Ook mijn ouders hadden communistische sympathieën. Na de oorlog hadden mijn ouders zich op De Waarheid en Het Parool geabonneerd - twee kranten, wat een luxe was dat! Het enige wat ik ervan las waren Jochum Jofel in de ene en Kapitein Rob in de andere. Mijn vader en moeder kwamen van Kattenburg, in het begin van de 20ste eeuw nog een armetierige arbeidersbuurt. Zij zat op de katholieke zusterschool, mijn vader op de openbare. Toen mijn zus en ik in de jaren 30 geboren werden, begon de ruzie in de familie. Moederszijds ging men ervan uit, dat wij katholiek, vaderszijds, dat we protestant gedoopt zouden worden. Onze ouders hadden daar meteen tabak van en besloten ons niet te dopen. Later, als de kinderen groot zijn, kunnen ze dan zelf beslissen wat ze willen worden - en is het niets, is het ook goed!
Daar zijn mijn zus en ik altijd dankbaar voor geweest. Mijn ouders waren toch al lang socialisten en geloof was voor hun niet meer dan bijgeloof. Toch heeft de Elthetokerk voor ons veel betekend. Wij woonden op Kramatweg 36, dus op twee blokken afstand van die kerk. Als ik in bed wakker lag, wat vaak het geval was, hoorde ik altijd graag het slaan van de klokken. Vooral in de oorlog luisterde ik graag naar al die geluiden. Uit het westen ook van de rangeerterreinen met het tegen elkaar slaan van de wagons, als de treinen samengesteld werden. Uit het oosten kwamen de geluiden van de haven met de schepen. En vanaf het IJsselmeer hoorde ik de misthoorn als het weer ernaar was.
Ik woon al 60 jaar buiten Nederland, maar als ik af en toe eens op bezoek ben, ga ik graag naar de Indische Buurt en dan mis ik nog steeds die Elthetokerk en vind het vreselijk dat ze die afgebroken hebben. Eigenlijk was het een typisch bouwwerk uit haar tijd, in die strakke, modernistische stijl, die toen de toon aangaf. Jammer!
De hele Indische Buurt is een jammer. Hoeveel is daar niet ten slechte veranderd! Gelukkig ligt de "Merwede" (het Amsterdam-Rijnkanaal) er nog, hoewel zonder het open zicht dat je naar het zuiden had, want enorme autobruggen vernielen het uitzicht en die enorme nieuwe wijk die in het IJsselmeer is gebouwd, staat daar waar mijn vrienden en ik met de kano gingen vissen op het meertje op, het "opgespoten land", en over het IJsselmeer naar Pampus, wat destijds nog braak lag en waar niets loos was. Op de Merwede gingen we "sleepies pikken" en bleven op een zandschuit liggen tot Utrecht. Zo'n reis heen en terug kon bijna een hele dag duren.
Nou ja, we weten het allemaal maar al te goed: Het is een nieuwe tijd en wat wij ons nog kunnen herinneren, betekent voor de huidige en komende generaties niets. Voor hen is dat beter zo, want ze moeten in hun eigen tijd leven, waaraan ze later hun eigen nostalgische herinneringen zullen hebben.
Geloven in Oost: De Elthetokerk