Op tien kamers had je één keuken. Die keuken was publiekterrein. Sjaak Smit herinnert zich dat er eens een geintje is uitgehaald. De cilinder van het keukenslot werd verwisseld met één van de tien kamers! Hierdoor konden alle bewoners in de kamer van die ene persoon komen, terwijl deze niets in de gaten had. Elke dag werd er iets 'kleins' aangepast in die kamer. De klok een uurtje vooruit, een CD in de cd speler, het wc papier weg… De bewoner begon ernstig aan zichzelf te twijfelen. Grote lol hadden ze toen!
In de beginjaren waren de keukens aanzienlijk schoner. Sjaak weet het nog heel goed: de magnetron deed zijn intrede waardoor langzaam maar zeker de kookdiscipline verdween en rommel in de keuken verscheen. Er werd minder gezamenlijk gekookt en dat was jammer, want als je samen at, had je voor nog geen twee gulden een hele maaltijd.
Sjaak ziet ook de kakkerlakken weer voor zich, die zich lang verscholen hadden gehouden in de oude tweedehands koelkasten maar nu hun kans grepen in de vervuilde keukens. De directeur was panisch voor kakkerlakken. Iedereen die een torretje in de gaten kreeg, moest dat onverwijld in een glazen potje zien te krijgen en aan hem laten zien. Wanneer hij een kakkerlak constateerde kwamen in mum van tijd de verdelgers die niets en niemand ontziend het ongedierte te lijf gingen. Want kakkerlakken: dát kon de directeur zijn hotelgasten niet aandoen.
--------------------------------------
De verhalen over Casa 400 op een rijtje:
Casa Croeg en BC-hoek
Het Casa 400 gevoel
Eiland Casa
Bewoner van Casa Academica
Wonen aan de voorkant
De zomer in Casa
Watje, watje, wat doe je daar ?
Gouden jaren
This is a studenthouse
Studentikoze grappen
Marianne in de hotelwereld
Lichtreclame op het dak
Daar spreekt voorzitter Thomas
Dromen van het hotel
Stiekem in de kamers kijken
De tijd van grote conflicten was voorbij
De grote transformatie
Schone matrassen
Soep sin chili con carne
Kakkerlakken
