten voorbehouden

59 keer bekeken

Dineke Rizzoli,

TRANSVAALBUURT-verhalen

geen TRransvaal-VERHAAL:

Kinderjaren in Betondorp II
Andries v.d. Graaf:
Ook tulpenbollen hebben we moeten eten. Je had mazzel als je er aan kon komen en voor geld waren ze vaak niet te koop.