Zwemmen en meer

Gemeentebadje, Zwemschool Oost en Zuidersopje

Auteur: Ad Tolhuijs

Wat een keus aan zwemmogelijkheden, zo kort na de oorlog

Er was ook nog Zwemschool Oost aan de Diemerzeedijk - ± 1930 .<br />Foto: Loes Nagelkerken

Er was ook nog Zwemschool Oost aan de Diemerzeedijk - ± 1930 .
Foto: Loes Nagelkerken

Alle rechten voorbehouden

Ja, het gemeentebadje. Ook ik heb daar in de zomer van 1949 mijn zwemdiploma's gehaald nadat wij er met onze 6de klas van de Insulindeschool meerdere weken om half acht onze oefeningen gedaan hadden, geleid door onze gymleraar. Maar daarna gingen mijn vrienden en ik (Kramatweg, Bawean- en Karimatastraat), echter meestal naar Zwemschool Oost aan de IJdijk. Daar kon je dan o.a. ook overzwemmen naar het Plashuis, dus over het "Diem". Het mooiste tijd begon dan wat later, als wij, in de ferme greep van de puberteit, ook naar dat bovengenoemde "Zuidersopje" gingen, waar wij het Zandgebied aldaar de "Sahara" noemden. Één van ons nam dan altijd een draagbare platenspeler mee (zo'n ding dat je moest opdraaien) waarop dan swingplaten o.a. van Frankie Lane en Joe Stafford en andere vlotte spullen draaiden. Dan werd er flink gedanst. Ik deed mee, was er echter geen held in, maar wel jaloers op díe knapen die dat zo hartstikke goed deden. In elk geval konden die brede rietkragen tussen zand en IJsselmeer heel wat vertellen over wat wij jongens en meisjes daar in het riet met elkaar uitspookten. Vermoedelijk zijn daar heel wat jonge lui in de situatie gekomen dat zij "moesten" trouwen.  Van voorbehoedsmiddelen wisten de meesten maar weinig af. Gelukkig waren mijn ouders modern ingesteld en had mij mijn vader condooms gegeven, wel wetend dat de natuur toch zijn gangetje zou gaan. Mijn ouders waren al in de jaren 30 ook al lid van de Malthusiaanse bond geweest, wat in een arbeidersbuurt zoals de Indische een uitzondering was. Daarmee had ik dus een stapje vóór. Gelukkig maar, want het heeft heel wat narigheid voorkomen. Ja! Dan was er natuurlijk ook het kanaal wat wij nog de "Merwede" noemden, hoewel (sinds 1950?) Amsterdam-Rijnkanaal geheten. Daarlangs hadden wij dan een heel andere plek om rond te hangen. Dat was aan de dijk die tegen het weggetje langs het "Militaire Kamp" liep. Wij waren inmiddels weer een jaartje of twee ouder en dus al iets kieskeuriger, ook wat muziek aangaat. Ik miste gedurende de jaren 50 praktisch geen enkel jazzconcert in Amsterdam, meestal in dat prachtige Concertgebouw. Wat hebben wij daar genoten! Kortom: Afgezien van de pubertaire onzekerheden, hadden wij toen een heerlijke tijd - tot mij Nederland te klein werd en ik er in de zomer minstens een maand vandoor ging, liftend door Europa. Maar ook dat nog in een tijd en in landen die, evenals Nederland, als zodanig niet meer bestaan. Het was immers overal nog steeds de "naoorlogse tijd" die nog door geheel andere mensen dan de huidige bevolkt werd. Alles was nog eenvoudiger, minder pretentieus. In elk geval zijn het goede, rijke herinneringen.

Ad Tolhuijs, 8575 Bürglen / Zwitserland

 

Ad schreef dit stukje na het lezen van Zwemmen op onze website

 

 

Alle rechten voorbehouden

1064 keer bekeken

3 reacties

Voeg je reactie toe
Peter de Vries

Zwemschool 'Oost'

Wij gingen als kinderen ook regelmatig naar zwemschool 'Oost' wij vonden  het grasveld daar  prettiger als het Plashuis met zijn zandstrand. We gingen vaak via het Waterkeringspad naar de kruising met de Oud Diemerlaan en namen daar de rijdende ijzeren pont naar de overkant.  Mijn ouder zus heeft mij daar zwemmen geleerd. Uiteraard kwamen we ook regenmatig in het 5 centen bad, via het pont van Schaap vanaf het Flevo park,dat we steevast Zuiderzeepark bleven noemen. Het pont voer over het nieuwe diep naar het 5 Centenbad en volgens mij ook naar Het plashuis en zwemschool 'Oost' Meestal gingen we lopend om voor de centjes iets lekkers te kopen.   

Ed Peek

Ed Peek

In 1947 is zwemschool Oost overgenomen door mijn vader Jan Peek en wij wonen er nog en de derde generatie woont ook op de Diemerzeedijk nu onder de naam :

Peek Watersport Centrum .

Anneke Koehof

Zwemmen en meer

Je zat er wel heel dichtbij Ad Tolhuijs. Vandaar dat ik dit hier als reactie onder plaats. Ik heb het niet van mezelf, maar van WIKIPEDIA. Maar wel interessant om te weten, al noem ik het ook altijd nog 'De Merwede' .

 

Omdat het in 1892 in gebruik genomen Merwedekanaal na enkele decennia niet meer aan de eisen van de tijd voldeed, werd besloten dat de scheepvaartverbinding van Amsterdam met de Rijn moest worden verbeterd. Het Merwedekanaal was zelf ook al een vervanging van de Keulse Vaart, die via de rivier de Vecht liep. Verschillende varianten werden overwogen, maar het bleek moeilijk voor de gemeenten Amsterdam en Utrecht om overeenstemming te bereiken.

Aanleg van eene scheepvaartverbinding van Amsterdam met den Boven-Rijn ten behoeve van de Rijnvaart en verbetering van den vaarweg naar Vreeswijk ten behoeve van de binnenscheepvaart

In 1930 verscheen bij de stukken van de Tweede Kamer een kaart met verschillende varianten voor het tracé, het tracé Vreeswijk, een tracé Gelderse vallei en een tracé ontworpen door Cornelis Lely. Uiteindelijk werd het zogeheten plan-Mussert gekozen, dat naar voren was gebracht door hoofdingenieur van de Utrechtse waterstaat Anton Mussert.[3] Door tussen Amsterdam en de rivier de Lek het waterpeil op één niveau te brengen en daarmee de sluizen weg te laten, en door een kortere route, kon een belangrijke vaartijdwinst worden bereikt.

In 1931 werd bij wet vastgelegd dat het kanaal er moest komen. De crisis en de Tweede Wereldoorlog vertraagden de aanleg echter. Het gedeelte tussen Utrecht en het Lekkanaal werd op 5 augustus 1938 in gebruik genomen. Pas op 21 mei 1952 werd het gehele kanaal geopend, door Koningin Juliana, over de hele lengte van 72 kilometer. Daarbij was alleen de zuidelijke helft nieuw gegraven; het noordelijke deel van het Amsterdam-Rijnkanaal wordt gevormd door het oudere Merwedekanaal (tussen Amsterdam en Utrecht). De zuidelijke helft van het Merwedekanaal werd vervangen door een nieuw kanaal tussen Utrecht, Wijk bij Duurstede en Tiel, waarbij het Merwedekanaal zelf grotendeels in de oude staat en onder de oude naam behouden bleef. Bovendien werd een zijtak gegraven tussen Jutphaas en Vreeswijk, het Lekkanaal.

Het kanaal werd tussen 1965 en 1981 verbreed tot 100 à 120 meter. In dat jaar is het opengesteld voor vierbaksduwvaart met een diepgang tot 3,30 meter.