Wanneer je aan de overkant van het Amsterdam-Rijnkanaal de trap omhoog neemt – en alleen dan – zie je op de pijler van de Amsterdamsebrug bijzondere graffiti. De voorstelling behelst een kano tussen direct herkenbare sterrenbeelden. De kanovaarder staat op zijn kano en maait er gras op. Hij heeft een hondje.
Het heeft een poëtische uitstraling. Ik moest sterk denken aan een tekst van de jong gestorven Oostenrijkse dichter Georg Trakl denken. Zo heeft ieder mens zijn eigen associaties. En zo moet dat ook.
Deze graffito lijkt tot in detail voorbereid. (heeft graffiti een enkelvoud?) Vaak zal men met elkaar afspreken wat men gaat doen en improviseert ieder op dat thema, waarbij je er met elkaar voor zorgt dat er een verband is, zo werd mij verzekerd. Hier heeft de maker alle vrijheid gehad. Hij springt er echt uit.
Er staat een naam op: fonkyfeel. Kijk maar. Het is een begaafd kunstenaar. Bijzonder dat de persoon zo onopvallend te werk gaat. Het is de minst drukke fietsopgang denk ik.
-0-0-0-0-0-0-0-0-
Aan de overkant is een andere opvallende graffito. Die van Greta Thunberg. How dare you. Ze valt van verre op.
Met een Zweed ben ik al op bedevaart geweest. Met een nieuwe vlam maakte hij veel foto’s met Greta.
In de corona-crisis houdt Greta zich gedeisd. Als het maar tot een (tijdelijke) crisis beperkt blijft! Maar het massatoerisme was even geheel verdwenen! Het moet haar deugd gedaan hebben.
In ons stadsdeel vormen graffiti een hoogwaardig kunstobject.
