Winterherinneringen van onze Facebookleden

Dolly was 'Domweg gelukkig in de Dapperstraat'

Bij de allereerste echte koude dag van het jaar vroeg ik als beheerder van de Facebookpagina van Het Geheugen van Oost : 'Wie maakt me blij? Wie schrijft er nu eens een leuk korte herinnering over de winter, sneeuw of ijs. Stap over die brug van Facebook naar onze website, waardoor uw herinnering altijd blijft... ' En er kwamen herinneringen. Een ervan heb ik gekozen als 'hoofdmotief', het verhaal van Dolly Broekhof en de reacties die hier op kwamen nam ik over van Facebook. Alles uiteraard met toestemming van de schrijvers!

Mauritskade, Dapperstraat, foto: Amsterdams Archief

Mauritskade, Dapperstraat, foto: Amsterdams Archief

De herinnering die mij altijd bij zal blijven is dat ik als kind heb leren schaatsen op de Mauritskade dat is ruim 53 jaar geleden.
Wij woonde in de Dapperstraat op nummer 8 en rolschaatsen deed ik daar al elke dag, dus toen de Mauritskade was dicht gevroren kreeg ik van mijn ouders kunstschaatsen.

Mijn vader moest me van mijn moeder om mij te helpen maar door dat rolschaatsen kon ik binnen 10 minuten schaatsen en kon mijn vader naar huis. Helaas was dit de laatste winter dat de Mauritskade bevroren was, daarna nooit meer, dus werd het de Jaap Edenbaan, maar dat was niet zo leuk als van uit je huis zo de gracht op en schaatsen met je vriendinnen.

Wat wij ook deden : als er sneeuw lag dan gingen wij naar het Oosterpark met onze slee. Toen had je daar nog van die hellingen waar je heerlijk van af kon glijden. Ook maakten we zelf glijbanen in de straat. Als je maar lang genoeg door de sneeuw gleed werd het vanzelf een ijsglijbaan.

Als ik er aan terug denk dan weet ik een ding, het gedicht 'Domweg gelukkig in de Dapperstraat' slaat echt op mijn jeugd daar.

ov

Alle rechten voorbehouden

825 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

foto bij de reactie van Mieke van Oost. Foto privébezit Mieke van Oost.

foto bij de reactie van Mieke van Oost. Foto privébezit Mieke van Oost.

17 reacties

Voeg je reactie toe
Anneke Koehof

winterherinneringen op Facebook

Wat een ontzettend leuke foto van die onderwijzer met een sliert leerlingen er achteraan!  Deze foto vertegenwoordigt helemaal de sfeer van dit verhaal en de vele reacties die op Facebook werden gezet, een soort zwaan-kleef-aan!

Mieke van Oost

Winterherinneringen van Facebook

Mieke van Oost (  zie bovenstaande foto)

Op de lagere school werd een gedeelte onder gespoten. Daar schaatsten wij op in het speel kwartier. Dat was fijn!

 

Wilma deJager-Eigenhuis

Warm ondanks de kou

Het sneeuwde hard in de strenge winter van '63. Aan het eind van de dag maakten wij sneeuwballen die steeds groter werden. Vaders die net van hun werk kwamen, moeders van achter de pannen en wij kinderen, natuurlijk rolden de grote ballen op de rijweg. De hele Smitstraat werd geblokkeerd. (Gaf niks, er reed toch geen auto). Winterwortels, petten, kooltjes en bezems werden van huis gehaald om de poppen te verfraaien. Het werd al donker maar nooit meer heb ik dat warme gevoel gehad als toen de hele straat, oud en jong lachend bezig was met sneeuw.

Henny Evertsen - Walgreen

Winterherinneringen uit Facebook

Als kind ik was een jaar of 9 en liep net bij de Mauritskade hoek Pontanestraat werd daar net een oude vrouw met haar hondje nog aan de lijn onder het ijs vandaan gehaald. Dat met als gevolg dat ik altijd bang ben op natuurijs!

Willie Grauwelman

Winterherinneringen op Facebook

Ik weet nog dat er heel veel sneeuw was gevallen in 1940. Precies weet ik het niet meer, maar we hadden in de Menadostraat een hele grote sneeuwhut gemaakt waar we in konden zitten. Ik denk dat er nooit meer zo veel sneeuw is gevallen! Het is zo fijn om daaraan terug te denken. Maar naar school gaan was weer niet zo leuk! Op je klompen met hele sneeuwbonken er onder, zodat je bijna niet kon lopen en je handen rood van de kou waren, want handschoenen had je niet. Ja, dat was minder leuk maar ik vond het toch een mooie wintertijd!

Jannie van Galen - v.d. Bosch

Winterherinneringen op Facebook

Hoi Dolly, leuk verhaal! Wij schaatsten altijd in het Oosterpark bij het houten bruggetje en als je via de 1e van Swindenstraat het park inging had je aan de linkerkant die helling waar je met de slee zo heerlijk kon afglijden. Ik woonde in de 2e van Swindenstraat dus was het Oosterpark voor mij dichterbij.

 

Wilma de Jager-Eigenhuis

Winterherinneringen op Facebook

 

De winter van '67 of '68 was koud met veel vorst.

De Breitnermulo in de James Wattstraat lag een stuk lager dan het viaduct aan het begin van de KamerlingOnnesweg.

Glijdend over het ijs van de Ringdijk klom ik op de brug, ging op m'n pukkel (groene legertas gebruikt als schooltas) zitten en zeilde zo keihard naar beneden. Dat zie ik meiden van vijftien jaar van tegenwoordig niet meer doen omdat het nooit meer zo hard vriest! 

 

Truus van der Tak

Winterherinneringen van Facebook

 

Ik heb ook op de Mauritskade leren schaatsen met pas gekochte kunst schaatsen en reed er zo op weg.
Met klasgenootjes op de schaats naar school op de Zeeburgerdijk en als de meester met de bel naar buiten kwam gauw de schaatsen uit en de klas in.

 

In de winter van 1963 ging ik met mijn ouders in de auto bij Volendam het ijs op. Dat was een hele belevenis!

 

Sasja Dickson

Winterherinneringen van Facebook

 

 

Ik heb leren schaatsen op de Mauritskade bij de kazerne. Ik woonde in de Commelinstraat.

 

Sonja van Os - Grande

Winterherinneringen van Facebook

 

 

Ik heb leren schaatsen op t landje, een braakliggend veld aan het einde van de Zeeburgerdijk .
Nu staat daar het Flevohuis.

Bea Schaap

Herinneringen van Facebook

 

 

Wat een schitterend verhaal.
Inderdaad, schaatsen op het water van de Mauritskade.
En rolschaatsen op de Dappermarkt of in je eigen straat.
De ramen open, radio op de vensterbank en de top 40.
Ook de rolschaatsbaan in de Wagenaarstraat was altijd druk bezet.

Wat was het een mooie tijd om zeker nooit te vergeten.
Bedankt Dolly dat je dit met je oud buurtjes even hebt gedeeld.

Willeke Vulperhorst

Winterherinneringen van Facebook

Ik denk dat het in de winter van 1963 was, veel sneeuw!

Mijn vader had een transportbedrijf in Jeruzalem. Alle sleetjes van de kinderen uit de buurt werden achter de transportwagen geknoopt en rijden maar, blokjes rond. Zooo spannend! En het grasveld achter ons blok werd onder water gezet. 's Avonds schijnwerpers erop en we hadden een pracht ijsbaan!

Alie Erents

Winterherinneringen uit Facebook

In 1979 ging ik, de kinderwagen achter mij aan trekkend, boodschappen doen in de Javastraat. Er lag toen ontzettend veel sneeuw!

Sonja Wijnberg

Winterherinneringen van Facebook

 Ja, dat waren nog eens mooie tijden, in de winter als er een flink pak sneeuw lag gingen we met z'n allen op het Iepen plein de sneeuw heel plat trappen en we maakten er een zo lang mogelijke ijsbaan van en daarna glijden. Als een spiegel zo glad was het! Dat was ongeveer in de jaren '60.

Anneke Giacomini

Winterherinneringen op Facebook

De winter. Ik denk aan 1967, ik was toen zeven jaar. (Wow, zólang geleden?)  Ik kan me een jaar vergissen.  Schaatsen in het Oosterpark. Het was zo druk, ik vond het geweldig, totdat mijn handschoen viel...

Ik raapte hem op en iemand ging met zijn schaats op mijn vingers staan, weet je hoe pijn dat deed !!!! Ik moest er opeens aan terug denken, maar buiten dit gebeuren was het een leuke tijd!

Catharina de Groot

Winterherinneringen van Facebook

 

Is deze leuk?
12 Februari 1956. De sneeuw lag heel hoog (Mijn Kleinkinderen zeggen op elke verjaardag, 13 februari, dat de sneeuw steeds hoger wordt). 
Mijn moeder lag met griep in bed en ja, dat wist mijn vader.

En ik had, hoogzwanger, de hele middag met broodjes, koffie en soep gelopen voor het ziekenbezoek. Maar in de nacht dacht ik “Oh, ik denk dat ik ga bevallen”. De sneeuw en gladheid was zo erg, dat er geen ziekenauto kon rijden. Mijn vader is toen naar het Politiebureau in de Riouwstraat gelopen om daar hulp te vragen en ja, de Politie is toch je beste Kameraad! Mijn moeder kwam zo ziek als ze was uit haar bed en ging met mij mee naar het WG. De volgende morgen om 5:11 had ik een wolk van een Dochter, maar mijn Moeder moest terugnaar huis en er reed niets. Ze is met een paard en wagen van de Heineken mee gereden tot aan De Stadhouders kade en daar reed toen de eerste tram. 
Net, toen ik buiten liep en het koud vond, dacht ik weer aan die HELE HOGE berg Sneeuw in 1956!
Zie de oproep van Ons Aller Anneke en zie hier
mijn verhaal!

 

Alida Robert-Bos

Winterherinneringen van Facebook

Wij reden in 1963 van Volendam naar Marken over het ijs. Het was een belevenis die je niet snel vergeet.