Onderstaand fragment uit dit artikel van het NIW van 25 juni 1926 geeft, hoewel niet geheel en al objectief misschien, een klein inkijkje in de persoon die Samuel Englander was: “De jubilaris werd toen hij met zijn vrouw en ouders de zaal werd binnengeleid, met fanfares begroet en nadat hij op het eeregestoelte had plaats genomen door den heer Drukker namens het comité hartelijk toegesproken. Spr. zet daarna uiteen, wat aanleiding heeft gegeven om 't 12½ - jarig jubilé niet onopgemerkt te laten voorbijgaan. Spr. kan dit beter dan een ander, omdat hij door jarenlange vriendschap aan den jubilaris is verbonden en hem heeft leeren waardeeren eerst als gewoon korist, daarna als plaatsvervangend dirigent, ten slotte als dirigent. Steeds is de heer Englander de bescheiden, sympathieke persoon gebleven, die aller vriendschap weet te verwerven en daardoor met de verschillende koren, die zich onder zijn leiding hebben gesteld, op de meest aangename manier heeft samengewerkt Aan dien vriendschappelijke omgang dankt hij den eerbied, dien men hem toedraagt, het gezag, dat hij weet te doen gelden, wist hij bovendien in korten tijd schitterende resultaten te bereiken.” (Bron: het NIW van 25-06-1926)
Er zijn vele toespraken die de lof toezwaaien. Eén mag zeker niet onvermeld blijven. Het is namelijk de toespraak van een zekere E. Englander. Hij spreekt namens het koor Animato en zegt: “dat ‘Animato’ geheel ten behoeve van den Jubilaris is opgericht. Spr. hoopt, dat het dezen moge gelukken ook dit groot te maken en wenscht hem tevens als broeder een voorspoedig, gelukkig leven toe.’ (Bron: het NIW van 25-06-1926)
Deze E. Englander is niemand minder dan zijn oudere broer Eliazer. Het is volgens het NIW een zeer goede bijeenkomst geweest. Samuel spreekt zijn erkentelijkheid voor alle gelukwensen die hem ten deel zijn gevallen en hij dankt allen, zeker ook zijn familie. Er wordt ook nog gezongen, en wel door de heren Safier, Plukker en Rabbie en anderen. Jo Rabbie zong speciaal voor Samuel het overbekende “Doedele”. Dit “A Doedele” zoals het ook wel wordt genoemd, is een “jij-lied” (doe = jij) en oorspronkelijk gecomponeerd door een tsaddik uit de chassidische traditie. Voor het hele artikel. / Zie ook het Centraal Blad!
Bijzondere bijeenkomsten
Na al deze loftuitingen in het NIW is het uitkijken naar het geplande concert op 27 november (1926). In de tussentijd zijn er de nodige bijzondere bijeenkomsten en plechtigheden. Om er twee te noemen: de herinwijding van de Uilenburgerstraat Synagoge in juli en de plechtige inwijding van het bidlokaal van de Joodse vereniging Rechouwous tot Synagoge in september van het 1926. Van een totaal andere orde, maar relevant is het huwelijk van Jo Rabbie. Jo Rabbie is een zeer gewaardeerde zanger van het Koor van de Grote Synagoge. In tegenstelling tot zijn collega Machiel Gobets, blijft hij dit koor en haar repertoire trouw.
Lees hier het verhaal van Jo(seph) Rabbie. De waardering voor hem blijkt ook uit het feit dat velen aanwezig zijn op de bruiloft van Jo Rabbie. Het Koor van de Grote Synagoge met Samuel Englander en de oppervoorzanger Maroko ontbreken niet. Op 10 oktober 1926 trouwt Jo Rabbie met Simcha Acohen. Rabbijn Sarlouis spreekt het jonge bruidspaar toe, de oppervoorzanger Maroko zingt en velen zijn tot tranen geroerd.