Met Englanders carrière buiten de synagoge gaat het echter onverminderd voorspoedig. Van Kunst en Strijd is in de dagelijkse kranten weinig terug te vinden. Gelukkig heeft het Joods Historisch Museum een mooi archief van optredens van Englander met dit (en andere) koor. Zo is Kunst en Strijd op 9 maart 1930 aanwezig bij de herdenking van het 25-jarig bestaan van de afdeling Amsterdam van de Algemene Nederlandse Bond van Meubelmakers, Behangers en Aanverwante Vakgenoten. In de kranten is er niets van terug te vinden. Bij het Joods Historisch Museum lag nog een enkelbladig programma (zie de afbeelding).
Op 7 maart 1931 is er een groot optreden. Kunst en Strijd viert namelijk het tienjarige jubileum met een concert in het Concertgebouw. Samen en afzonderlijk zal er worden opgetreden met het Utrechtsch Stedelijk Orchest. Het koor zong klassiek werk van onder andere de componisten Mussorgski, Rimsky Korsakov en Gluck. Het concert werd ook op de radio uitgezonden en wel door de VARA. Helaas, zo meldde de krant Voorwaarts (van 9 maart 1931) had de uitzending te lijden onder lijnstoringen. Maar: “De kwaliteit der uitzending, in technisch opzicht, steeg meterhoog, toen overgeschakeld werd naar het V.A.R.A.-orkest, dat eenige zeer populaire stukken ten beste gaf.
Op 7 mei van het jaar 1931 is Samuel Englander met het koor Kunst en Strijd betrokken bij een bijzondere uitvoering. In het Astoria theater (de enige bioscoop van Amsterdam Noord, aan het Mosveld) organiseerden de partijafdelingen 10 en 1 van de SDAP, in samenwerking met de Amsterdamse Bestuurdersbond, een kunstavond bestemd voor de modern georganiseerde werklozen in Amsterdam- Noord. Eigenlijk gaat het om twee optredens. Enerzijds de strijdliederen uitgevoerd door Kunst en Strijd en anderzijds de opvoering van een toneelstuk. Het toneelstuk betreft Heijermans “Allerzielen”. Hier in het Astoria opgevoerd door de arbeiderstoneelvereniging “P.I.O.D." (Propaganda Is Ons Doel). Na het klassieke werk van maart tijdens het jubileum nu een heel ander repertoire met deze socialistische liederen.
Het blijft natuurlijk iets bijzonders om het repertoire van Samuel in ogenschouw te nemen. Het is een groot en breed repertoire. Want in korte tijd heeft hij uitvoeringen met klassiek repertoire, met strijdliederen, maar ook de gezangen in de Synagoge gaan gewoon door.