Con Brio

Verteller: Rob Spel
Auteur: Rob Spel

Con Brio betekent levendig en héél levendig zijn mijn herinneringen aan de platenzaak Con Brio in de Javastraat.

Con Brio Javastraat 73 .<br />Foto: Beeldbank Amsterdam

Con Brio Javastraat 73 .
Foto: Beeldbank Amsterdam

Alle rechten voorbehouden

Con Brio: Muziekparadijs, muzikale leerschool ook, want in mijn puberteit – begin jaren '50 – was ik niet verder gekomen dan Benny Goodman en Glenn Miller. Wel hoorde ik thuis al soorten muziek waarmee mijn vader dweepte, maar die voor mij nog tot een onontgonnen gebied behoorden. Er werd hooguit een mysterieuze snaar door beroerd, iets diep in mijn ziel, er was misschien meer dan dwingende ritmes en doffe dreunen.


Gelukkig had mijn vader een missie. Die inspireerde hem blijkbaar om mij te introduceren in –wat hij noemde – de echte muziek.
Eerst werd ik quasi toevallig langs de toen befaamde pianobakfiets*) geleid: aan lager wal geraakte beroepsmusici speelden de sterren van de hemel, maar dan gewoon in de Van Swindenstraat. Het was de letterlijke opmaat voor mijn eerste bezoek aan het Concert-gebouw.
Het Concertgebouw! Synoniem voor het muzikale walhalla, Eduard van Beinum en alle wereldcomponisten met hun namen gevat in een zaal vol cartouches. Zo leerde ik langzaamaan dat je de overtreffende trap van Benny Goodmans Let' s Dance kon horen in Von Webers Aufforderung zum Tanz en veel meer van die ontdekkingen: bekende deuntjes, puur gejat van de klassieken.


Het werd tijd om mijn eerste lp te gaan kopen. Het werd Beethovens Vijfde Symfonie en dat dan nog vooral omdat ik het beroemde pa-pa-pa-paam al kende van Radio Oranje.
Ik was in een andere wereld beland en die heette Con Brio, in de Javastraat. Ik heb er uren doorgebracht, zoekend, twijfelend, hoezen trekkend uit de onuitputtelijke collectie verrukkelijke elpees. Gretig kon ik ook alle verhalen opzuigen waarmee een verkoper me weetjes meegaf over Bach, Rachmaninoff, Dvořák, het werden mijn lievelingscomponisten.
Naarmate mijn zakgeld steeg, groeide ook mijn kooplust. Zo ontstond een verzameling van meer dan tweehonderd platen. Kort geleden heb ik ze in één keer weggegeven aan een liefhebber. Ze stonden alleen maar in de weg en je kunt tegenwoordig elk geliefd stuk op afroep laten klinken via Spotify.
Toch klinkt dat allemaal nooit meer zoals ooit bij Con Brio.


*) lees ook mijn verhaal Warschau Concert

Alle rechten voorbehouden

131 keer bekeken

Ed Meijer

Jazz swingde de pan uit

Ik kan me Con Brio nog goed herinneren.
Was een groot lefhebber van Benny Goodman en Glen Miller. De laatste is volgens omgekomen bij een vliegtuigramp boven de Noordzee. Hun jazz swingde de pan uit. Ook ging ik met vriendjes na de 2e wereldoorlog naar jazzconcerten (georganiseerd door impresario Lou van Rees) in het Concertgebouw in Amsterdam. Lopend van de Makassarstraat naar het Concertgebouw. Daar heb veel jazz groten der aarde zien spelen.