Dromen van het hotel

Verteller: Sarina ter Veer
1 Fan
James Wattstraat

Vanuit de klas zagen we de kamermeisjes de kleedjes uitkloppen.

Breitner mulo Klas 4c van de Breitner Mulo in 1969. Sarina zit bij het raam, in een witte trui.

Breitner mulo Klas 4c van de Breitner Mulo in 1969. Sarina zit bij het raam, in een witte trui.

Alle rechten voorbehouden

Ik bewaar goede herinneringen aan de jaren 1965-1969 toen ik op de Breitner Mulo aan de James Wattstraat de opleiding Mulo A deed Toen de school zoveel jaar bestond, werd er een groot feest gegeven in Hotel Krasnapolsky, met optredens van de leerlingen. Mijn vriendinnen en ik deden mee in een stuk over Parijs en moesten de Cancan dansen, of iets wat daar voor doorging. Er waren ook leuke leraren, zoals Mevrouw Staalenhoef, Dhr. van Voorst, Dhr. Vunderink en Dhr. Bodar.

Het was een groot houten schoolgebouw gelegen in de schaduw van de studentenwoningen van Casa 400. Casa 400 werd in de zomermaanden omgebouwd tot hotel en vanuit de klas konden wij regelmatig de kamermeisjes kleedjes uit zien kloppen. Oh,wat had dat een aantrekkingskracht op mijn vriendinnen en mij. Het is haast niet meer voor te stellen, maar als 14-15 jarigen leek ons dat een geweldige baan: werken in een hotel, allemaal toeristen ontmoeten. Zodra ik 15 was geworden solliciteerde ik voor vakantiewerk en heb dat een paar jaar gedaan. Niks romantiek, hard werken, maar ook veel lachen.

Na mijn eindexamen ben ik gaan werken, maar niet in het hotel. Mijn moeder heeft er wel jaren gewerkt en ik heb nog een keer een paar snipperdagen genomen, om te werken in de ‘ombouw’. De kamers werden dan omgebouwd van studentenkamers naar hotelkamers. Iets was er toch blijven hangen van al het staren uit de ramen van klas 2c van de Breitner. Gelukkig zijn een groot deel van de lessen ook blijven hangen en ben ik niet voor niks op school geweest

---------------------------------------

Om terug te keren naar de Breitner MAVO in de rubriek 'Mijn schooljeugd', klik op Breitner MAVO.
Eventuele reacties in die rubriek plaatsen.mijn leven lang bij!

--------------------------------------

De verhalen over Casa 400 op een rijtje:

Casa Croeg en BC-hoek
Het Casa 400 gevoel
Eiland Casa
Bewoner van Casa Academica
Wonen aan de voorkant
De zomer in Casa
Watje, watje, wat doe je daar ?
Gouden jaren
This is a studenthouse
Studentikoze grappen
Marianne in de hotelwereld
Lichtreclame op het dak
Daar spreekt voorzitter Thomas
Dromen van het hotel
Stiekem in de kamers kijken
De tijd van grote conflicten was voorbij
De grote transformatie
Schone matrassen
Soep sin chili con carne
Kakkerlakken

Alle rechten voorbehouden

2988 keer bekeken

6 reacties

Voeg je reactie toe
Judy Wildenberg

Sportpakken aan de lijn

Daar ook gewerkt, eerst om de studentenkamers schoon en klaar te maken voor de toeristen. Daarna in de "grote" vakantie enkele weken en zo je "vakantiegeld" te verdienen. Samen met mijn zus. Er waren eens waterski wedstrijden op de bosbaan. De Franse deelnemers lieten hun sportkleding, van die rubberachtige pakken rondslingeren dus schoonmaken was een probleem. Door een lijn te spannen in de kamer, en al die pakken eroverheen te hangen was de vloer weer begaanbaar. Ze konden het wel waarderen en we werden uitgenodigd om te komen kijken naar hun sportprestaties Mooie tijd!

Rob Sevenhuijsen

Ee plaatsje bij het raam

De Breitner MULO was gevestigd in een houten prefab-gebouw, waarvan de gemeente zo'n tiental voor onderwijsdoeleinden had aangekocht. In 1963 kwam ik er in de eerste klas; in een vleugel die grensde aan het hotel annex studentenhuis Casa 400. Op een foto uit het Stadsarchief schijnt de zon uitbundig het lokaal in. Mogelijk was het dezelfde klas als waarin Sarina ter Veer zat; misschien ook werden we pas in latere jaren klasgenoten. Ik had een plaats aan het raam. Dromerig dwaalden mijn blikken soms over straat, hoewel daar meestal weinig spectaculairs te zien was. De kamermeisjes hadden niet mijn bijzondere aandacht. Maar één gebeurtenis buiten, op een keer dat ik wel bij de les was, is me levendig bijgebleven. Op die dag klom iemand langs de brandtrap aan de buitenzijde omhoog. Tot grote schrik van enkele leerlingen, die net uit het raam keken, stapte hij vervolgens over de balustrade van de bovenste verdieping en sprong. Casa 400: Ik kijk nog altijd even naar boven als ik er langskom...      

Jan Busman

Re: Optreden in Krasnapolsky

Henny Meijer-Busker:
Wat leuk om hier iets te lezen over de Breitner MULO. Ook ik heb er die avond in Krasnapolsky opgetreden met de (1e) klas. Ik herinner me nog een liedje van de "Sound of Music" dat we moesten zingen. Hele fijne herinneringen aan deze school en aan Amsterdam.

De organisator / dirigent was meneer Moelans als ik me niet vergis.

Henny Meijer-Busker

Optreden in Krasnapolsky

Wat leuk om hier iets te lezen over de Breitner MULO. Ook ik heb er die avond in Krasnapolsky opgetreden met de (1e) klas. Ik herinner me nog een liedje van de "Sound of Music" dat we moesten zingen. Hele fijne herinneringen aan deze school en aan Amsterdam.

FransHarderwijk

Casa - technische dienst

@ J(a)n Vreedenburgh,
Ik kan het niet laten om hierop te reageren. Op ong. 16-jarige leeftijd hielp ik op zaterdagen verdiepingen ombouwen van student naar hotel. Toen baantje als vloerenblokker (rood-wit gestreept jasje) en vervolgens over naar de td. En daar was die zeeman-indo-meneer. Hij vertelde bv. ook dat hij met motorboot de Middenlandse Zee over stak. In het ketelhuis hebben we samen loodzware pompen van de cv-installatie verwisseld. En ineens is daar de linnenkamer waar opeens mieren tussen het beddengoed zaten.
Grappig hoe de herinnering werkt.

Jn Vreedenburgh

Je vertelde dat je in het casa-hotel hebt gewerkt ik ook eerst als vakantie baantje en nadien vast bij de technische dienst
bij een chef technische-dienst was een hele dikke indo en die was hoofdmachinist geweest op de vaart.
nadat ik bij de technische dienst had gewerkt ben ik in het restaurant te recht gekomen en ben verder naar andere hotels gegaan .maar als monteur vande technische dienst heb ik veel gelachen en af entoe was het ook smerig werk ,vooral als die amerikaanse vrouwen kwamen die dan dronken waren en over gaven in de wasbak dan moest ik ze ontstoppen vies karwietje . maar ik heb er een leuke tijd gehad ik heb er gewerkt van 1965 tot 1968