Wonen aan de voorkant

Verteller: Frans Boom
James Wattstraat

Frans' eerste indruk van de Casa was dat het er zo stil was dat hij zich er wat alleen voelde. Dat werd al snel anders.

Casa Nostra Zo stonden de letters in de sneeuw in 1976.

Casa Nostra Zo stonden de letters in de sneeuw in 1976. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden

De kamer die Frans betrok was echt hotelachtig, veel donkerbruin houtwerk, kleine kastjes, twee bedden (het ene onder het andere geschoven), al werd je niet geacht het onderste bed te gebruiken. Het had ook de luxe van een hotel: telefoon op de kamer en een eigen badcel (met blauwe tegels op de oneven verdiepingen en witte op de even).

Na enige tijd kwam Frans in de redactie van Casa Nostra, het blad voor de studentbewoners dat ongeveer eens per kwartaal verscheen. Op een winterse nacht heeft Frans eens met grote letters in de sneeuw geschreven dat het blad de volgende dag uitkwam. Dat was in de sneeuw op het grasveld aan de Gooiseweg. De studenten die op deze weg uitkeken, meenden dat ze aan de voorkant van de Casa woonden. Terwijl de studenten die op de James Wattstraat uitkeken dezelfde mening waren toegedaan omdat daar de ingang van het gebouw is.

In de zomer zette Frans met mooi weer een ligstoel neer en al spoedig kwamen anderen aanzetten. De kratten bier verschenen en het grasveld werd zonneterras. De feesten in de Casa nemen een prominente plaats in in de herinneringen van Frans: "Ik heb hier het nachtbraken geleerd." Ook het gezamenlijk eten raakte - nadat aanvankelijk de gezamenlijke keukens weinig werden gebruikt omdat veel studenten in de Mensa's aten - populair. Er werd volgens een rooster voor elkaar gekookt en soms pakte men groots uit met bijvoorbeeld een fondue voor wel dertig mensen in de gang! In de zomer at men ook wel op de brandtrappen, maar dat had meer met de hitte in het gebouw te maken.

Casa Nostra heeft nog een keer een vergelijkend onderzoek naar de keukens gedaan, welke de gezelligste, origineelste enz. was. De keukens mochten namelijk beschilderd worden, nota bene op kosten van de Casa, in die tijd bruin en oranje natuurlijk. Een koelkast hoorde niet bij de inventaris. Vaak werd er gezamenlijk een aangeschaft, een garantie dat je eten niet door een ander werd gebruikt was dat niet! Frans herinnert zich nog een bewoner, die eigenlijk al afgestudeerd was en een baan had, die zijn koelkast tegen betaling liet gebruiken door medebewoners.

--------------------------------------

De verhalen over Casa 400 op een rijtje:

Casa Croeg en BC-hoek
Het Casa 400 gevoel
Eiland Casa
Bewoner van Casa Academica
Wonen aan de voorkant
De zomer in Casa
Watje, watje, wat doe je daar ?
Gouden jaren
This is a studenthouse
Studentikoze grappen
Marianne in de hotelwereld
Lichtreclame op het dak
Daar spreekt voorzitter Thomas
Dromen van het hotel
Stiekem in de kamers kijken
De tijd van grote conflicten was voorbij
De grote transformatie
Schone matrassen
Soep sin chili con carne
Kakkerlakken

Alle rechten voorbehouden

1215 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Zonnen op het grasveld voor de Casa in 1976. Een foto van Frans Boom uit 1976 van het zonnen op het grasveld voor de Casa Een foto van Frans Boom.

Zonnen op het grasveld voor de Casa in 1976. Een foto van Frans Boom uit 1976 van het zonnen op het grasveld voor de Casa Een foto van Frans Boom. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden
Samen eten . De studenten kookten soms voor elkaar.. Conflicten herinnert Frans zich niet. Wel saamhorigheid zoals hier tijdens een fondue-maaltijd op de gang in 1975.

Samen eten . De studenten kookten soms voor elkaar.. Conflicten herinnert Frans zich niet. Wel saamhorigheid zoals hier tijdens een fondue-maaltijd op de gang in 1975. Door: Marella Karpe

Alle rechten voorbehouden
Golda

CASA EROTICA 1963-1967

Alles was schoon en rustig. De keukens en de kamers werden gecontroleerd.De controleerders mochten de kamer in met een sleutel. Na eerst te hebben gebeld en gewacht.

We mochten geen huisdieren hebben. Ik had echter een poes. Een aantal flatgenoten wist dat. Ik werd meteen gewaarschuwd als er controle kwam  en ging dan met de poes in de mand ergens in een gecontroleerde kamer 'op bezoek'. 

Voor veel studenten was De Casa een paradijsje voor luxestudenten die daar een doorlopende orgie van sex hadden.

Daarom noemden enkelen deze studentenflat wel eens Casa Erotica.

Ik had de indruk dat de meesten van ons graag rustig en in tempo wilden afstuderen. In een erg koude winter kwamen er studenten met ijskoude kamertjes een tijdje logeren. Officieel mochten er geen vreemdelingen overnachten.

Uit de verhalen merk ik pas echt de overgang tussen de bewoners die kort voor de oorlog, in de oorlog en kort na de oorlog zijn geboren. De eerste helft van de zestiger jaren was een redelijk rustige tijd in de maatschappij. Ook in De Casa, zoals iedereen de flat toen noemde. In de weekends waren de meeste bewoners weg en voelde ik me eenzaam en verlaten.

Ik herinner me dat er 'n keer kakkerlakken in een keuken op tien hoog waren. Kort na het vertrek van de hotelgasten.

Mooi lief Watergraafsmeer mooi Frankendaelpark dicht bij de Amstel de Dapperstraat de Linnaeusstraat en zo veel meer. En de Paardekraalstraat waar mijn lief woonde en in een boze nacht stierf. Aan een dubbele klaplong.

Â