Tijdens de hongerwinter zat mijn vader Piet Mulder 8 maanden ondergedoken in de Watergraafsmeer. De spoorwegstaking duurde langer dan verwacht en hij doodde de tijd met tekenen. Bij de Anna Hoeve, waar nu het Science Park is, maakte hij vandaag 75 jaar geleden, op 17 april 1945, deze tekening. Geen hoogtepunt in zijn oeuvre, hij was toen pas 25 jaar, maar de datum zegt – achteraf – alles: nog drie weken tot de Bevrijding.
Deze week ben ik er in alle vroegte heen gewandeld. Het was er doodstil. Naast het kippenhok liepen drie trotse kippen, maar verder was het net zo verlaten als toen.
Ik vroeg me af wat mijn vader in het voorjaar van 1945 naar Anna Hoeve bracht. Honger? In die tijd struinde half Amsterdam het land rondom Amsterdam af, in de hoop wat voedsel te bemachtigen. Of boeide de landelijke omgeving hem, de natuur, zo vlak bij zijn ouderlijk huis? Of was het de constructie van de verschillende bouwsels, hun fragiliteit en hun functie?
Ik weet het niet. Wat ik wel kan zien, is dat er een paar onderschriften onder staan. Eerst heeft mijn vader zoals gewoonlijk zijn naam en de datum er onder gezet: ‘Piet Mulder 17-4-’45’. Daarna schreef hij links nog de locatie: ‘Kruislaan Amsterdam’. Daarna moet hij helemaal rechts met potlood of verf het jaartal nog een keer voluit hebben gezet: ‘1945’. En ten slotte heeft hij alles in het midden van het vel nog eens uitgeschreven, als een onderschrift:
‘Boerderij Anna – Hoeve in de hongerwinter getekend 17-4-’45’.
Die hongerwinter moet hem zozeer zijn bijgebleven, dat dit het eerste was waaraan hij dacht toen hij de tekening later terugvond en apart legde.
Die winter van ’44-’45 zorgde voor de uiteindelijk titel van het werk, een tekening gemaakt in de hongerwinter.