Frits Slicht
Toen Koningin Wilhelmina naar Amsterdam kwam voor een bezoek aan De Joodsche Invalide, werd zij vergezeld door haar moeder. Voor Koningin-moeder Emma was door de verpleegde mej. Hanna van Oesteren een prachtig sierkussen vervaardigd. Zij heeft er maar liefst 2 ½ jaar aan gewerkt. De Koningin-moeder was blij verrast en nam het geschenk mee in haar Koninklijke rijtuig. Zij heeft daarna ook nog Samuel bij zich geroepen om hem persoonlijk te bedanken en haar blijk van waardering uit te spreken voor ‘den fraaien zang’. Werk aan een sierkussen voor Koningin – Moeder Emma door mej. Hanna van Oesteren, bron: De Telegraaf van 11-06-1929 
Het Algemeen Handelsblad heeft een mooi sfeerbeeld opgetekend. De krant beschrijft hoe het publiek lang moet wachten. De Koningin-moeder was eerst naar het Stadion gegaan voor het zogenaamde Regentesse spel. Dit liep allemaal nogal uit, waardoor het geduld van de mensen op en bij het Weesperplein danig op de proef werd gesteld. Maar, zo schrijft het Algemeen Handelsblad, de oudjes van de Joodse Invalide verveelden zich niet. Zij zaten in gemakkelijke stoelen en genoten van de versnaperingen. Dit gold niet voor het overige toegestroomde publiek. Het was die dag nogal warm en benauwd. Op deze junidag liep de temperatuur op tot boven de 25 ºC. Voor degenen die al voor vieren aanwezig waren, je wilde toch een mooi plaatsje hebben, duurde het langer dan gepland. Niet om 16.45 uur maar om ongeveer 18.00 uur kwam de Koninklijke stoet aan bij de Joodse Invalide. Voor de duizenden die achter de afzetting stonden, en er waren heel veel moeders met kinderen, duurde het lang. Velen kregen het te kwaad en een enkeling viel ‘in zwijm of dreigde weg te geraken’. In de Nieuwe Achtergracht lag een zolderschuit met veel volk aan boord die dreigde op drift te raken. Gelukkig was er een ‘wakkere agent’ die aan boord sprong en het wist te regelen. Er is in dit sfeervolle artikel ook ruimte voor de aanwezigheid van Samuel Englander, meer zelfs dan in het NIW. Na de overhandiging van de programma’s volgde het koor onder leiding van Samuel. Zij zongen een Hebreeuws gebed voor het koninklijk huis, het Haunousein Tesjoengo. Jo Rabbie nam de solopartij voor zijn rekening. De toonzetting was van A. Berlijn. De krant vertaalt voor haar lezers het gebed:
“Hij, Die hulp verleent aan koningen en heerschappij verschaft aan vorsten;
Wiens koningschap is een koningschap over alle eeuwigheid;
Hij, Die Zijnen dienaar David bevrijd heeft van het verderfelijke zwaard;
Die in de zee een weg, in machtigen wateren een pad heeft gebaand, - Hij zegene en behoede, beware en steune, verheffe en make groot en geve hooge plaats aan onze Gebiedster,
Hare Majesteit Koningin Wilhelmina – verheven blijve Hare Majesteit – Z.K.H. den Prins Gemaal, H.K.H. Prinses Juliana, met H.M. de Koningin-Moeder, benevens het geheele Koninklijke Huis, verheven Hunne Majesteit!”
(bron: het Algemeen Handelsblad van 13-06-1929)