Frits Slicht
Nathan Englander
Vader Nathan is met zijn 1.51 meter een kleine man. Die lengte is bekend omdat hij in zijn achttiende levensjaar gekeurd is voor de militie. Nathan Englander werd geboren op 16 januari 1858. Uit de aantekeningen in het militieregister valt verder op te maken dat er geen opvallende kenmerken zijn. Een ovaal gezicht en bruine ogen heeft hij. Op het moment van keuring (1876) is Nathan sigarenmaker. Een beroep dat hij bij zijn huwelijk in 1879 overigens nog steeds uitoefent. Vanwege zijn geringe lengte wordt hij afgekeurd voor de militie.
Nathan is de zoon van Eliazer Hartog Englander (diamantslijper) en Judica Meijer Zeelander. Nathan trouwt op 7 mei 1879 met Lea Rimini. Zij is de dochter van Samuel Rimini en Mirjam Barugh. Mirjam Barugh is op 32-jarige leeftijd op 24 september 1859 overleden. Hun tweede kind, Joseph, is dan nog geen jaar oud. Samuel Rimini hertrouwt in 1861 met Mietje Bleekrode. Samen met haar krijgt hij nog vijf kinderen.
Sigarenmaker is een eerzaam beroep, maar op zeker moment is Nathan toch overgestapt naar een betrekking met meer toekomst, meer inkomen. Hij gaat namelijk aan de slag als diamantslijper. Een opvallende stap omdat hij daar een opleiding voor heeft moeten doen. Misschien is hij wel in de leer geweest bij zijn vader die al werkzaam is in deze sector. Een andere mogelijkheid is dat Nathan in de leer is geweest bij een van de diamantslijperijen in de Nieuwe Lijnbaansgracht (vanaf 1911 – Valckenierstraat). Bron: het Alg. Handelsblad van 17-02-1898 
Nathan en zijn vrouw wonen in deze straat op nummer 37 tussen mei 1879 en september 1881. De snel groeiende diamantindustrie en handel in de jaren tachtig van de negentiende eeuw hebben mogelijk ook een rol gespeeld. In de diamantslijperij wordt goed verdiend, het is geschoold werk én het is werk met aanzien! Uit de overgeleverde ledenlijsten van rond 1900 blijkt dat hij, Nathan, werkzaam was bij Bottenheim, voor de juwelier J. Lamon (bron: IISG I -1104). Onderaan het verhaal een klein artikel over deze Lamon. Bouwtekening van De Amsterdamsche Diamantslijperij uit april 1901. Vervaardiger was J.W. Bottenheim (architect), bron: Beeldbank Stadarchief. 
Juwelier wil overigens zeggen dat het gaat om een grote diamantfabriek, groot in omvang. Lamon was vooral een roosjesjuwelier en had op een zeker moment zeker 200 mensen aan het werk. In 1912 komt daar een eind aan en moet de firma Lamon sluiten. In 1925 wordt een doorstart gemaakt onder de naam N.V. Diamanthandel J.H. Lamon en Zonen. Zie voor meer informatie: Joods Amsterdam - Isaac Lamon.
De Amsterdamsche Diamantslijperij Bottenheim zat aan de Nieuwe Lijnbaansgracht 33. Bron: adresboeken Amsterdam (overigens meestal zonder de naam Bottenheim als toevoeging). Zie ook: de Nederlandsche Staatscourant van 21-08-1872 Meer lezen over de Amsterdamsche Diamantslijperij? Ga naar: Het Weekblad van de ANDB
