Wat betekende 10 mei 1940? Dat valt moeilijk te zeggen, veel mensen hadden er toen geen erg in wat het zou kunnen betekenen. Mensen hebben niet goed ingezien wat zich allemaal zou kunnen gaan afspelen.
Maar ik weet nog goed dat mijn moeder zei: “Oh God, nou moet mijn kind in de Hitlerjugend”. Een ander zei toen dat zij zich niet druk moest maken, dat het zo’n vaart niet zou lopen. Toch zag mijn moeder eerder dan anderen in dat het niet goed zou aflopen, ook al hoefde ik dan niet in de Hitlerjugend.
De ellende begon pas echt door te dringen toen we onze radio moesten inleveren, net als al ons koper. Volgens mij hebben we daarna radiodistributie gehad, van de Mera geloof ik. Ik kan mij nog herinneren dat mijn vader zei: “Zet dat ding uit, ze roepen toch alleen maar dat ze winnen.”
Pas veel later werden de joodse mensen van straat of uit hun huizen gehaald of moesten ze zich melden bij de Hollandsche Schouwburg of op de Polderweg.
Later werd er regelmatig door de straten gepatrouilleerd, door de politie of door de Duitsers. Je mocht eigenlijk niet voor de ramen komen en naar ze kijken. Ik weet nog van een buurvrouw, die ondanks alles altijd voor haar raam zat om naar buiten te kijken. Het gebeurde dan ook regelmatig dat ze bij ons in het portiek aanbelden en op de deuren kwamen bonzen. In mijn herinnering gebeurde dit wel enkele keren per week.
Naar het volgende verhaal: De Joodse Markt op het Joubertplein!