Bevrijdingsdag 5 mei 1945

Verteller: Rob Spel
Auteur: Rob Spel
4 Reacties
Karimatastraat, Indische Buurt

Hoe een jongetje van nog geen 5 jaar de bevrijding beleefde

Robbie op het dak van de Karimatastraat, eigen foto Rob Spel

Robbie op het dak van de Karimatastraat, eigen foto Rob Spel

Alle rechten voorbehouden

mei 1945

 

Het was voorjaar. Plotseling staken uit de grauwe huizenrij overal vlaggen die hun blijdschap uitwapperden. Plassen licht toverden de trottoirs om in hinkelbanen en dagenlange dansfestijnen. Iedereen was op straat en uit de huizen kwamen kinderen naar buiten die ik niet eerder had gezien.

De buurtvereniging had straatfeesten georganiseerd en in de lantaarnpalen hingen trossen luidsprekers waaruit oorverdovend koper en loeiende saxofoons schetterden. Op de wind vervormden de geluiden tot valse flarden die zich af en toe vermengden met het lawaai uit een andere straat.

Mijn moeder had het grote raam in de erker wijd opengeschoven, er stegen geuren op van bier en versgebakken brood.

Ik mocht langer opblijven en tussen mijn ouders in leunde ik over de venster-bank om naar de hossende groepjes in de straat te kijken.

‘Zo jochie, bedtijd,’ zei mijn moeder.

‘Aaach, mam… De andere kinderen zijn ook nog buiten, nog heel even?’

‘Nou, nog een kwartiertje dan.’

Het moment kwam onherroepelijk. Even later lag ik te luisteren naar al die nieuwe geluiden buiten. Er was een vreemde mengeling van gevoelens. Ik was verdrietig om verdwenen vriendjes, maar ik voelde me ook gelukkig, omdat iedereen om me heen gelukkig was. Zachtjes wiegden de gordijnen op de lentewind.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alle rechten voorbehouden

1183 keer bekeken

Bekijk meer afbeeldingen

Bevrijdingsspelen georganiseerd door Buurtvereniging Flevo in de Karimatastraat, foto eigen bezit van Anneke Koehof

Bevrijdingsspelen georganiseerd door Buurtvereniging Flevo in de Karimatastraat, foto eigen bezit van Anneke Koehof

4 reacties

Voeg je reactie toe
Rob

Dank Leon

Als je me je adres of e-mailadres even stuurt, dan zorg ik dat je de foto krijgt. Je bedoelt waarschijnlijk die van de Karimatastraat?  

Groet,

Rob Spel  (rob.spel@ziggo.nl)

Leon

Prachtig

Een prachtig beeld!

mijn moeder en opa en oma woonden destijds in de Karimatastraat, familie Meijer. Is het mogelijk dat ik een hoogwaardige kopie van deze foto kan ontvangen?

Anneke Koehof

Bevrijdingsdag 5 mei 1945

Wat een prachtige en emotionele kinderherinnering van Aart Janszen aan de bevrijding. Zo begrijpelijk dat het verwarrende en toch nog angstige gevoelens opriep. 

Mooi opgeschreven deze reactie!

AART JANSZEN

de Vijfde mei

De bezetting eindigde niet 5 mei 1945, maar de avond daarvoor, op vrijdag de vierde mei. Rond half negen klonk door de radio Herrijzend Nederland, de zender in London waar je echt niet naar mocht luisteren dat de Moffen hadden gecapituleerd, in Noord Duitsland, Denemarken en Nederland. Dat bericht werd maar door weinigen opgevangen, maar drong natuurlijk razendsnel door.

Ik lag al in bed, in de grote achterkamer boven, waar alle vijf de kinderen sliepen. De gordijnen waren dan wel gesloten, maar het was eigenlijk nog te licht om te slapen. Ik hoorde hoe van buiten af rumoer doordrong en dat beneden, iedereen de straat op ging, maar ik lag in mijn bed. Toch ben ik ook naar beneden en naar buiten gegaan en hoorde daar dat we ‘bevrijd’ waren. Daar kon ik me niets bij voorstellen; dat de moffen hadden verloren begreep ik wel, maar hoe het dan verder zou gaan, dat was mij niet duidelijk. Ik voelde een grote leegte ontstaan en dat was niet alleen mijn gevoel, ik denk dat niemand begreep hoe het verder moest, hoe het morgen zou zijn; de Moffen weg, maar hoe moest het dan verder ?

De volgende dag zetten de mensen een koffergrammofoon buiten, op de hoek van de van ’t Hofflaan en iedereen ging dansen; dat was dus de bevrijding : dansen op straat, zonder de Moffen. Maar eten hadden we nog steeds niet en ook geen kleren en dekens en schoenen en ik was nog steeds bang.