Een Vrouwelijke Czaar

Een opmerkelijke titel die ik vond in een artikel in De Bode. De vrouw waarover dit allemaal gaat, is Cornelia de Jong. Wat was er aan de hand. Cornelia, als hoofd van de Sarphatischool, kreeg voor een vacature een lijst van tien sollicitanten. Vijf van deze sollicitanten gaven na een eerste kennismaking met Cornelia niet op deze school werken en lieten dit ook weten aan de Wethouder van Onderwijs. Wat was er tijdens dit eerste gesprek allemaal langsgekomen?

De Bode (het orgaan van den Bond van Nederlandsche Onderwijzers, jrg 22, 1910, no 46, 18-11-1910) heeft daarover een artikel geschreven onder de in de titel van dit verhaal genoemde kop. Zij schrijven: “Bij gelegenheid van deze „kennismaking”, nog niet de proefles, voelde Mej. de Jong zich gedrongen de sollicitanten op verschillende dingen te wijzen, vooral hierop, dat „aan mijn school hard gewerkt wordt.’ En dat ging dan ongeveer in deze vorm; „Heeft u wel goed nagedacht, alvorens u naar deze school solliciteerde? U weet, dat er op de scholen voor U. L. O. hard gewerkt moet worden. Op de scholen voor G. L. O. schijnt men alleen vlugge kinderen te hebben, of zich alleen met de vlugge leerlingen te bemoeien. Hier is dat anders. Bovendien stellen de ouders van onze kinderen hoge eisen. Dat geeft veel werk. U moet er dan ook op rekenen, dat u alle dagen 1½ à 2 uur moet geven aan voorbereiding. Op vergaderingen wordt als argument voor salarisverhoging vaak aangevoerd, dat een onderwijzer na schooltijd nog zoveel werk heeft. De mensen, die dat zeggen, hebben volkomen gelijk. Maar bij ons is het niet spreken op een vergadering, bij ons is het nederig doen. Tot nu toe heeft u een gemakkelijk leventje gehad. Als u bij mij komt, is dat uit. En het zou jammer zijn, als u uw gemakkelijk leventje opgaf, om ten slotte na al uw moeite een ongelukkig leven te krijgen. “

Wat het gevolg was van dit artikel en welke invloed de klachten van de sollicitanten hadden op de carrière van Cornelia is niet duidelijk. Directe stappen door de Wethouder heb ik niet gevonden, mogelijk is het bij een aantekening gebleven. In ieder geval bleef Cornelia gewoon het hoofd van de Sarphatischool.

Daarnaast bleef ze actief op het gebied van de pedagogiek en in de vereniging Thugatêr. Zo verzorgt ze een aantal cursussen die worden aangekondigd in het tijdschrift van de vereniging.

Terug naar de inhoudsopgave