Mijn eerste 'racefiets'

Het pronkstuk van de fiets was het zadel

Auteur: Jos Mol
Oosterparkbuurt, Indische Buurt

In ben geboren in de 2e Boerhaavestraat, vlakbij het Oosterpark in 1948, het jaar waarin Juliana werd gekroond.

Jos links, rechts Hans Foekens - 1958 .<br />Foto: Jos Mol

Jos links, rechts Hans Foekens - 1958 .
Foto: Jos Mol

Alle rechten voorbehouden

Toen ik 9 à 10 jaar oud was dacht mijn vader: "Die jongen moet maar eens aan de fiets". Nu wilde het toeval dat bij ons op de trap het gezin Koopman woonde. Meneer Koopman werkte bij de stadsreiniging en schuimde de straten af op allerlei materiaal dat door de mensen werd weggegooid. Soms zaten er ook bruikbare spullen bij, afkomstig van fiets- brommer- en motoronderdelen.

Mijn vader sprak met meneer Koopman af dat hij alle onderdelen die van fietsen afkomstig waren apart zou houden. Na verloop van 0.5-1 jaar waren er voldoende onderdelen 'opgevist' dat een begin gemaakt kon worden met de 'assemblage'.

Mijn vader, een doe-het-zelfer had voldoende ervaring met fietsen opbouwen, dat hij er met vol vertrouwen aan begon. Eerst reinigde hij de onderdelen, maakte ze vetvrij en zette ze in de primer. Daarna volgden twee laagjes zwarte glansverf. Binnen- en buitenbanden waren de enige onderdelen die nieuw gekocht werden. De kettingen, die Koopman had opgedoken waren niet veel soeps, maar ze werden gereinigd, de beste stukken weer aan elkaar geregen en met het juiste aantal tanden op de kettingwielen geplaatst. Lopende delen werden goed in het vet gezet en alle onderdelen die mijn vader had geschilderd op zijn 'plaats gezet'. Koplamp en achterlicht erop en hij was (zowat) klaar. Het pronkstuk van de fiets was namelijk het zadel. Dat was een lederen zadel van immense afmetingen!

Ik heb een paar jaar rondgereden op deze fiets totdat ik voor mijn verjaardag een heuse nieuwe Gazellefiets kreeg. Deze werd destijds iedere dag gebruikt om met mijn vriend Fred Wegman naar het Nicolaaslyceum in Amsterdam-Zuid te fietsen. Toen ik eenmaal een baan had, raakte ik helemaal verslingerd aan de racefiets. Ik kocht een hand-gemaakte superfiets bij de Firma 'Cycles Brands' in de Javastraat in Amsterdam-Oost, waarop ettelijke kilometers werden 'weggevreten' met mijn zwagers.

Alle rechten voorbehouden

1304 keer bekeken

4 reacties

Voeg je reactie toe
Petra Pressler-Knaap

Mijn eerste fiets

Ook mijn eerste fiets werd in elkaar 'geknutseld' en wel door mijn opa in Laren (N.H). Daar zat ik dus voor het eerst op een Grote Fiets, net iets té groot, dus die eerste poging eindigde in de brandnetels van een weggetje naast de weilanden... Fietsje huren ken ik ook nog, dat was een zaak vlak bij de speeltuin in de Joubertstraat, waar mijn moeder tevens wel eens een Hoovertje (wasmachine) huurde. Weer die parallelle levens, nichtje Ria...
En wat konden we allemaal fietsen toentertijd! Op zondag even naar Laren heen en weer, vriendinnetje achterop, om een kopje thee te drinken bij oma en opa... Nou, we zijn er gezond bij gebleven, dacht ik zo!

Ria Knaap

Mijn eerste fiets

Leuk stuk van Jos Mol en heel herkenbaar voor die tijd. Ik mocht van mijn ouders op zondag een fietsje huren voor 1 uur. Dat kostte dacht ik 0,35 cent per half uur. Het fietsje werd "op maat" gemaakt door houten blokken aan de pedalen te bevestigen. Een eigen fiets zat er in de jaren 50 voor ons niet in.Maar wat inventief om op die manier een fiets te fabriceren. Petje af.

Jos Mol

Antwoord

Wat een verdomd leuk stukje is dat. De houten blokken op de pedalen komen me bekend voor. Mijn vriend Fred Wegman had ze ook op zijn trappers. Hij had bovendien nog het probleem dat hij zijn fiets niet kon stil zetten, want dan zou hij er omvallen. Als hij van de fiets wilde dan belde hij bij zijn huis aan en riep om hulp!! De meest spectaculaire fietstocht die we met een grote groep op onze racefietsen gemaakt hebben is de klassieker Maastricht-Den Helder (meer dan 300 km). We reden op vrijdag om 12 uur 's-nachts weg, in een ruk door naar Den Helder. 's-middags om 16.00 uur waren we er. We werden opgewacht door onze vrouwen met de auto. Ik zou wel even naar huis rijden, maar na 1min viel ik zowat in slaap en moesten de dames het overnemen!

Adrie de Koning

Mijn eerste racefiets

Ik heb een vergelijkbare herinnering. Mijn eerste fiets was samengesteld uit onderdelen van oude herenfietsen en was dan ook eigenlijk te groot. De trappers waren daarom aangepast met houten blokken, zodat ik erbij kon. Hij was wel in elkaar gezet door een echte fietsenmaker, ome Piet de Bray (zie elders in het Geheugen onder Linnaeusparkweg). Op deze fiets ben ik als 10-jarig jochie met mijn ouders nog wel eens van ons vakantieadres in Staverden op de Veluwe naar Amsterdam gefietst. Thuisgekomen dachten ze dat ik wel bekaf zou zijn, maar ik ging vol trots nog even door de buurt fietsen om mijn vriendjes vol trots mijn vakantieavonturen te kunnen gaan vertellen. Daar is mijn fietshobby waarschijnlijk ontstaan. Later volgde ook de racefiets waar ik met Jos Mol menig tochtje samen op heb gefietst. En ik maak nog altijd fietstochten.