De Arbeiderszangvereniging Kunst en Strijd (5)

Op 7 juni 1932 is het koor Kunst en Strijd aanwezig op een bijeenkomst van de Algemene Nederlandsche Typografenbond (afdelingen Amsterdam 1 en 2). Niet alleen het koor zal optreden, er zijn ook diverse solisten uitgenodigd. Voor een compleet overzicht verwijs ik naar de afbeeldingen.

De krant Het Volk van 8 juni wijdt een kort artikel aan de avond die werd georganiseerd in 'Het gebouw van de Amsterdamsche Maatschappij voor Jonge Mannen' (in de grote zaal). Het artikel opent met: 'De boog kan niet altijd gespannen zijn!'. Na twee dagen van vergaderen is het nu tijd voor ontspanning in kameraadschappelijke sfeer. Maar ondanks deze ontspannen sfeer is er ruimte voor een toespraak en wel door de Bondsvoorzitter van de Typografenbond: F. v.d. Wal: "Hij stelde op den voorgrond, dat de organisatie, ondanks de malaise, bloeit en er uitstekend voorstaat. Ook in ons land tracht men de arbeidersklasse terug te dringen tot hét peil van vóór 1914. Tot het bereiken van dit doel wenscht men de crisis uit te buiten! Maar ons leert deze crisis juist iets anders: dat de totstandkoming van: een socialistische maatschappij een bereikbare mogelijkheid is! De arbeidersklasse moet er daarom voor zorgen, de macht te veroveren, opdat een planmatig productiestelsel kan worden gevestigd." (Bron: Het Volk, dagblad voor de arbeiderspartij van 8 juni 1932)

Groei naar volwassenheid, het koor ontdekt de Opera

Als Kunst en Strijd 12 ½ jaar bestaat, heeft het koor behalve het socialistische strijdlied op haar repertoire ook een heel andere kant, de opera!

De krant ‘Het Volk’ roemt het koor en haar groei naar volwassenheid. De krant constateert dat het koor toe is aan een uitvoering ‘van een groot werk’. Op 20 februari 1933 zal in het Gebouw van de Werkende Stand de opera Orpheus en Eurydice van Gluck worden uitgevoerd. Naast het koor zal ook het orkest van de VARA en een aantal solisten hun medewerking verlenen. De krant schrijft tot slot: “Het bestuur vertrouwt, dat de Amsterdamsche partij genooten het zullen waardeeren, dat naast de “Stem des Volks" een tweede socialistische zangvereeniging in staat is, op deze wijze haar cultureele taak te vervullen en daarvan blijk zullen geven door in groot aantal dit concert te bezoeken.” (Bron: Het Volk van 17-02-1933)

Wat wel opvalt is dat de kaarten voor dit concert alleen te koop zijn in Amsterdam Noord. In een muziekhandel aan de Wingerdweg, in de Kwartelstraat en bij leden van het koor. Natuurlijk, het koor is een koor uit Amsterdam Noord, maar op deze manier moet het voor buitenstanders moeilijk zijn geweest om aan kaartjes te komen. Kaartjes blijken een paar dagen later ook aan de zaal verkrijgbaar te zijn.

Volgens de krant Het Volk is het een succesvolle uitvoering. De zaal was goed gevuld, mede omdat het podium was afgebroken om plaats te bieden aan koor en orkest. Maar daardoor ontstond een voor die tijd onalledaagse aanblik: een praktisch geheel gevulde zaal. Het was overigens een uitvoering in concertvorm. Daardoor was het eens te meer genieten van de schoonheid van de muziek. Het succes was, volgens de verslaggever, groot en verdiend. Het NIW is een stuk zuiniger. De krant benadrukt eerst maar eens dat Samuel natuurlijk vooral bekend is als koorleider van het Koor van de Grote Synagoge. Het korte verslag eindigt met de woorden: “De toehoorders hebben braaf geapplaudisseerd en genoten blijkbaar veel van deze uitvoering, waardoor het een succes werd voor den leider van „Kunst en Strijd." (Bron: het NIW van 24-02-1933)

Terug naar de inhoudsopgave